Ezkaza

''Babam'' İçin

''Okan hayır diyorum ya anlasana ! Neden bu kadar ısrar ediyorsun, istemiyorum işte, İS TE Mİ YO RUM.'' Der demez yüzüme bir tokat yemem de bir oldu. Annem bile bana bir fiske vurmamıştı şu yaşıma kadar. Ne yapacağımı bilemeden orada öylece kalakaldım. Suratına tükürüp, kapıyı çarpmak ve bir daha asla yüzüne görmemek istiyordum. Zihnimden bunları geçirsem de beynim bir türlü ayaklarımla iletişime geçemiyordu. Sadece öylece dikiliyordum. Bağırıp çağırıyordu ama ben kelimelerin bir tanesini bile seçemiyordum. Gözümden akan bir damla yaşın sıcaklığıyla kendime geldim. 

''Ada anlasana ya ! Ben bir erkeğim 5 sene oldu 5! Ve sen 5 senedir masum bir öpücükten ileri gitmedin. Başka kadınlara mı gideyim ha bunu mu istiyorsun ? Siktirtme belanı bu ne ya bu ne ya ! Ya istediğimi verirsin ya da ben zorla alırım seçim senin. ''

Hala konuşmuyordum gözümden akan yaşlardan yüzünü bile göremiyordum, görmek de istemiyordum o ayrı. Ama suç bendeydi. Eğer ona anlatsaydım belki bu kadar agresif ve anlayışsız davranmazdı. Hayır salaklık bende, seven insan zorlamaz hala kendimi avutuyorum. 

Ağlamamı bir evet olarak algılamıştı ki üstümdeki bluzumu çıkartmaya çalışıyordu. Ama bir türlü beceremiyordu, o an annemin beni küçüklüğümden beri çıtçıtlı badiye alıştırmış olmasına ilk kez şükrettim. 

Belki de teslim olmalıydım. Sonuçta onu seviyordum ve o da beni seviyordu. Her ne kadar böyle davransa da biliyordum işte sevdiğini. Hem babam öleli 10 sene olmuştu, sözümü de yeterince tutmuştum.

''İşte böyle sevgilim, güzeller güzeli Ada'm benim. Sen bana istediğimi ver bak ben sana hiç bağırıyor muyum. Tokat için özür dilerim sevgilim bir an kendimi kaybettim.''

TOKAT. TOKAT. Bir an öyle afallamıştım ki resmen bu adama teslim oluyordum. Ellerini üzerimden itip pantolonumu hızlıca giydim. Yine bağırıp çağırmaya. küfürler etmeye başlamıştı. O an kendime acıdım. 5 sene boyunca böyle iğrenç bir herifle hayatımın en güzel senelerini harcadığım için kendi suratıma tükürmek istedim.

''Okan. Bitti. Beni bir daha arama. Aklım geç de olsa başıma geldi. Sen sevgiline her şeyden önce bir bayana el kaldıracak kadar adi bir herifmişsin. Siktir git şimdi, kimle ihtiyacını gideriyorsan gider ama asla benim kapıma gelme!'' Suratına tükürüp, en değerli yerine bir tekme atıp kapıyı çarptım.

Biraz uzaklaştıktan sonra artık dayanacak gücüm kalmamıştı, bir kaldırım kenarına oturup ağladım, ağladım.. İnsanlar acır gibi bakıyordu bana ama Okan'ın tokadı kadar yakmıyordu canımı.