Kill Me Softly

κεφάλαιο 12

Το κεφάλι του ήταν ένα κουβάρι από σκέψεις, ένας πραγματικός γόρδιος δεσμός. Και καθόταν εκεί, με τα φώτα κλειστά, να εύχεται να μην είχε αναλάβει ποτέ αυτή τη δουλειά. Να μην έπαιζε μαζί της. Οι παλάμες των χεριών του κάλυπταν πλήρως το πρόσωπό του, με τον ίδιο να τραβάει τα μαλλιά του προς τα μπρός, προσπαθώντας να καθαρίσει το τόσο βρόμικο μυαλό του.

Τα μαλλιά του ήταν ακόμη υγρά και μόνο μια πετσέτα τυλιγμένη γύρο από την μέση του κάλυπτε το σώμα του. Άνοιξε ελαφρώς τα μάτια του, κοιτώντας προς το ταβάνι ανασαίνοντας βαριά. Έπρεπε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Την ποθούσε. Τον ποθούσε και αυτή. Και όλα τέλειωναν εκεί. Και όμως, γιατί του φαινόταν πως όλα μόλις άρχιζαν;

Η πόρτα έτριξε. Το κορίτσι κοίταξε τον άντρα που καθόταν πάνω στο κρεβάτι, με το πρόσωπό του ριγμένο στις παλάμες του. Τα χέρια του έφυγαν από το πρόσωπό του, μόνο για να ακουμπήσουν στο στρώμα από πίσω τους για να στηρίξουν το σώμα του, ενώ γυρνούσε να την κοιτάξει με ψυχρό βλέμμα. Τον πλησίασε διστακτικά μερικά βήματα, ενώ σταμάτησε σχετικά μακριά του.

''Γιατί ήρθες;'' Η φωνή του βγήκε εντελώς άχρωμη. Χωρίς πάθος, ή ένταση. Χωρίς τίποτα.

''Δεν ξέρω.'' Και αυτή της η απάντηση ήταν ίσως και η πιο ειλικρινής της εδώ και χρόνια. Όντως δεν ήξερε γιατί είχε πάει. Δεν ήξερε καν πω βρέθηκε εκεί. Τα πόδια της την είχαν πάει μηχανικά, με μόνη της τρελή επιθυμία να τον δει.

Ήρθε και στάθηκε μπροστά του, με την ίδια να γονατίζει για να κοιτάζει καλύτερα τα μάτια του τα οποία γυάλιζαν στο μισοσκόταδο.

''Τι θες;''

''Δεν ξέρω''

Πριν προλάβει να συγκρατήσει τον ίδιο της τον εαυτό πέρασε τα χέρια της γύρο από το σβέρκο του και κόλλησε τα χείλια της πάνω στα δικά του, αφήνοντας του μόνη επιλογή τα ανταποκριθεί στο θερμό φιλί της. Τα χείλη της κολλούσαν πάνω του με τόσο πάθος, ενώ η γλώσσα της εισέβαλε στο στόμα του παίζοντας με την δική του το μοναδικό τους εκείνο παιχνίδι, χωρίς να της δώσει καν την άδεια. Ξεκόλλησε τα χείλια τους με την βία, ενώ την κοίταζε με θυμό.

''Γιατί το έκανες αυτό;''

''Δεν ξέρω''

Ένιωσε τον εκνευρισμό του να εκτοξεύεται σε κύματα φωτιάς έξω από το σώμα του.

''Και τι ξέρεις;'' Τη ρώτησε απειλητικά.

''Δεν ξέρω τίποτα. Ούτε και εσύ. Για αυτό τι λες μωρό μου να το μάθουμε μαζί;''