Yağız la konuşmamızdan sonra içeri bizimkilerin yanına dönmüştük. Arasa döndüğümde bana bakıyordu ama biraz farklı çok çok sinirli Korkmadım desem yalan olur. Sertçe yutkundum, bakışlarımı ondan ayırıp Yağız ve Aysu ya baktım. Yağız kafasını olumsuz anlamda sallayıp duruyordu. Hiç kimse de iştah kalmamıştı. Başımı korkarak Arasa cevirdiğimde bana yine öyle bakıyordu. Bende kafamı yere halıya çevirdim.
Yarın sabah burdan gidicektim, ama hep eksik hep yarım kalicaktim. Ama bu iş burda bitmicek, yurt dışında bu hastalıklı sapığı bulucam. Mecburum.
" Ya şey Aras bir gelsene abi seninle bir konuşalım. " dedi Yağız ona çatık kaşlarla baktım. Umarım onunla konuştuklarımı Arasa anlatmaz, bu saçma hayatta güvendiğim sayılı kişilerden biri ve ben onu kaybetmek istemiyorum.
" Tamam. " dedi Aras öfkesi sesine yansımıştı, neye bu kadar sinirli ki. Aras ve Yağız mutfağa doğru gidince Kenan Doğulu nun şarkısı aklıma geldi. Şu kanepenin dili olsada anlatsa herşeyi. Sadece kanepe yerine mutfak olucak. Off ne diyorum ben ya Başımda sanki hiç sorun yokmuş gibi birde bununla uğraşıyorum.
Yağız ın Ağzından
Aptal. Harbi aptal. Kim mi? Tabi ki Derin. Onun böyle kolay kolay gitmesine izin vericemi sanıyor ama yanılıyor. Mutfakta kabul ettim ama gözüm kapı da bizi dinleyen Aras taydı. Derinin sırtı kapıya dönüktü bu yüzden arası goremiyordu. Aras tüm konuşmayı dinledi. Bu yüzden sinirli. Onu mutfağa çağırdım çünkü Derini durdurabilecek tek kişi o. Evet Derin beni bile dinlemicek.
Aras mutfağa girince dolaba yumruğunu geçirdi. Dolap catladi. Aras daha da ofkelendi. Kolundan tutup bahçeye çıkardım. Zorla.
" Aras! Sakın ol." dedim bir nevi imkansızı deneyerek. Çünkü, Aras konu Derin olunca kimseyi umursamıyo.
"Nasıl sakin olim lan nasıl ? Sırf bir Piç yüzünden beni bırakacak. Neden? Çünkü Arasa bir şey olur. Yağız çabuk bu her kimse bul, herkese haber ver, herkes her yerde arasin. " diye kükredi. Lan kulak bu kulak.
" Aras! Önce bir dur. Seni buraya çağırdım çünkü Derini durdurabilecek tek kişi sensin. Beni hayatta dinlemez artık. Nağap et yarın Derinin o uçağı kaçırmasını sağla. " dedim plan belliydi, ben Derini almaya geç gelicektim. Aras ta onu oyalicaktı.
" Ah Derin ah." dedi Aras
" Yağız sen nereye gidecegini biliyor musun? " dedi Derin bana söylemedi ama tahmin etmek zor değil, bana hep Brezilya ya gitmek istediğini söylerdi.
" Sen de duydun bana söylemedi ama bana her zaman Brezilya ya gitmek istediğini söylerdi. Kesin oraya gidicek. Bu arada amcamın uçağıyla gidecek ben pilota haber veririm uçuş iptal olur. " dedim Aras başını salladı.
" Artık içeri girelim şüpelenmesinler. " dedim ve Arasın omzunu sıvazladım. Kafasını sallayıp içeri girdik.
Derinin Ağzından
Tam yarım saattir Yağız ve Arası bekliyoruz. Canım zaten sıkkın.
Mutfaktan çatık kaşlarla çıkan Aras yanıma gelip arkadan bana sarıldı. Bende ona iyice sokuldum.
----------------------
Yağız ve Aysu gitti. Aras la baş başa kaldım. Ben onun yüzüne bakmıyorum, bakamiyorum. Ama onun bakışlarını üzerimde hissediyordum.
"Korkuyor musun ?" dedi Aras sessizliği bozarak, evet korkuyorum hemde çok bir daha Arası göremicek olmaktan korkuyorum hemde delicesine.
" Evet! " dedim kısık sesle. Ben nasıl gidicem ki sesini nasıl duymadan yaşicam , tek bildiğim onsuz hep eksik olucam. Hep.
