Kill Me Softly

κεφάλαιο 14

Λουτσιάνο παβεναρο. Έμπορας οργάνων. Το σπίτι του ήταν μερικά χιλιόμετρα έξω από το Μιλάνο. Δεν ήξερε τι είχε συμβεί μεταξύ αυτού και των αναρχικών. Αυτό που ήξερε, ήταν ότι τον ήθελαν νεκρό. Και αυτό έφτανε.

Μετά από μια ώρα στεκόταν έξω από το ξενοδοχείο , με το τσιγάρο του να σιγοκαίει καθώς είχε στερεωθεί σε ένα στύλο, κοιτώντας το τετράστερο ξενοδοχείο. Σύμφωνα με την κοπέλα στην ρεσεψιόν, η οποία του κόστισε αρκετά- ή μάλλον στα αφεντικά του- δεν έβγαινε καθόλου έξω από το δωμάτιο πάρα μόνο τα βράδια και μέσα στην πολυτελέστατη σουίτα του υπήρχαν άλλη πέντε άντρες-λογικά όχι για να του κρατάνε ζέστη τις κρύες νύχτες.

Ξεφύσησε ελαφρά τον καπνό που είχε συσσωρέψει στα πνευμόνια του, βγάζοντας όλο το άγχος μαζί με τον πηχτό καπνό. Έγειρε πίσω το κεφάλι του και έκλεισε τα μάτια. Γύρισε την πλάτη του και κοίταξε το απέναντι νησάκι, ενώ το βλέμμα του έπεσε στο δωμάτιο του έκτου ορόφου.

Η κουρτίνα είχε παραμεριστεί και δύο θυμωμένα μάτια τον κοιτούσαν επίμονα .Κάρφωσε για λίγο το βλέμμα του στο ρολόι του ξέροντας πως τον βλέπουν, ενώ μετά έκανε πως πληκτρολογούσε ένα νούμερο στο κινητό του. Το ακούμπησε απαλά στο αυτί του και ξεφύσησε. Πάτησε κάπου στην οθόνη και χτύπησε νευρικά το χέρι του στο πόδι του, ενώ μετά έφευγε με βιαστικά βήματα.

Ο άντρας μπήκε μέσα στο δωμάτιο, κοιτώντας το αφεντικό του καθώς έκλεινε την κουρτίνα.

''Λάθος συναγερμός. Δεν κοίταξε ούτε μια φορά του παράθυρο. Φαίνεται τον έστησε η κοπέλα του''

Το κορίτσι δεν ήξερε πόσην ώρα καθόταν στην μπανιέρα, νιώθοντας όλο της το σώμα να χαλαρώνει από την επιρροή του ζεστού νερού πάνω της. Είχε κλείσει τα μάτια της και το κεφάλι της είχε γύρει προς τα πίσω, με μια ηρεμία να γαληνεύει τα σωθικά της. Ανέπνευσε βαριά και βγήκε από το ζεστό νερό, ενώ άρχιζε να ξεβγάζει τις σαπουνάδες που είχαν κολλήσει στο σώμα της με τρεχούμενο νερό.

Τύλιξε το μπουρνούζι γύρο της και έπιασε με μια πετσέτα τα μαλλιά της, στεγνώνοντας τα. Η πόρτα άνοιξε απότομα, με την ίδια να τρομάζει ελάχιστα. Τα μάτια του άντρα περιπλανήθηκαν λίγο στο σώμα της πριν την κοιτάξουν ψυχρά.

''Ώστε εδώ είσαι.''

''Ναι.''

''Έλα κάτω για λίγο.''

Έκλεισε την πόρτα, πριν προλάβει να του πει το παραμικρό. Τον ακολούθησε μέχρι το σαλόνι ενώ καθόταν πάνω στον καναπέ. Τον άκουγε από την κουζίνα καθώς άνοιγε την πόρτα του ψυγείου. Κάθισε δίπλα της, ακουμπώντας στο τραπεζάκι ένα κρύο ποτήρι νερό.