Eight Signs [EDITING/REVISING]

[ Chapter 25 ] Arf! Arf!

[ Chapter 25 ] Arf! Arf!

--

I can't sleep. Something's bothering me. 

Di ko pa rin makalimutan yung mga nangyari kanina. Yung pinaalis niya ako at yung mga katagang 'I don't love you anymore'. Wala akong magawa. Di ako mapakali. Ano bang dapat kong gawin para makalimutan ko siya?

Di man ako makapagreview. Walang pumapasok sa utak ko eh. Kaya itinigil ko na lang, Gigising na lang ako ng maaga para magreview. Siguro nga mas maganda pa yun.

Ang pangit makulong dito sa loob ng kwarto ko. Feeling ko ang liit ng mundo ko. Although maluwang naman ang kwarto ko, it's not enough. TToTT

I decided to get out of my room.

Madilim na pala sa bahay. Tulog na ata silang lahat. Nakapatay na lahat ng ilaw eh. Yung ilaw na lang sa labas yung nakabukas. Nakabukas yun lagi. Ewan ko kung bakit.

Bumaba ako sa stairs para pumunta sa kusina. Nauuhaw kasi ako eh.

Ewan ko kung anong nagtulak sa akin at dumiretso ako sa garden. Mas maganda dito kasi mahangin. Pero malamig. Nakasleeveless pa man din ako. Giniginaw ako. Brrrrrr! =.=  Pero tinatamad akong umakyat ulit sa kwarto ko eh.

I feel peaceful dito sa garden. Maluwang tong garden namin eh. May swing dito. Yung pangmaramihan. Umupo ako dun.

Naiiyak na naman ako. Kainis naman na mga luhang to, di na tumigil. Napapagod na din kasi ako sa kakaiyak eh. Magang-maga na yung mga mata ko. TT______TT

"Bakit mo ba ako ginaganito Kian? Ano bang nagawa kong mali? Ayaw mo na ba ako? Pangit ba ako? Tss. Baliw na kung baliw. Sorry kung nasasaktan kita kasi pinayagan ko siya. Wala na kasi akong choice nung mga time na yun eh. Wag kang mag-alala, hinihintay ko lang na mapatunayan sa sarili ko kung totoo nga tong mga nararamdaman ko.

"Kapag napatunayan ko na, promise ko, ikaw unang makakaalam."

"Pero bakit parang ngayon palang , umuurong nako? Parang ayaw ko nang patunayan sa sarili ko. Siguro dahil nasaktan ako. Nasaktan moko."

"Ganun ba talaga kapag nagmamahal ka? Yung bang ikaw na nga lang yung nagmamahal pero ikaw pa rin yung nasasaktan? Hindi ba pwede na magmahal ka lang, yung bang walang masasaktan?"

"Manhid ako, oo. Sorry pala dun ha? Di ko agad naramdaman presence mo. Pero gayunpaman, nagpapasalamat ako sa notebook mo, dahil sinabi niya sa akin lahat ng mga bagay na di mo kayang sabihin sa akin mismo."

"Hay, Kian de Guzman. Ano bang meron sayo at nagkakaganito ako. Nababaliw ako. Ganito ba talaga kapag nagmamahal ka? Di ka lang nasasakatan, nababaliw ka na rin. Psh."

"Bwiset naman kasi to oh. Kung pwede lang na mahalin ko si Xavier agad-agad, pero bakit ko naman gagawin yun? Kung kahit anong gawin ko at sa kahit anong gawin niya, hanggang kaibigan lang talaga? Tss. Stupid. You're right Kian, I'm such a stupid bastard!"

"Baliw na talaga ako. HAHAHA. Pati sarili ko kinakausap ko na. Pretending that I'm talking to someone else kahit wala naman? This is insane! Errr. If only you could see what I'm doing right now, you'll know how much this stupid bastard--"

TT_______TT

"Mahal din naman kita eh."

H-ha? May narinig akong nagsalita. Pero saan naman kaya nanggaling yun? Saan naman? Ako lang naman yung tao dito eh. O.O

"Duwag lang talaga ako na aminin sayo kasi alam ko na once na sinabi ko sayo, magkakagulo lahat. Magiging kumplikado ang buhay mo at buhay ko." the voice said.