"Karanlığımın aydınlığı"

"Karanlıktı hayatım anlamsızdı yaşamım. Denedim ölmeyi ama başaramadım.
Belki şu an yaşıyor olsamda gerçekte yaşayan ölüydüm. Hayalkırıkları ve paramparça kalbim birleşmiş herğün beni öldürüyordu. Dolu gözlerle asık bir yüzle bakardım insanlara.
Boş sokaklarda kırızler geçirirdim ardı ardına. Ölüydüm işte ben yaşayan bir ölü.

Ama sonra seni gördüm ve anladım ki tek değilmişim ben bu dünyada. Senin yanında hep istemsizce gülümsedim.
Iyi geldin bana. Mutluydum senin yanında sanki kaybettiğim bir parçamı bulmuş gibi huzlurluydum. Sen benim karanlığımı aydınlattın.
Ve artık yaşamak için bir sebebim vardı oda sendin"