YENİDEN MERHABAAA! Evet daha yeni bölüm attım ama ne yapayım ilham geliyorrr👏👏👏👏
Ay ay fazla uzatmayayımmmm😭
İYİ OKUMALARRR👋👋
İguro Obanai
Kısaca özet geçmek gerekirse Tengenle birlikte Sanemi'nin evine gelmiştik. Aslında daha çok Sanemi'nin evi gibi değil. Burada Akaza, Douma, Daki, Nezuko, Rengoku, Tengen ve Sanemi kalıyordu. Şimdi sormayın bunlar niye aynı evde kalıyor diye.. Sormayın çünkü bende bilmiyorum.. Ama şunu hissediyorum ki bu normal değil.
Evdekilerle güzel bir şekilde hasret gidermiştik. Sanırım mutlu olmaya başlıyorum.. Giyuu'yu unutmak sanki o hiçbir zaman varolmamış gibi davranmak sanırım bana daha iyi gelicek..
Her ne kadar onu çok özlesem de artık unutmam gerekiyor.. Artık onun olmadığı ve hiçbir zamanda olmayacağını kendime bilinç altıma kabul ettirmem gerekiyor..
"Ah herneyse! Ben havuza giricem gelmek isteyen varmı?" (Tengen)
"Iy kalsın!" (Daki)
"Ben gelirim!" (Rengoku)
"Akazaaaa hadi bizde gidelim!!" (Douma)
Akaza derin bir iç çekti ve onun dibinden ayrılmayan Doumayı elleriyle itmeye çalıştı ki bu nafile!
"Gerçekten bir insan hiç mi değişmez! Hala aynısın seni sülük!" (Akaza)
"Ama bu beni üzüyoor! Hadi sarıl bana!" (Douma)
Gibi gibi daha çok konuşma vardı. Tam karşımda oturan Sanemi aniden ayağı kalktı ve beni kolumdan tutup oturma odasının dışına çıkardı.
"Hey! Nereye!?" (Daki)
"Ona odasını göstereceğim." (Sanemi)
Dedi ve beni üst kattaki koridorun sonunda bulunan bir odaya götürdü. Bileğimi tutan elleri soğuktu, ne olmuştu? Biri onun canını mı sıkmıştı?
Odaya girince hemen kapıyı kilitledi ve odada bulunan yatağa gidip oturdu. Yan tarafını da pat pat layarak benimde yanına oturmamı istemişti. Bend sonu ikiletmeyip hemen yanına oturmuştum. Sanemi ellerini dizine yaslamıl başı öne ağik bir şekilde oturuyordu..
"Sanemi bir sorun mu var?"
"Bir sorun değil, bir sürü sorun var." (Sanemi)
"Anlat istersen"
Dedim. Sorunun ne olduğunu az çok kestirebiliyordum. Sorun Giyuu ve onun yokluğuydu sorun Giyuu'nun bizde açtığı yaralardı.. Sorun Giyuu'ydu. Sanemi ve ben yıllar sonra tekrardan buluşsak bile hala tamamlanmış değildik. Hala eksikler vardı. Biz her ne kadar eskisi gibi olmayı başarabilsekte eski neşemiz hiçbir zaman geri gelmeyecekti. Eski mutluluğumuz, eski şefkatimiz. Asla ama asla gelmeyecekti
Gelemezdi...
Giyuu bizim sağ tarafımızdı, bizim iyi duygularımızdı. Bizim şefkatimiz bizim nezaketimizdi Giyuu bizi tamamlayan herşeydi...
"Sorun sensin İguro.." (Sanemi)
Ne? Sorun ben miyim?
"Ne.."
"Seninle yeniden kavuştuk, yeniden yanımdasın ama uzaksında. Bana bir yabancıymışım gibi bakıyorsun.. Benimle ben seninle konuşmadıkça konuşmuyorsun. Sen bana hem çok yakın hemde çok uzaksın.." (Sanemi)
Gözlerim dolmuştu.. Ne diyeceğimi bilmiyorum.. Seni kendi içimde o kadar yabancılaştırdım ki, bana göre sen hiç ulaşamayacağım o hazinesin. Sana yeniden kardeşim demek, seni yeniden tanımak, seninle birlikte daha yeni daha güzel anılar yaşamak istiyorum.. Seninle büyümek istiyorum..
