"Karanlığımın aydınlığı"

Küçük hoşlantılar-7.b.

KUZEY'İN AĞZINDAN ;
Alev dinlendikten sonra arabaya bindik. Bu gün normal olsaydı onu bir yere götürecektim.
          Uzun bir yol olmuştu. Yol boyunca ne o birşey sormuştu nede ben cevap vermiştim.
Sadece radyoda sırayla başlayıp biten şarkıları dinledik. Sonunda gelmiştik.
"Neden bir garaj kapısının önündeyiz?" Diye sordu Alev.
Bende muhteşem gıcıklığımı kullanarak "Birazdan görürsün" dedim. Ofladı bende güldüm. Ve şu merakınızı gidereyim hemen hani ben eve bir anahtar almak için çıkmıştımya işte o anahtar bu garajın kapısı açıyordu. Bumuydu? Diyebilirsiniz ama bu sadece korumak için kullanılmış bir garaj kapı arkasında çok güzel bir görüntü var.

Yani aslında arkasında araba yok. Arabamdan dediğim anahtarı aldım ve düğmeye bastım. Kapı yavaş yavaş açılırken alevin yüzündeki ifade de yavaş yavaş değişiyordu.
Sonunda kapı tam açıldı ve Alev şok olmuş bir şekilde "burası muhteşem " dedi.

Heryer boyalara kaplı ama bir duvar boştu  rengarenk çiçekler var ve burası bir uçurum.
Oda fark etti sanırım bir duvarın boş olduğunu. Hemen merakla sordu "neden o duvar boş?"
Gözüm zaten duluydu bir göz yaşı süzüldü gözlerimden. Sonda bir daha sonra birdaha tutamıyordum gözyaşlarımı.

Görmesin diye kafamı başka tarafa döndüm. "Kuzey yüzüme bakarmısın?" Dedi ama öylece kaldım sonra eliyle çenemi kavradı ve yüzüne bakmamı sağladı.
Ağladığımı fark edince ani bir şekilde sarıldı bana. Bir an afalladım o sırada Alev çoktan geri çekilmişti.
O kadar hamak varken o gitti yere oturdu bende yanına gidip kafamı bacağına koydum. Şaşırdı ve biraz öyle baktı bana sonra da "hadi dökül bakalım" dedi. 
Bende "eee şey senden birşey isteyebilirmiyim?"diye çekingence sordum.
Saçımla oynamaya başladı ve 'anladım'anlamında baktı ve "hadi dedi. "Bu gün o bana resim gönderdi o ve yanında bir adam öpüşüyorlardı.
Ç-çok sinirlendim.
Ben-ben artık dayanamıyorum. Yapamıyorum. Başaramıyorum güçlü durmayı.

Olmuyor herşey düzeldi diyorum ama yine bozuluyor." Dedim.
Sonra onun hareketlerini izledim. Rüzgarda saçları savruluyordu.
Kaşları çatıldı.
Ve konuşmaya başladı:" Birincisi bunu birlikte aşacagız sen beni ben de seni yanımda olacağız bunu birlikte unutacağız sana söz veriyorum. "Dedi kafamı bacağından kaldırdım. "İkincisi ne?" Diye sordum. "O duvar niye boş?" Diye sordu Alev. Derin bir nefes aldım ve konuştum:"Ben onunla buraya gelip bu duvarı birlikte boyayacaktım.

Yani bizi temsil edicek gibi bişeydi. Ama o gün beni kandırdı" dedim. İlk önce anlamadı sonra anladı ne demek istediğimi.
Devam ettim" İstersen seninle boyayalım burayı burası da bizim köşemiz olsun" dedim. "Gerçektenmi?!" Dedi Alev heycanla. "Tabi ki "dedim aynı ses tonuyla.
Bir anda sarıldı bana  şaşırmam geçince bende ona sarıldım.
O huzur veren kokusunu içime çektim gerçekten rahatlatıyordu.
Geri çekilirken yanağimdan öptü tabi ki bu bende şok etkisi  yarattı.
Yüzüme öyle içten gülümsedi ki o gülümsemesi bana herşeyi unutturdu. Ozaman anladım ki yani sanırım ben Alevden hoşlanıyordum.
Çünkü onun yanında bir garip oluyordum o bana iyi geliyordu. Bir bakışı bana herşeyi unutturuyordu. Evet ben hoşlanıyorum ama acaba o benden hoşlanıyormu?
-KUZEY DUYGULARINDAN TAM OLARAK ENİN MI?

-ALEV KUZEYDEN HOŞLANIYOR MU?

-PEKI BU KONUYU NE ZAMAN KONUŞACAKLAR?

Öğrenmek için yorum ve voteleri görelim. ;{ =~}