♥GözBebeğim♥

♥OTUZ üÇ♥

Giyim, kuşam üstte. Erkekler için çok bir seçenek yok zaten. İyi okumalarr...

•

"Ay Zeynep, çok güzel oldu!"

Zeynep, üzerindeki elbiseyi eteklerinden tutup sallanıyordu. Arada bir de kendi etrafında dönüyor, bunu da yüzünde büyük bir gülümseme ile yapıyordu.

" Hadi eşarbını yapalım. İnternetten öğrendim bir şeyler, çok güzel olacak."

Zeynep, güldü. Kendini yeniden Mira'ya bıraktı.

" Heh, şuradan sonra şuraya atıyorsun. Sonra... Tamam!"

Zeynep aynada kendine baktı.

" Mira, çok güzel yaptın!"

" Ne sandın kızım, biz de eli boş değiliz!"

Aslında Zeynep'in normal eşarpları gibi başlamıştı bağlamaya ama ne siyah bir bone görünüyor ne de o kadar yüzünü daraltıyordu. Kullandığı kumaş sayesinde olsa gerek kusursuz bir şekilde başını sardı ve iğnelerle sabitledi. Sonra kalan uzunlukları da çapraz olarak arka attı. Lakin bağlamadı. Arkadaki uzunluk gelinliğe farklı bir hava katacaktı. Zeynep de bundan gayet memnundu.

" Hadi giy ayakkabıları da."

Zeynep, ayakkabıları özenme giyerken Mira karşısında el çırpıyordu heyecanla.

" Ay çok güzel, çok güzel!"

Zeynep kıkırdadı. Kalbi deli gibi çarparken Mira'ya döndü.

" Mira, çiçeğim nerede kaldı?"

" Dur, bir arayalım. Gelmesi gerekiyordu şimdiye dek."

Tam telefonu eline almıştı ki kapı açıldı.

" Kızlar..."

Meryem lafını yarıda bıraktı. Çiçeği yatağa koydu. Kızına baktı.

" Ah kara kuzum..."

Yaklaştı ve kızının ellerini tuttu.

" Melek gibi olmuşsun, çok yakışmış!"

Zeynep gülümsedi.

" Mira'nın eseri."

Meryem dönüp Mira'nın omzunu okşadı. Sonra yeniden kızına döndü.

" Umarım her şey gönlünce olur, bir kez olsun akmaz o yaşlar gözlerinden. Akarsa da mutluluktan aksın yeter ki."

" Amin anne."

Mira, çiçeği aldı eline.

" Çiçek de gelmiş. Zeynep çiçeği tut da sizin bir fotoğrafınızı çekeyim."

Zeynep çiçeği eline aldı. Annesiyle yan yana poz verdiklerinde Mira fotoğraf makinesinden hemen çekti.

" Bugün bitsin, bunları bastırırız."

Levent, arabaya binmeden kızlara baktı.

" Gelmeyeceğinize emin misiniz?"

Mira hemen yanıtladı.

" Evet baba, Can ve Cüneyd gelip bizi alacak."

" Peki ama bir şey olursa mutlaka haberdar edin."

" Tamam."

Levent arabaya bindiğinde hızla yola çıktılar.

Evin önünde Mira ve Zeynep kalmıştı sadece. Gergince bekliyorlardı. Vakit hızla geçiyor ama gelen giden olmuyordu. Mira, en sonunda Can'ı aradı.