Giyuu
Rengoku ve Tengeni evlerine bıraktıktan sonra Shinobunun evine doğru gidiyorduk. Zaten Shinobunun ve Mitsuri birlikte yaşadığı için sıkıntı yoktu. Saat sanırım gece 3 civarıydı. Bayağı bir geç olmuştu. Tabi hal böyle olunca olunca arabada Sanemi ve ben hariç herkes uyumuştu. Ben zaten uyuyamazdım, arabayı ben kullanıyorhm sonuçta. Sanemi ise ben direksiyon başında uyurum falan diye tetikte bekliyordu. Arada aynadan arkaya bakıyordum ve gördüğüm manzara çok güzeldi. Obanai Mitsurinin başını kendi göğüsüne yaslamış kendi başını ise arkaya atmış bir şekilde uyuyordu. Shinobu ise başını Mitsurinin dizlerine koymuş ayaklarını koltuğun üstüne çıkarmış bir şekilde uyuyordu.
"Çok tatlıkar değilmi?" (Sanemi)
"Kesinlikle.. Obanai'ı böyle görmek huzur verici."
"Kadınların mutluluk getirdiğine inanmazdım ama bakıyorumda gerçekten getiriyormuş.." (Sanemi)
"Tengen dünyadaki en mutlu adamdır o zaman!"
"ŞSKDMSJDODKF" (Sanemi)
Sanemi cebinden telefonunu çıkartıp arkadaki üçlünün fotoğrafını çekti ve banada gösterdi. Çok tatlılarfı cidden.
"Ne kadar kaldıı..." (Shinobu)
Shinobu uykulu sesiyle sormuştu. Evet onların evine gitmemiz biraz uzun sürmüştü çünkü Tengenin evi Mitsuri ve Shinobunun evine çok ters kalıyordu. Ama gelmiştik neredeyse evleri hemen çaprazımızdaydı.
"Geldik geldik."
Shinobu anladım diyip oturur pozisyona geldi ve ayakkabılarını ayağına geçirdi. Mitsuri daha uyanmadığı için onu ya Sanemi ya da ben kucağımıza alıp evine götürecektik. Ya da kendi kalkıp gidecekti.
Arabayı evlerinin önünde durdurdum. Sanemi alacaktı sanırım çünkü arabadan inmişti ve Shinobunun kapısını açmıştı.
"Oo Sanemi-san ne bu centilmenlik?" (Shinobu)
"Kadınlar önceliğimizdir efendim."
"Ahahah!" (Shinobu)
Shinobu ile Sanemi şakalaştıktan sonra Sanemi arabaya uzanıp Mitsuriyi kucağına aldı. Shinobu ise çoktan eve girmişti ve kapıyı özellikle açık bırakmıştı. Sanemi hızlıca Mitsuriyi Shinobu'ya emanet edip bir iki tane de dikkatli olun nasihatları verdikten sonra arabaya binmişti. Bende hemen arabayı çalıştırıp eve doğru sürmeye başlamıştım.
Shinobu ve Mitsuri'nin evinden uzaklaşalı çok olmamıştı iki üç sokak uzaklarındaydık lakin Shinobu'nun Sanemi'yi araması ile geri onların evine sürmüştüm.
"Alo, Shinobu ne oldu?" (Sanemi)
"...!" (Shinobu)
"Ne!? Hemen geliyoruz sakın ordan çıkmayın!" (Sanemi)
Sanemi telefonu kapattığında ona ne oldu dermiş gibi baktım o ise arka koltukta Obanai'ın olmasını umursamadan yüksek ses ile bağırdı.
"Kızların evine biri girmiş!" (Sanemi)
"Sıkı tutunun."
Dedim ve boş yolda direksiyonu 360 derece döndürüp geldiğimiz yolu hız sınırlarını aşarak geri geldim. Obanai ise anı dönme ile uyanmıştı. Arabayı Shinobu'nun evinin önünde zar zor durdurup arabadan ışık hızı ile indik.
Obanai da bizim bağırışımıza ve arabanın aniden dönüşüne uyanmıştı.
Ne yapabilirdik?
"Kenara çekilin kapıyı kıracağım!" (Sanemi)
