MMDXVI

8. New me

Montreal, 04 Ιανουαρίου, 01:24 μ.μ

Έβαλα το φαγητό στα πιάτα και παίρνοντας δυο πιρούνια προχώρησα στο σαλόνι όπου και καθόταν ο Dom παρακολουθώντας τηλεόραση. Του έδωσα το ένα πιάτο και έκατσα σταυροπόδι στον καναπέ. Άρχισα να τρώω παρακολουθώντας μια τυχαία ταινία που παρακολουθούσε ο Dom.
«Αυτός εδώ θα πεθάνει» μουρμούρισα τρώγοντας μια μπουκιά από τα μακαρόνια μου. Ο Dom γύρισε το βλέμμα του πάνω μου.
«Που το ξέρεις;»
«Δεν το ξέρω, έτσι απλά το είπα»
Γύρισε το βλέμμα του ενοχλημένος πίσω στην τηλεόραση παρακολουθώντας με προσοχή.
«Πάντως πολύ νόστιμη η σάλτσα που έφτιαξες» είπε γλύφοντας τα χείλη του. Γέλασα σκουπίζοντας του την άκρη των χειλιών που είχαν ακόμη σάλτσα. Γέλασε και τα ματιά του έμειναν να με παρατηρούν.
«Τι με κοιτάς;» γέλασα. Πήρε το πιάτο από το χέρι μου και το άφησε στο τραπεζάκι μπροστά μας. Με πλησίασε και χάιδεψε το μάγουλο κοιτώντας με ακόμη.
«Τίποτα απλά είσαι όμορφη.» μουρμούρισε. «Αλλά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν περιποιείς τον εαυτό σου; Τι είναι αυτά που φοράς; Σε τέσσερις μήνες γίνεσαι ήδη δεκαέξι και εσύ ντύνεσαι λες και είσαι καμία τριάντα χήρα, κοπέλες στην ηλικία σου το μόνο που σκέφτονται είναι πως να φτιαχτούν, ρούχα ενώ εσύ..»
«Ξέρεις δεν είχα και την καλύτερη ζωή» μουρμούρισα κοιτώντας κάπου αόριστα ενοχλημένη.
«Ναι αλλά αν συνεχίσεις με το ίδιο τρόπο δεν θα μπορέσεις ποτέ να ξεχάσεις το παρελθόν σου. Η προηγούμενη σου ζωή τελείωσε, ξεκινά μια νέα ζωή.» είπε και με έφερε πιο κοντά του. «Όσο το σκέφτεσαι τόσο θα σε στοιχειώνει το παρελθόν σου. Δεν λέω, είναι δύσκολο να σβήσεις τελείως από την μνήμη σου το παρελθόν σου, αλλά μπορείς να αλλάξεις το μέλλον σου» τον κοίταξα στα ματιά και μπορούσα να δω πόσο νοιαζόταν. «Έχω μια ιδέα, τι λες να πάμε να αγοράσουμε νέα ρούχα, να πάμε κομμωτήριο, ξέρεις νέος χρόνος νέα αρχή» χαμογέλασε.
Δεν είναι κακή ιδέα, μια αλλαγή θα είναι ότι πρέπει. Του χαμογέλασα κουνώντας καταφατικά το κεφάλι μου και μου ανταπόδωσε το χαμόγελο. Φιλώντας με πεταχτά στα χείλη, σηκώθηκε από το καναπέ και πήρε τα κλειδιά του από το τραπεζάκι.
Πήρα τα πιάτα και προχώρησα ως την κουζίνα αφήνοντας τα στο νεροχύτη.

«Λοιπόν, με τα ρούχα τελειώσαμε, τώρα τα μαλλιά, μετά τα φρύδια και τα νύχια, τι λες;» γέλασε. Κοίταξα τις δεκάδες σακούλες που υπήρχαν με όλα τα ρούχα που αγοράσαμε. Και ήταν όλα για εμένα. Του χαμογέλασα και μπήκαμε στο ινστιτούτο αισθητικής, το οποίο υπήρχε μέσα στο τεράστιο mall.
«Dom!» τσίριξε μια γυναικεία φωνή και το επόμενο δευτερόλεπτο μια κοπέλα έσφιξε τον Dominic στην αγκαλιά της. Εκείνος γέλασε και ανταπόδωσε την αγκαλιά. Η νεαρή απομακρύνθηκε και γύρισε το βλέμμα της πάνω μου.
«Εσύ πρέπει να είσαι η Arabella σωστά;» ρώτησε χαμογελώντας. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
«Εγώ είμαι η Celine, ο Dom μου είπε πως θέλεις αλλαγή σωστά;»
«Ναι»
«Λοιπόν ήρθες στο καλύτερο τόπο, εδώ δουλεύουμε τρεις κοπέλες η οποίες και θα σε βοηθήσουμε.» έδειξε με το χέρι της, τις υπόλοιπες κοπέλες οι οποίες μου χαμογέλασα. Του ανταπέδωσα το χαμόγελο και γύρισα το βλέμμα μου στον Dom.
«Λοιπόν εγώ θα κάτσω και θα περιμένω να τελειώσετε» είπε και έκατσε στην πολυθρόνα που υπήρχε.
«Πρώτα όμως θα σου σχηματίσουμε τα φρύδια» γέλασε και με πλησίασε μια άλλη κοπέλα και μου έδειξε την ειδική καρέκλα που υπήρχε. Έκατσα και η κοπέλα άρχισε να σχηματίζει τα φρύδια.