ဟန်ဆောင်၍မရခဲ့သောအချစ်

Part - 18

JM_"မောင်ရေ....."

JK_"................"

JM_"မောင်...."

JK_".........."

JM_"မောင်ရေ...ကိုခေါ်နေတာကြားရဲ့လား....ကြားရင်လည်းပြန်ထူးပါအုံး"

JK_"............"

JM_"မောင်...."

ထူးထူးဆန်းဆန်းအသံတွေကြောင့်မယုံနိုင်ပဲခေါင်းခါရင်းမျက်လုံးကိုရုတ်တရပ်ဖွင့်လိုက်တော့မှမျက်နှာကျက်အဖြူကြီးကိုမြင်လိုက်ရတယ်...

JK_"ဘာလဲ?"

ကျွန်တော်လည်းအိပ်နေရာကထပြီးထိုင်လိုက်တော့ခေါင်းကတစ်ချက်မူးသွားတယ်ခေါင်းကိုကိုင်မျက်လုံးမှိတ်ပြီးတည်ငြိမ်မှုကိုပြန်ယူလိုက်တယ်...

မျက်လုံးပြန်ဖွင့်ပြီးဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာသိရအောင်ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့PJMကဘေးမှာအိပ်နေတယ် ကျွန်တော်လည်းမျက်မှောင်ကြုံ့ပြီးကြောင်တောင်"ဖြစ်သွားတယ်....

JK Mind_"အိမ်မက်လား?"

အိမ်မက်? အိမ်မက်ထဲမှာPark Jimin ကငါ့ကိုမောင်လို့ခေါ်နေတာလား?

ဆံပင်တွေကြားထဲလက်ချောင်းတွေ‌ဖြတ်ပြေးသွားပြီးသက်ပြင်းချလိုက်တယ်.....

ကျွန်တော်နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့4နာရီ‌အစောကြီးရှိသေးတယ်

အိပ်ယာပေါ်ပြန်လှဲပြီးမျက်လုံးမမှိတ်သေးပဲစောနကအိမ်မက်အကြောင်းကခေါင်းထဲပြန်ရောက်လာတယ်....

မောင်? မောင်ဆိုတာဘယ်လိုနာမ်စားမျိုးလဲ?
ဘာလို့ငါကို့မောင်လို့ခေါ်နေတာလဲ....?

ဘယ်လိုအိမ်မက်မျိုးတွေကလာမက်နေရတာလဲ...

JK_"ဟားးးး"(သက်ပြင်းချ)

ကျွန်တော်မျက်လုံးပြန်မှိတ်ပြီးပြန်အိပ်နိုင်အောင်ကြိုးစားတယ်ဒါပေမဲ့အဲ့အိမ်မက်ကခေါင်းထဲကထုတ်လို့မရပဲပြန်ပြန်တွေးပြီးအိပ်မပျော်ခဲ့ဘူး....

4နာရီခွဲသွားတယ်ကျွန်တော်ပြန်ပြိးအိပ်မပျော်တော့ဘူးစိတ်ညစ်ညစ်နဲ့အိပ်ယာကထပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးလန်းလန်းဆန်းဆန်းရှိအောင်ရေချိုးလိုက်တယ်....