MMDXVI

5. I'm so wrong.

Montreal, 9 Μαΐου, 06:02 π.μ

Η πόρτα χτύπησε σιγανά. Ευτυχώς του έκοψε του μαλάκα να μην χτυπήσει κουδούνι και την ξυπνήσει.
«Ελπίζω να πεθαίνεις ειδάλλως δεν βρίσκω το λόγο που βρίσκομαι ξύπνιος στις 6 το πρωί». Γκρίνιαξε μόλις άνοιξα την πόρτα. Κλασσικός Dominic. Δεν το βουλώνει ποτέ. «Θα μου πεις τι τρέ...» Έδειχνε να χάνει τη μιλιά του αμέσως μόλις είδε τη βαλίτσα μου στηριγμένη δίπλα από τον καναπέ. Σκέψου καλά το τι θα πεις. Έχεις και μια αλήθεια να κρύψεις. «Τι έχει γίνει Justin; Έμπλεξες πάλι;» Το ύφος του σοβάρεψε και η φωνή του έγινε απότομη.

«Κάτσε». Του είπα και προχώρησα πρώτος προς τον καναπέ.

«Τι έχει συμβεί; Που πάτε;» Πέρασα το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά μου και τα τράβηξα με δύναμη. Του έκανα νόημα να μου δώσει το πακέτο με τα τσιγάρα που ήταν ακριβώς μπροστά του. Αφού το έκανε και αφού τράβηξα την πρώτη τζούρα αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να μιλήσω.

«Δεν πάμε πουθενά. Εγώ θα πάω».Έδειχνε μπερδεμένος.

«Justin αν έχεις πάλι μπλεξίματα μπο...»
«Δεν έχω μπλέξει γαμώτο!» φώναξα και αμέσως μετάνιωσα για αυτή μου την πράξη. Το μόνο που θέλω είναι να μην ξυπνήσει η Arabella. «Απλώς» Έκανα μια παύση. «Πρέπει να φύγω για Vancouver».

«Θα γυρίσεις στο Vancouver;» έδειχνε έκπληκτος. Δεν τον αδικώ. Ξέρει. Όλοι ξέρουν. Όλοι ξέρουν παρόλο που εγώ θέλω να ξεχάσω.

«Με πήρε η μαμά μου τηλέφωνο. Με χρειάζεται. Δεν μπορώ να την αφήσω». Δεν νομίζω πως αγαπώ άνθρωπο περισσότερο από ότι αγαπάω αυτή τη γυναίκα. Με στήριξε όσο κανένας. Μα δεν της είπα τότε. Ποτέ δεν της είπα και ποτέ δεν θα το μάθει.

«Είσαι έτοιμος να γυρίσεις εκεί;» Όχι.

«Φοβάμαι να γυρίσω πίσω μα έχω πάρει ήδη την απόφαση μου».

«Justin..το να γυρίσεις πίσω δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαντάζεσαι. Κανένας δεν σε έχει ξεχάσει εκεί. Απλά εσύ εξαφανίστηκες. Αδερφέ, πρόσεχε». Κατεύνασα. «Ο πατέρας σου από...» σταμάτησε και κοίταξε κάτω και έπειτα μετέφερε το βλέμμα του ξανά σε μένα

«Αποφυλακίστηκε;» τον κοίταξα μα δεν μίλησε «Και να έχει αποφυλακιστεί δεν με ενδιαφέρει. Ποτέ δεν ήταν κοντά μας, κοντά της. Ψυχικά τουλάχιστον. Δεν θα το κάνει τώρα και δεν τον θέλω δίπλα της». Κατεύνασε. Το να μιλάω για τον πατέρα μου ισοδυναμεί με το να μιλάω για το παρελθόν μου. Δυο πράγματα που μισούσα εξίσου πολύ.