"BEN NORMAL BİR İNSAN GİBİ İÇERİ GİRDİM!" (Rengoku)
Dış kapının açılması ile kilerden dışarı çıkıp kapıya doğru ilerledim gelmişlerdi. Şansımıza Obanai ve Sanemi nin de arası iyi olmuştu.
"Hoşgeldinizzz" [Giyuu]
"Hoşbulduk Tomioka-san!" [Shinobu]
Onları içeri davet ettim. Daha sonra bende yanlarına gittim hepsi oturmuş sohbet ediyordu. Tabi Tengen Sanemi yi biraz sınıyor gibi ama neyse.
"Konuşmanız biterse Filmi başlatıyorum."
Dedim ve herkesin susmasını bekledim. Konuşmaları sona erdiğinde filmi başlattım.
Masanın üzerindeki mısır kaselerinden birini alıp kucağıma koydum ve yemeye başladim. Shinobu-chan da benim kasemden yiyordu.
Tek kolumu koltuğun arkasına koyup rahat bir oturma şekli aldım. Böyle de çok yanlış anlaşılıyor ama, sanki Shinobu-chan ı kolumun altına almış gibi gözüküyor. Yanlış anlarmı? Belki de rahatsız olur?
Fısıldayarak Shinobu-chan a sordum.
"Kolumu böyle koymam seni rahatsız ediyor mu?"
O ise hayır anlamında başını salladı. Bende geri filme döndüm.
Nedense Flimde bulunan karakterler bize çok benziyordu. Sanki 4-5 yıl sonraki hallerimiz miş gibi.. Bu biraz garip.
Neyseleyip izlemeye devam edecektim ki mutfakta çayın altını açık unuttuğumu hatırlardım. Mısırı Shinobu-chan a verip mutfağa gittim.
Ocağı kapattıktan sonra içeri gidecektimki dış kapının açık olduğunu farkettim.
Ne oluyor? Kapıyı kapattığıma eminim?
Kapıya ilerleyip kafamı dışarı uzatıp bahçeye bakındım. Ne garip kimse yoktu? Kafamla birlikte vücudumun tamamını dışarı çıkarttım. Normal gözüküyordu herşey?
"Abi malmısın çek şu kıçını-!" (???)
Kadın sesi? Çok yakından geldi! Terliklerimi ayağıma geçirip bahçeye doğru adımladım. Kapının kenarında bulunan sopayı elime alıp seslendim.
"Kim var orda!?" (Giyuu)
Sessizlik.
Ses çalılıkların ordan gelmişti. Yavaş ve dikkatli adımlarla oraya ilerledim. Elindeki sopayı kaldırıp çalılığa vurucaktım ki.
"Lan! BOK KAFA NAPIYON ORDA?" (Sanemi)
Sopayı hemen bir kenara atıp arkamı döndüm. Sanemi kapının önünde bana bakıyordu.
"Bir ses duydum da. Sincaptı sanırım." (Giyuu)
Mükemmel bir yalan değil mi?
Sanemi inanmamışcasına baktı. Bende onun yanına ilerliyordu m.
"Sincap mı? Burda mı? Kral Avusturya da yaşamıyoruz?" (sanemi)
Yanına geldiğimde içeri girdik.
"Bilmiyorum, ben yanlış gördüm heralde."
Sanemi kapıyı kapatıp içeri girdi.
"Seni bekliyoruz yarım saattir. Hadi gel." (Sanemi)
İçeri geçip geri yerime oturdum. Filmi başlattılar. Mısır kasesini geri kucağıma alıp aynı şekilde oturdum ve izlemeye devam ettim.
🦋☆*: .｡. ♡ .｡.:*☆🦋
"Bana bakın kendiniz gidebilecek mısınız?" (Obanai)
Flim bitmişti ve herkes evlerine dağılacaktı. Ama sorun şu ki Tengen ve Rengoku malları korkudan kızların arkasına kadar saklanacak kadar çok ürkmüşlerdi diziden.
"Sorun değil İguro-san biz gidebiliriz!" (Mitsuri)
Mitsuri-chan tatlı tatlı konuşmuştu. Obanai malı ise salak salak kızın suratına bakıyordu.
Tanrım.
Obanai'n kafasına sertçe vurdum. Ya gerizekalı saf saf bakmada cevap ver kıza.
"Y-yok olmaz öyle bugün bizde kalın istersen-" (Obanai)
"Az kez bi çeneni. Olm Bırakın biz bırakalım sizi eve işte ne abartıyosunuz!?" (Sanemi)
Sanemi konuştukça batan Obanai'ı geri çekerek kendisi başta Obanai'ın demesi gereken cümleleri söyledi.
"Olmaz! Burda biz varız! Biz bırakırız kızları!" (Tengen)
Tengene dönüp hafif dalgasına konuşmaya başladım. Lakin...
"Ya abi sen önc-?" (Giyuu)
"ALLAH KİM KONUŞTU ÖCÜLER BASTI BURAYI!" (Tengen)
Durum vahim vallahi. Hiç daha tartışmaya gerek yok. Ben hemen dolaptan benim Sanemi'nin ve Obanai'ın montlarını alıp kapıya çıktım. Montları onlara uzatıp ayakkabılarımı giydim ve garaja gittim.
Birde biz varız diyor mal sen olsan nolur en ufak sese altına ediceksin hala adamlık taslıyor ya.
_________________________
Evet. Kitaba bölüm atmıyorum çünkü wattpada girmiyorum.
Her neyse hepinizi öptüm yorum yapmayı unutmayın 🧁🧸🤍🍒💌💋
