Kill Me Softly

κεφάλαιο 15

Ο άντρας καθόταν στη θέση του οδηγού, κοιτώντας το κενό, πλήρως ψύχραιμος ύστερα από το προηγούμενο ξέσπασμά του. Τι τον είχε πιάσει τελευταία; Εκδηλωνόταν. Και αυτό δεν ήταν καλό. Πριν από μια βδομάδα δεν θυμόταν καν πως ήταν η αίσθηση του να νιώθεις. Και τώρα απλά καθόταν στην άβολη θέση ενός κλεμμένου αμαξιού, προσπαθώντας να θυμηθεί όλα εκείνα που του είχαν στερήσει τα αισθήματά του. Και όλα εκείνα που του τα είχαν επαναφέρει.

Έπρεπε να καταπνίξει αυτή την τρελή του επιθυμία για το άτομό της. Έπρεπε να σκοτώσει ότι μπορεί να ένιωθε, τώρα που ήταν ακόμα αδύναμα. Έπρεπε να σκοτώσει το ίδιο τον δαίμονα που ξεσήκωνε το κορμί του και τον άγγελο του γαλήνευε την ψυχή του.

Η πόρτα άνοιξε και έκλεισε απότομα, με το κορίτσι να μην του ρίχνει ούτε μια ματιά. Το αυτοκίνητο ξεκίνησε, με την ίδια να κοιτάει έξω από το παράθυρο και με αυτόν προσηλωμένο στο δρόμο. Ήταν εύκολο. Σταματούσε το αυτοκίνητο, την πυροβολούσε στο κεφάλι και πετούσε το πτώμα της στο δασάκι όπου μόλις τώρα περνούσαν.

Μπήκαν στο κεντρικό δρόμο για την Βενετία, με το αυτοκίνητο να πηγαίνει πιο γρήγορα από το επιτρεπόμενο όριο. Περίπου στα μισά του δρόμου σταμάτησαν. Το κορίτσι γύρισε και τον κοίταξε κενά. Ο ίδιος είχε στραμμένο το βλέμμα του προς τα γαλήνια νερά της λιμνοθάλασσας. Κανένα άλλο αμάξι δεν περνούσε εκείνη της στιγμή, και ούτε πρόκειται να το έκανε. Τι πιο απλό από το να την σκοτώσει και να την πετάξει στη θάλασσα; Το νερό θα αλλοίωνε τα ίχνη και τα χαρακτηριστικά της. Αυτά τα πανέμορφα χαρακτηριστικά που τόσο πολύ λάτρευε να φιλάει.

Όχι, δεν ήταν τόσο απλό. Έπρεπε να μάθει. Και αυτό το κορίτσι δίπλα του, ήταν η μόνη που μπορούσε να του δώσει τις πληροφορίες που ήθελε.

''Τι ξέρεις για εμένα;'' Είπε η κοπέλα, σπάζοντας την σιωπή.

''Η μητέρα σου ήταν πόρνη, ο πατέρας σου μάλλον ήταν κάποιος από τους πελάτες της. Σε μεγάλωσε μαζί με την γιαγιά σου και κάποιον φίλο της, όπου συζούσαν στο ίδιο σπίτι με εσένα. Τις βρήκαν και τις δύο νεκρές στα έξι σου και σε μετέφεραν σε ένα ορφανοτροφείο, από όπου σε υιοθέτησε ο Ρόμπερτ.''

''Πως τα έμαθες όλα αυτά;''

''Η δουλειά μου είναι. Φυσικά και θα τα ήξερα. Αυτό που δεν ξέρω, είναι γιατί μισείς τόσο πολύ τον Ρόμπερτ.''

''Κοίταξα προς την μεριά σου. Δεν σε είδα. Υπέθεσα ότι θα μας περίμενες στις τουαλέτες. Έτσι πήγα πιο νωρίς.''