Why can't it be?

Kabanata 2.

Kabanata 2.

"Nice pose. That's right! Okay. Very good!" Pumalakpak ang photographer pagkatapos nang ilang beses kong pagpose.

I have a photoshoot at talaga namang mga bigating photographer ang kinuha para sa next cover nang fit N' magasine.

Pumalakpak din ang lahat nang nanduon. Yung baklang may Ari nang Fit N' company at si Madam Hazel na may ari nang modeling company kung saan ay kasali ako.

"Bravo! Iba ka talaga, Cristine." Sabay yakap sa akin ni Madam.

Ngumiti ako sa kanya. She's always been like that. She said that she's very proud of me. Kaya nga hindi ako makaalis ng company niya eh. We're very close to each other.

"Thank you, Madam." Ngiti ko at tinanggap ang bulaklak na inilahad nito.

I am a model for more than five years. College pa lang ako ay nagmomodelo na ako. Sa France ako nagmodelo. Duon kasi ako nag aral ng kolehiyo. Hindi ko masasabing isa na akong Pro pagdating sa modeling. Talagang nahasa lang ako dahil magagaling talaga ang mga nakasama ko sa France nuon.

Pagkauwing pagkauwi ko sa pilipinas ay kinuha agad ako ni Madam bilang modelo niya. I didnt refuse her since nakilala ko siya nuon sa France kung saan dumalo siya sa isang fashion show na isa ako sa kasali. She approached me that time at dun na nagsimula ang closeness naming dalawa.

Actually, gusto ko talaga ang ginagawa ko. Bukod sa fashion designing na kinuhang course ay ang pagmomodelo ang gusto ko. Kahit na ang gusto nina Daddy para sa akin ay kumuha ng bussiness Ad ay tinanggihan ko. I know im not a perfect daughter. Pero gusto ko talaga ay ang gusto kong kurso kung saan ako mag eexcel at mag eenjoy ang kukunin ko. That's what my perspective in life.

Busy ako sa pagdadrive pauwi sa condo ko nang magvibrate ang cellphone ko. Kinuha ko yun sa dashboard at tinignan kung sino ang caller.. napatigil ako. It's Mom.

Sinagot ko ang tawag. Baka may importanteng sasabihin.

"Hello, Keah."

Malamig ang tono ni Mommy. Nandun din ang pagiging istrikto sa boses nito.

"Yes, Mom?"

"Go home for today. Dito ka matutulog. Your tito is here so you need to be there too. We have a family dinner."

Gusto kong tumanggi sa totoo lang. Hindi dahil ayaw ko silang makasama. Kundi dahil alam ko, maririnig ko na naman ang walang humpay nilang sermon sa akin.

"Are you listening to me, Keah?"

Nabalik ako sa realidad ng marinig ko ang galit sa boses ni Mommy.

"Yes, Mom. I'll be there." Sagot ko. Hindi na ito sumagot sa kabilang linya. Instead, she ended the call without saying goodbye,

That's my Mom. Di kami magkasundo simula nung hindi ko sinunod ang utos nila ni daddy. Simula nung nag aral ako sa ibang bansa ay lumayo na ang loob ni Mommy sa akin. Sa totoo lang, she doesnt want me to study abroad. But i follow myself. Hindi ko siya dininig. Kahit yung mga gusto nila para sa akin ay inayawan ko. She's mad at me. Not knowing my real reason...

My parents is a workaholic. I am an only child kaya walang magmamana nang bussiness namin kung hindi ako. Pero alam nila na wala akong hilig sa negosyo.

Pagkadating ko sa bahay ay nakita ko ang apat na kotseng nakaparada sa malawak naming garahe. One is my dad's car, the other one is to my lolo, and the other car is to my tito i guess. Pero nagulat ako nung makita ko ang kotse ni Jon. He's here?