MERHABA SEVGİLİ OKURLARIM💟
Sizi yeniden görmek beni çookk mutlu ettiiii! Yorumlarınızı okumak çok eğlenceli! Siz yorum yaptıkça benim daha çok yazasım geliyor 🙂↕️🙂↕️
Sanırım bu bölüm aksiyonlu bir bölüm olacak! ♥
BU BÖLÜMÜN YARISINI DAKİ'NİN AĞZINDAN DİNLİCEKSİNİZ!!
İYİ OKUMALAR DİLERİM🫶🫶
İguro Obanai
Daki ve ben Giyuu ve Muzanın kavga ettiği o Restoranta gidecektik. Tengen ve Rengoku onların arabaya bindiği alana Douma ve Akaza ise bizim gittiğimiz restorantın yakınlarında pusuda bekleyeceklerdi. Sanemi ise girdiğimiz tüm alanları gözleyebileceği bir binanın terasında olacaktı. Hepimiz olası bir durum için kulağımıza kulaklık takmıştık.
Böylelikle herşey kusursuzdu.
Plan için Daki ve ben bir çift gibi davranacaktık. Özel bir günümüzü kutlama bahanesi adı altında buraya gidecektik. Ben siyah şık bir takım elbise giymiştim saçlarıma ayrı bir özen gösterip maskemi takmamıştım. Daki ise siyah kısa ama cidden çekici olan bir elbise giymişti. Uzun beyaz saçlarını üstten at kuyruğu yapıp mavi gözlerini ortaya çıkaran bir makyaj yapmıştı.
"Hazırmısınız?" (Sanemi)
Sanemi taktığımız kulaklıklar aracılığıyla bizimle iletişime geçmişti. Daki ye bir sırıtış atıp ona geri yanıt verdim.
"Hemde nasıl. Bu iş başladığı gibi bitecek!"
"Hadi göreyim sizi!" (Sanemi)
Kolumu açıp Daki ye koluma girmesi için alan açtım o ise sırıtmama karşılık sırıtıp koluma girdi ve ikimiz birlikte restorantın içine girdik. Daki ile kısa bir göz attık gözümüze çarpan biri varmı diye fakat ben kimseyi bulamamıştım.
"Oh! Bay İguro! Sizi burda, restorantımızda görmek çok hoş!" (Ç: Çalışan)
Yanımıza gelen çalışana çokta samimi olmayan bir gülümseme verip konuşmaya başladım.
"Size de merhaba."
"Ah, sizi böyle ayakta bekletmek olmaz! Buyurun geçin!" (Ç)
Dedi ve bizi en gözde masalardan birine oturttu.
Emindim.. O kadar emindim ki bugün Giyuu'yu göreceğime.. Onun o mavilerini tekrar görüp huzur bulacağıma, o kadar eminim ki onu o şeytandan kurtaracağımdan.. Yıllardır süren bu hasretin bugün son bulacağına, her şeyin yoluna gireceğine.. Herşeyin düzeleceğine. Eskisi gibi mutlu ve birlikte olacağımıza o kadar eminim ki..
Giyuu Sanemi ve ben üçümüz çocukluğumuzun gençliğimizin geçtiği eve gidip orda yaşamaya devam edecektik.. Orda büyüyüp yine orda birlikte ölecektik.. Sonuna kadar birlikte ve mutlu olacaktık! Belki bir köpek belkide bir kedi alıp ailemize renk katardık..
Hiç bilemezdim bu insanların bende bu kadar değerli olacağını, hiç tahmin etmemiştim. Hep aramızın bozulacağını sanardım. Hep küseceğimizi sanardım.. Ama hiçbir zaman öyle olmamıştı. Biz üç kardeş hep birlikte olup hep birlikte kötülüklere göğüs germiştik, bundan sonrada hep öyle olacaktı!
Tabi ki bunlar benim şuan ki hayallerim.
"Siparişinizi alabilirmiyim efendim?" (Ç)
Çalışan kadın gelince düşüncelerimden sıyrılıp ona döndüm. Daha menünün kapağını bile açmamıştım.
"Bize şef tabağından yiyecekler getirebilir misiniz lütfen?"
Dedim. Sonuçta böyle lüks yerlerde hep bu tarz birşey olurdu değil mi?
