Kill Me Softly

κεφάλαιο 13

''Η κοκκινοσκουφίτσα έτρεχε στο δάσος ψάχνοντας για λουλούδια, και όταν βρήκε τόσα ώστε να μη μπορεί να κουβαλήσει περισσότερα, θυμήθηκε την γιαγιά της και ξεκίνησε να πάει να την επισκεφτεί. ''

Η απαλή φωνή της γυναίκας έκανε την μικρή να την κοιτάει νυσταγμένα, με ένα μαξιλάρι κάτω από το πιγούνι της και τα μάτια της να την κοιτάνε με αγονία.

''Καθώς έφτασε βρήκε την πόρτα ανοιχτή ,πράγμα ασυνήθιστο. Μόλις μπήκε στο δωμάτιο αισθάνθηκε πολύ άβολα και σκέφτηκε «γιατί άραγε είμαι τόσο φοβισμένη σήμερα, αφού συνήθως έρχομαι στη γιαγιά με μεγάλη ευχαρίστηση».

Μετά από αυτό πήγε προς το κρεβάτι και άνοιξε τις κουρτίνες. Στο κρεβάτι είδε ξαπλωμένη την γιαγιά με κατεβασμένο το καπέλο του ύπνου βαθιά μέσα στο πρόσωπο, ενώ το παρουσιαστικό της ξάφνιαζε την κοκκινοσκουφίτσα.

''Μα, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλα αυτιά;''

''Για να σε ακούω καλύτερα!''

''Μα γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλα μάτια''

''Για να σε βλέπω καλύτερα!''

''Μα γιαγιά, γιατί έχει τόσο μεγάλα χέρια;''

''Για να σε πιάνω καλύτερα!''

''Μα γιαγιά, τι μεγάλο και τρομακτικό στόμα που έχεις;''

''Για να σε φάω καλύτερα!''

Και αμέσως πετάχτηκε από το κρεβάτι και όρμησε πάνω στην κοκκινοσκουφίτσα και την κατάπιε. Μετά ξάπλωσε στο κρεβάτι και-''

Δεν πρόλαβε να τελειώσει, μια και το χέρι της μικρής είχε τυλιχτεί γύρο από το δικό της και το έσφιγγε δυνατά, με τα μάτια της να δακρύζουν και η φωνή από το στόμα της να βγαίνει ταραγμένη.

''Μαμά, δεν θέλω να με φάει ο κακός ο λύκος'' είπε το κοριτσάκι με λυγμούς

''Ψυχή μου, μια ιστορία είναι.''

''Δεν θέλω αυτό το τέλος'' συνέχισε το κορίτσι, χωρίς να ακούει καν τα λόγια της μητέρας της.

Τα χέρια της τυλίχτηκαν γύρο από το μικρό σώμα της κόρης της, αγκαλιάζοντάς την σφιχτά, σκουπίζοντας τα δάκρυά της.

''Ηρέμισε μικρή μου. Εντάξει, μην κλαίς. Ο λύκος δεν έφαγε ποτέ την κοκκινοσκουφίτσα. Την πήρε αγκαζέ, και χορεύοντας κάτω από τα αστέρια μάζεψαν λουλουδάκια για την γιαγιά, όπου τους περίμενε στο σπίτι ζωντανή και υγιής, μαγειρεύοντας για τους τρεις τους.''