''... Η αστυνομία με βρήκε διό μέρες μετά, ακόμα κρυμμένη κάτω από το κρεβάτι. Με μετέφεραν σε ένα ορφανοτροφείο λίγο πιο έξω από την Ιταλία. Δεν έμεινα πολύ εκεί. Ένας άντρας γύρο στα σαράντα με υιοθέτησε και μετακόμισα στην Αμερική. Μου πείρε καιρό να καταλάβω ποιος ήταν.
Ο κύριος Ρόμπερτ εκτός από το ότι σκότωσε την μάνα μου και την γιαγιά μου και ότι αποπειράθηκε να με βιάσει, είχε το θράσος να με υποτιμήσει νομίζοντας ότι δεν θα θυμόμουν. Ακόμα θυμάμαι. Πάντα θα θυμάμαι. ''
''Τέλειωσε ποτέ αυτό που άρχισε''
Ρώτησε το αγόρι την κενή κοπέλα με τα κλαμένα μάτια μπροστά του, με την ίδια να τον αντικρίζει μετά από πολύ ώρα.
''Όχι. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως ένιωθε πολλές ενοχές για να το κάνει.''
''Είσαι σίγουρη ότι ήταν αυτός;'' Το είχε σκεφτεί και οι ίδια αμέτρητες φορές, ίσως και κάτι παραπάνω . Πάντα κατέληγε στα ίδια σκοτεινά μάτια, στην ίδια βαθιά φωνή, στις ίδιες κινήσεις.
''Απόλυτα.''
''Άκουσε με καλά'' της είπε πιάνοντας το χέρι της σφιχτά'' τώρα μόλις κατηγορείς τον άνθρωπο που σε μεγάλωσε για διό φόνους και απόπειρα βιασμού. Είσαι σίγουρη;''
''Τόσο σίγουρη όσο ήταν και αυτός όταν ξέσκιζε τον λαιμό της μητέρα μου και βίαζε το νεκρό της σώμα μπροστά στα ίδια μου τα μάτια. Λες να μην θυμάμαι; Το μίσος όταν την έβριζε, όταν την απειλούσε όπως θα με βιάσει αν δεν ικανοποιούσε τις άρρωστες ορέξεις του, όταν της κάρφωνε το μαχαίρι. Και αργότερα; Ετοιμαζόταν να με βιάσει όταν μπήκε μέσα η γιαγιά μου. Την σκότωσε και αυτή. Τους σκότωσε όλους διάολε, όλους!''
Ούρλιαξε μπροστά στο πρόσωπό του, κοιτώντας τον με θλίψη την στιγμή που κατέρρεε στον τοίχο, νιώθοντας τα πόδια της να μην αντέχουν άλλο. Ο άντρας απλά την κοίταζε, χωρίς να μπορεί να αρθρώσει λέξη. Με τα λόγια της να μην τον λυπούνται καθόλου, συνεχίζοντας να κατακλύζουν το μυαλό του.
''όμως πρώτα από όλους σκότωσε εμένα. Όταν έβριζε την μάνα μου λες και ήταν σκουλήκι, όταν την βίαζε μπροστά μου χωρίς έλεος, όταν της έκοβε το λαιμό τόσο φρικαλέα. Όταν η σφαίρα διαπέρασε τον εγκέφαλο της γιαγιά μου διαλύοντας τον, όταν με άγγιζε με μόνο σκοπό να με βιάσει. Όπως έκανε και με την μάνα μου. Ακόμα θυμάμαι τα χείλια του στο λαιμό μου και τα βρομερά χέρια του να με γδύνουν αργά με τον ίδιο να μουγκρίζει από ευχαρίστηση καθώς με άγγιζε στο γυμνό δέρμα των ποδιών μου. Το θυμάμαι, το νιώθω, και είναι φρικτό, τόσο φρικτό...'''

YOU ARE READING
Kill Me Softly
RomanceΑυτή ήταν ένας άγγελος που ξέπεσε από τους ουρανούς. Αυτός ηταν ένας δαίμονας που ξεπήδησε από την κόλαση. Κάποιος από τους δύο έπρεπε να πεθάνει. Κανένας δεν ήταν διαθετημένος να το κάνει.