SİNEM ( GERÇEK AİLEM)

13. Bölüm

  Evet şuan neredeydi tahmin edin? Evet tabiki de müdürün odasındaydım. Ben zaten sınıftan çok burada vakit geçiriyorudum.

Neyse iyi yanından bakalım, edebiyat dersinden kurtulmuş oldum. Müdür beyde koca karılar gibi söylenmeseydi çok daha iyi olabilirdi.

Bide bu sefer sadece babaları aramış ve özellikle sadece kendilerini getirmelerini rica etmişti.

Demir bey toplantısı olduğu için gelemezmiş, babam da geliyormuş.

"Tamam mı Sinem?"

Müdür beye döndüm, neye tamam mı?  İşim gücüm yok seni mi dinleyecektim, tamam falan değil. Tabi bu dediklerimi sesli bir şekilde dile getirmeye götüm yemediği için paşa paşa " tamam hocam." Dedim.

O sırada kapı çaldı ve revirde görevli olan hemşire abla geldi. " Hocam rahatsız ediyorum ama revirdeki kızların işi bitti, buraya göndereyim mi?"

Müdür bey cevap vermek yerine sadece ağır ağır kafa salladı, şuan hayattan bezmiş gibi bir hali vardı. Ara sıra kapı çaldıkça kapıya bakıp dalıyordu, bunu da farketmiştim.

Sonra içeriye yüzü gözü dağılmış Nisa ve iki yandaşı girdi. Nisa' nın yüzü ağlamaktan iyice şişmişti.

İlk başta dövdüğüm için yüzü çirkinleşmiş diye ağladı sonra ayna da kendini görünce daha da çirkinleşmişim diye bir daha ağladı zar zor susturmuşlardı kendisini.

Sonra kapı çaldı ve içeriye endişeli oldiğu her halinden belli olan babam girdi. " Ne oldu müdür bey?"

" Mehmet bey Sinem ne olduğunu anlatır, ayrıca Sinem okuldan bir hafta uzaklaştırma aldı. Nisa'da bu gün erken çıksın, dinlensin."

Babam kafa salladı, sonra Nisa ile beni alıp arabaya geçti. Sonra bir kafeye geçtik.

" Evet kızlar bana ne olduğunu açıklayacak mısınız?"

Nisa hemen söze atladı.

" Görmüyor musun ne olduğunu Sinem beni dövdü!"

Babam oldukça sakindi, Nisa' nın dediklerini pek takmış gibi değildi. " Onu bende görüyorum, ben nedenini soruyorum."

Nisa sinirlenmişti " Nedenini ne yapıcaksın olanlar ortada işte."

" Sinem boşu boşuna kimseyi bu kadar ağır şekilde dövmez, kızımı tanıyorum. Ama olaki bir hata yapmıştır o yüzden soruyorum. Ama haline bakılırsa Sinem haklı gibi."

Nisa sinirden kızarmaya başlamıştı. Bu sefer ben söze girdim " Nisa sürekli Mete' yi aşağılayıp duruyormuş, bu günde herkesin önünde azarlıyordu, ayrıca biraz da tartaklamış."

İşte şimdi babam sinirlenmeye başlamıştı. " Bu doğru mu Nisa?"

Nisa tam itiraz edecekken babam tekrar söze girdi. " Sakın yalan söylemeye kalkışma doğrusunu öğrenirim."

Nisa bu sefer ağlamaya başladı, timsah gözyaşları olduğu her halinden belliydi. Bu durumdan kurtulmak için yapıyordu. Ama babam buna tabiki de kanmadı.

" Yeter Nisa. Seni birçok kez uyardım. Ama bir türlü akıllanmadın, eşyalarını hazırlamaya başlasan iyi edersin,gidiyorsun. Ayrıca beni uğraştırma ve kredi kartlarını ver yoksa iptal ettirmek zorunda kalıcam."

Bu sefer Nisa sinirle ayağa kalktı. " Bunu yapamazsın bu kadarı da çok fazla!"

" Hayır değil, seni defalarca uyardım.  En sonki uyarımda da seni başka bir şehirde yatılı okula göndereceğimi söylemiştim. Bursa'da bir arkadaşımın okulu var, oraya gideceksin. O sana göz kulak olucak. Sana temel ihtiyaçlarına yetecek kadar para göndericem, şimdi arabaya geç."