Kill Me Softly

κεφάλαιο 23

Τα μάτια του άνοιξαν. Τα χέρια του έτριψαν απαλά τους πιασμένου ώμους του, ενώ παραμέρισε το σεντόνι από το ημίγυμνο σώμα του, καθώς ετοιμαζόταν να σηκωθεί. Ένα γυναικείο μουρμουρητό ακούστηκε από δίπλα του , κάνοντάς τον να απορήσει κοιτώντας την με το βλέμμα του. Το σώμα της καλυπτόταν πλήρως από το σεντόνι, εμποδίζοντάς τον να δει κάτι παραπάνω εκτός από το γαλήνιο πρόσωπό της. Απομάκρυνε από πάνω της το σεντόνι, μόνον για να διαπιστώσει ότι ήταν μισόγυμνη. Ένας αναστεναγμός ξέφυγε από το στόμα του, συνειδητοποιώντας ότι δεν είχε προκύψει κανένα απρόοπτο ανάμεσα σε αυτούς τους δύο.

Τα χείλια του ακούμπησαν απαλά τον δεξί της ώμο, φιλώντας την τρυφερά, ενώ το πρόσωπό του χώθηκε μέσα στα μαλλιά της, αποζητώντας το άρωμα που ξυπνούσε όλες τις κοιμισμένες του αισθήσεις. Χαμογέλασε και σηκώθηκε από το κρεβάτι, κοιτώντας τον έκπτωτο άγγελο που είχε ξεπέσει από τον παράδεισό, μόνο και μόνο για να βρεθεί στα δίχτυα της κολάσεως.

Μονό που ακόμα να ξεκαθαρίσουν ποιος είναι ο άγγελος και ποιος ο δαίμονας.

Έκλεισε την πόρτα σιγανά, προσπαθώντας να μην ξυπνήσει την κοιμισμένη φιγούρα την στιγμή που γλιστρούσε μέσα στο τζιν του καθώς κατέβαινε τα ξύλινα σκαλοπάτια. Το γεροδεμένο σώμα του εισέβαλε μέσα στην κουζίνα με το στομάχι του να διαμαρτύρεται έντονα. Ένας θόρυβος ακούστηκε από την εξώπορτα, την στιγμή που έκλεινε το νερό της βρίσης, σκουπίζοντας με μια καθαρή πετσέτα τα χέρια του.

Περπάτησε γρήγορα προς το σημείο όπου ακούστηκε ο θόρυβος, βρίσκοντας την βαριά, ξύλινη πόρτα κλειστή. Ανασήκωσε αδιάφορα τους όμως του και γύρισε απότομα, με την κάννη του όπλου όπου κρατούσε ο γεροδεμένος άντρας λίγα εκατοστά από το πρόσωπό του.

Η αναπνοή του κόπηκε, ενώ κοιτούσε τον άγνωστο άντρα όπου είχε εισβάλει στο σπίτι με την απειλή ενός όπλου, την στιγμή όπου ο ίδιος ούτε καν ντυμένος δεν ήταν. Παρατήρησε άλλους δύο άντρες καθώς κινιόντουσαν με γρήγορα βήματα στον χώρο, καθώς ο ένας από αυτούς αναποδογύρισε την δερμάτινη πολυθρόνα, ενώ ο άλλος κατευθύνθηκε προς την κουζίνα.

Το αγόρι κοίταξε τον άντρα με το ειρωνικό χαμόγελο μπροστά του.

''Θα μπορούσα ίσως κύριοι να μάθω τη γυρεύετε; Ίσως θα μπορούσα εγώ ο ίδιος να σας το δώσω αντί να χαλάτε την αισθητική του χώρου μου.''

''Νομίζω ξέρεις τι θέλω''

''Πολλά μου περνάνε από το μυαλό.'' Προσπαθούσε να του καθυστερήσει, ίσως η κοπέλα από τον πάνω όροφο να άκουγε την φασαρία. Άλλα και; Το πιο πιθανό ήταν να ανέβει στην ταράτσα και από εκεί να πηδήξει σε κάποιο άλλο κτήριο, αφήνονταν τον μόνο του να παλέψει άοπλος με τρεις οπλισμένους άντρες.