Annem-4b.

29 1 0
                                    

Kuzeyle kavgadan sonra masaya oturup kahvaltı yaptık. Hiç konuşmadık. Hatta nereye gittiğinizi bile sormadım.
Kuzey sonuçta beni yine güzel bir yere götürürdü ona güveniyorum.
AVM'nin önünde durunca şok oldum ve hemen sordum" Alışveriş yapmicaz dimi?"
"Alış veriş yapcaz çünkü bugün özel bir yere gitcez" dedi. "Peki" dedim sadece içeri girdik ve dolaşmaya başladık. En az 15 kıyafet denedim ama bulamadım. Sonunda bitane kotşort bir tane t-shirt, kotmont ve son olara onlara uyacak ayakkabı seçtim tam ödeyecekken Kuzey bana engel oldu. Ve" itiraz kabul etmiyorum ben ödüyorum" dedi hemen peşine" ama olmaaaaz" diyemeden parayı verdi ve bende utandım. Kıyafetleri giydim ve kendi kıyafetlerimi de  poşete koydum. Yemek yemek için domino's pizza'ya girdik.
Sessizce yemek yedik ama Kuzey sürekli saatine bakıyordu. Arabaya bindik ve kendimi tutup yine birşey söylemedim. Aslında tam ağzımı açacakken müzik açıldı ve bende vazgeçtim.
Hiç tanımadığım bir yere geldik ve benim gözlerimi bağladı. Merak ediyordum ama huysuzluk yapmak istemedim. Arabayla bıraz daha gittik. Arabadan inerken elimi tuttu ve yavaşça yürüdük. Nedense elimi tutunacağız biraz heycanlamdım.
Bir an çok kötü  düşüyordum ama beni çevikliğini kullanarak tuttu.
Devam ettik sanırım bir eve geldik kapı açıldı ve kuzey" dikkat et "dedi. Sonra gözlerimi açtım ve şok oldum"A-anne " dedim ve sarıldım uzun zamandır yüzüne bile bakmadığım ananeme sıkı sıkı sarıldım. Üstümden bir yük kalkmış gibiydi. Annemin gözleri dolmuştu. Ve birmez daha sarıldım. Oturduk ve konuşmaya başladık. Annem Kuzeye olan minnettarlığını gösteren konuşmalardan yaptı.
"Sen olmasan muhtemelen kızımın yüzünü bile birdaha görmeyecektim.
O güzel gülüşü berkide birdaha olmayacaktı. Çok teşekkür ederim  yavrum sana minnettarım Kuzey"dedi. Ve devam etti" yoka siz"
demesine izin vermedim kısaca soru yağmuruna şemsiyemi açtım " börekleri baklavaları özledim yoksa yapmadınmı anne?!" Dedim.  Annem "hemen getiriyorum canım" dedi ve sonra konuşacağız bakışını attı. Ne yaa bakışını attım bende. Annem mutfağa gitti. Annem gelince Kuzey konuşmaya başladı;
"Kızınız artık kendi evinde kalabilir yanlış anlamayın bende istediği kadar kalabilir ama siz merak edersiniz sonuçta annesiniz ben hergün gelip kızınızı alır gezerim akşam geri getiririm.
Birşey olursa ararım. " dedi ve bütün gözler benim cevabımı duymak için azıma bakıyordu. Bende" bana uyar " dedim. "Telefonunuzu alabilirmiyim ikinizinde" diye sordu Kuzey ben hemen verdim annemde verdi.
Sonra tatlılara gömüldük. "Ben artık gideyim de sizde keyfinize bakın "dedi. Ben de eşlik ettim. 
     Kapıya gelince "teşekkürler "dedim ve sarıldım. Kısa bir bakış attı ve gitti. Düşünüyorumda Kuzey olmasa ben ne yapardım acaba. Iyiki kuzey karşıma çıkmış ben gerçekten çok şanslıyım ayrıca bugün ona bağırmama rağmen beni hiç terettütsüz mutlu ediyor. Onun gibi iyi bir insan daha önce hiç görmedim gerçekten. Bunları düşünüp hızlıca odama geçiyordumki anneme yakalandım. Al işte şimdi kurtul
kırtulabilirsen çenesinden.

Bu bölüm biraz gecikti biliyorum ve kısa oldu ama birdahaki bölümü daha hızlı göndereceğim ve uzun olmasına dikkat edeceğim. :3

"Karanlığımın aydınlığı"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin