Secretly Loving My Bestfriend (COMPLETED)

Chapter 18

A/N: Kung nalilito po kayo sa flow ng story, libre po ang magtanong. Just message me, leave a comment or write it on my wall. XieXie

---------------------------------------

Garry's POV

Since first day of school ay inaadmire ko na siya. She acts so innocent yet difficult to befriend.

I've been thinking how will I make a move to get close to her. I can't think a way.

I just keep on glancing at her when she's not aware, when she's with her bestfriend.

Di ako makalapit kasi bakas ang possessiveness sa kanyang ikinikilos kaya hanggang tingin na lang ako sa kanila.

Nang dumating si James, I don't know yet kung matutulungan niya ako. I just keep on observing ngunit pansin ko na hindi siya tulad ng bespren ni Sarah, which is very possessive.

Nang maglaon, nakikita kong nagiging close sila sa isa't-isa and walang bakas ng kasakiman caused by being possessive kaya nainggit ako.

Hindi pa ako sigurado kung mabait ba talaga siya yet, I took the risk. I seek help. And I found it through James.

Hindi man niya ako tutulungan because he wants to, atleast he still helped me.

Masaya ako kasi kahit paano ay may tutulong sa'kin.

Nakatingin lang ako sa screen ng phone ko while thinking kung itetext ko ba si Sarah o hindi.

After a few minutes, I found myself typing something...

"Hi :) " then I tap 'send'

then after I while, I recieve a message and immidiately opened it when I saw the sender. It's Sarah.

"Hello. Sino 'to? at Saan mo nakuha number ko?" yun ang laman ng reply niya kaya ay napangiti ako.

Friendly pala siya. Pero kasi sa nakikita ko sa kanya eh parang mailap siya or it's just I don't know her very well.

Then I typed my reply.. Then ayun! Message sent!

Sarah's POV

"It's Garry :) nanghingi ako ng number mo kay James. Okay lang ba?"

Oh My Gee!!! my ghad! kinikilig ako! Kasi naman, he's my crush ♥ haha :D

I typed my reply hurriedly.

"Oh. I see.. Okay lang naman :D "

Then *Zoooom* message sent..

We continued texting.. Sharing something, kulitan at asaran ng konti, at kinilig naman ako ng sobra.

Ganyan talaga ang lola niyo. Haha pagpasensyahan niyo na. Malandi eh. Di, joke lang yun no syempre.

Di naglaon ay dinalaw na ako ng antok kaya naman ay nagpaalam na ako kay Garry.

"Inaantok na kasi ako Garry eh. Sige Good night. matutulog na ako, ikaw rin :) " tinype ko sa phone ko then sinend ko na kay Garry.

A minute passed at natanggap ko ang reply niya.

"Sige, Good night! Have a sweet dreams... or should I say,... DREAM OF ME! :D hahaha "

My eyes widened and eventually, my cheeks became red. My ghad! I'm blushing!

Di na ako nagreply pa at ipinatong ko na yung phone ko sa table katabi ng kama ko at sumampak na ng higa.

"Ah-hhhh..mmmmm"

Pigil kong tili.. waaaaah!! hahaha wala lang...

Nag-iimagine lang ako ng mga bagay-bagay hanggang sa dinalaw na ako ng antok at nakatulog na.

James' POV

Naglalakad na ako papuntang classroom namin.

Nang makarating na ako dun ay unang bungad sa'kin ang lalaking nakakamatay kung makatingin sa isang sulok.

Na curious ako kasi ako lang naman ang palagi niyang binibigyan ng deathly glares at ngayon ay may kasama na pala ako.

When I look at the side where he is looking, I don't know what I feel. Di ko talaga alam literally.

I'm happy kasi umaayon na ang sitwasyon sa plano ko but somehow, I feel guilty, at the same time, I feel pain.

I just took a deep breath.. Inhale... Exhale.. Inhale.... Exhale... then I went to my chair and sat down.

"Hey! Pa'no yan sila naging magkaibihan?" tanong usiserong walang iba kundi si Kris.

"Di ko alam. Di naman yan nagsasabi sa'kin ng mga ganyang bagay eh" plain kong sagot

"So you mean, while we're gone di kayo masyadong magkasama ni Sarah?" tanong naman ng bungangerang walang iba kundi si Honey.

"Sort of. Hayaan niyo na muna" sabi ko sa kanila kasi di maganda ang mga tinging binibigay nila kay Garry.

Yes you're right. Si Sarah at Garry yung nakita ko kanina. They're having a good time. Tawanan at asaran sila like what we were doing pag magkasama kaming magbabarkada.

.

Nagsibalikan na lang kami sa aming mga upuan kesa naman mang back-bite pa kami.

Nagsimula na ang klase at gaya kanina ay di parin kami pinapansin ni Sarah.

*tingin kay Sarah*

*tingin kina Honey at Kris*

nagpalit-palitan lang kami ng tingin nina Honey at Kris kasi parang baliw na ngiti ng ngiti.

Di talaga mawala yang ngiting nakapaskil na sa kanyang mukha simula pa kanina.

Di na muna namin siya pinansin at nakinig nalang ako sa paglelecture ng teacher namin kahit unusual ko tong ginagawa.

---------------------------------------

Nadrain na yung utak ko. Kasi naman. Gawa pa ng alamat. naku! Sensya na kung ang ikli nito.