[ Chapter 30 ] It's Not Yet the Right Time
"Nasan tayo?" I asked.
"Nasa labas na tayo ng city." sumagot si Kian.
"H-ha?!"
"Hay."
Nung bumaba na sila, bumaba na rin ako. Alangan naman maiwan ako sa loob ng kotse noh! >.< Di naman siya mall, neither resort nor restaurant. Park siya na maraming nagtitinda ng streetfoods.
"Not what you expected huh?" Kian whispered at me.
Nababasa ba ng taong to yung iniisip ko?!! Errr. Creepy. O.O
"Yeah."
"Tara na! Kainan na! Wahahaha!" excited naman tong si Cedrick kumain.
May mga ilang stalls dun. Nagtitinda ng barbeque, isaw, hamburger, and many more. Hahaha. :D
"Oh. Ano Khaea? Ano gusto mo?" inakbayan ako ni Jason.
"H-ha? Kayo ba. Hahaha. Kahit ano basta masarap."
"First time mo lang ulit?" natatawang tanung sakin ni Zac.
"E-eh. Kasi si Dad di nila ako dinadala sa mga lugar na ganito. Tsaka ayaw nga nila na kumakain ako ng mga ganito eh."
"Okay lang yan. Pati nga rin kami eh. Haha. Di rin kami pinapayagan ng parents namin. But, we always want to have some fun, sumusuway kami Hahaha. Kaya nga di tayo sa dun sa city natin diba? Baka may makakita na galamay ng parents namin. Mas maganda na sa malayo noh!"
"Haha. Loko talaga kayo no? Hahahaa." natawa ako dun sa mga sinabi nila.
"Hahaha. Mas masarap lang talaga ang bawal." sabi ni Cedrick.
--
May mga upuan at table dun pero mas pinili namin dun sa may damuhan. Sa linong ng puno para hindi masyadong mainit. 11:36 pa man din. Medyo tirik na yung araw. Mabuti na lang at maraming malalaking puno dito.
Medyo marami nang tao dito sa park. Karamihan estudyante. Lunch na rin naman kasi. Bumili kami sa isang stall, grabe pati ba naman dito kilala sila?!! OMO!! >.<
May mga ibang girls na nag-hi sa kanila. Yung iba naman pasimpleng tumatabi sa kanila habang bumibili sila.
Nakakapagtaka pa rin naman kasi pumupunta rin pala sila sa mga lugar na tulad dito. Down to earth rin pala tong mga taong to eh. Hahaha. Sa kabila ng yaman nila, marunong rin silang kumain ng mga exotic foods. ^______^
Pinagtitinginan nga kami eh. Wew, KAMI talaga ah. XD Eh pano ba naman kasi, nagmumukha DAW kaming foreigners sabi nung isang nagtitinda. Ang puputi daw kasi namin. Yung iba namang nagtitinda, ineenglish kami. Mukha ba talaga kaming englishero at englishera? XD Englishin na nga lang rin sila. XD Tinignan ko naman yung ibang kasama namin, aba. Oo nga, parang kami lang maputi dito. Weyyy. -____-"
Bili dito, bili doon. Wow, libre nga talaga ni Zac. Hahaha.
Parang ilang beses na silang pumunta dito. Alam na alam kasi nila kung saan nabibili yung ganito ganyan. :/
Habang bumibili kami sa isang store, "Khaea, kapit ka lang sa braso ko ha?" bulong sa akin ni Kian. "Bakit naman?". "Basta. Ito pa, suotin mo." inabot niya sa akin yung shades.
"Aanhin ko to?" I asked.
"Wear it."
"For what? Aanhin ko naman to?!"
"Basta. Just wear it. No more effi'n questions."
Fine. Fine. Fine.
Nakuh, kapag nalaman siguro nila dad na pumunta ako dito, mapapatay ako nun. Joke, pagsasabihan lang siguro ako o kaya grounded ako for the whole week. Pero okay lang naman yun. Enjoy naman eh. :))
BINABASA MO ANG
Eight Signs [EDITING/REVISING]
Teen FictionA story of love, hope and trust that relies on signs. A story of undying love and promises that they will hold on to meet each other once again. Where will eternity bring their love? Where will forever take their promises? When will the signs guide...