Kill Me Softly

κεφάλαιο 2

Άπλωσε λίγη μάσκαρα στις μακριές βλεφαρίδες της, ενώ πρόσθεσε λίγο μεικ άπ στο πρόσωπο της και ένα λιπ-κλος σε απαλό κόκκινο στα χείλια της. Τα δάχτυλά της ήταν ήδη βαμμένα σε έντονο κόκκινο μανό Kikko που είχε αγοράσει την ίδια μέρα στο ομώνυμο μαγαζί της Βερόνας.

Γλίστρησε μέσα στο σορτσάκι της καθώς έβαλε και μια άσπρη μπλούζα με τιράντες. Οι εξάπτοντες πλατφόρμες της και ήταν έτοιμη. Δεν ήταν ιδιαίτερα κοντή-1.63. Ωστόσο, η ίδια θα ήθελε να ήταν λίγα εκατοστά πιο ψηλή. Τα χέρια της έπιασαν τα κλειδιά της και κατέβηκε βιαστική της σκάλες, ενώ έβγαινε έξω από το σπίτι με τον αριθμό 4 στην οδό dei mutilati. Κοίταξε λίγο το υπέροχο μαρμαρένιο κτήριο, βαμμένο στα χρώματα του μπεζ και του κεραμιδί.

Έκλεισε την βαριά, ξύλινη πόρτα πίσω της, καθώς ανέβαινε προς τα πάνω, περνώντας την εκκλησία in sacrificio triumphans-δηλαδή η θυσία του θριάμβου- χαζεύοντας το μικρό πάρκο δίπλα στην εκκλησία. Προχώρησε ίσια, βγαίνοντας από ένα στενό στο volto san Luca. Σταμάτησε στον αριθμό 21 διαβάζοντας τα μεγάλα γράμματα. Sala Billardi.

Χαμογέλασε και μπήκε δυναμικά μέσα, τραβώντας μερικά αντρικά βλήματα. Παρήγγειλλε μια μπίρα-παγωμένη- και κάθισε σε ένα ξύλινο σκαμπό. Από την μέρα που έφτασε στη Βερόνα, δεν είχε κάνει τίποτα παρά μόνο να πάει μια μικρή βόλτα στην αγορά για να πάρει τα απόλυτος απαραίτητα. Και μετά από πέντε μέρες απομόνωσης βγήκε για να πιεί απλώς μια μπύρα;

Κοίταξε το ασημένιο ρολόι της. Δέκα και είκοσι τρία. Μέχρι τις δέκα και μισή θα είχε πλήξη εντελώς ανδεν έκανε κάτι. Σηκώθηκε παίρνοντας μαζί της το γεμάτο ποτήρι και έπιασε μια στέκα δίπλα από το τραπέζι ενός μπιλιάρδου. Διάλεξε το κλασικότερο παιχνίδι, το 8-μπαλο. Δεν ήταν και το αγαπημένο της να παίζει μόνη της μπιλιάρδο φορώντας ένα κοντό σορτσάκι μέσα σε ένα μαγαζί γεμάτο άντρες που την κοίταζαν σαν λιγούρα. Αυτό είχε όμως.

''Τελικά είναι ενδιαφέρον χώρα η Ιταλία. Στην Αμερική συνήθως δεν βρίσκω γυναίκες μέσα σε μπιλιαρδάδικο -άλλα και να βρίσκω, ποτέ δεν παίζουν η ίδιες. Δεν υπάρχουν γυναίκες σε μπιλιαρδάδικα στις μέρες μας. Εκτός και αν είναι τα κακά κορίτσια της γειτονιάς.''

Το κορίτσι τον κοίταξε αδιάφορα, αφήνοντάς τον να τελειώσει τον μονόλογό του.

'' Mi dispiace, ma non parlo inglese'' Λυπάμαι, δεν μιλάω Αγγλικά. Ήξερε αρκετά καλά Ιταλικά από την μητέρα της, μιας και η ίδια είχε γεννηθεί στην Βενετία. Μέχρι τα έξι μιλούσε μόνο Ιταλικά, και λίγα αγγλικά. Η ίδια συνέχισε το παιχνίδι της, προσπαθώντας να βάλει την κόκκινη μπίλια με το νούμερο 11 στην δεξιά γωνιακή τρύπα.