~3.bölüm: "Ormanda Piknik"~

211 62 5
                                    

Medya : Karakterlerin gittikleri orman

Polongların üzerinden haftalar geçmişti. Günümüz sıkıcı geçiyordu, ta ki Jessica orman'a gidelim diye tutturana kadar. Ben dünden razıydım. Çünkü canım acayip derecede sıkılıyordu. Sara da tamamdı.

 Erkekleri zorla ikna edip sonunda yola çıkabilmiştik. Saat 1 'di ve güneş bugün kavuruyordu. Havada güneşi engellemeye çalışan bir bulut bile yoktu.

Yanımıza yiyecek, su, hamak, gibi şeyler de aldık. Orman biraz uzaktı. Tahminen yolumuz 1 saat kadar sürecekti. Arabayı Walter kullanıyordu. Zaten araba kendisinindi, gerçi kendisinin olmasa bile hep o sürmek isterdi. Bunun çok geniş olan arabasının dışında bir tane daha arabası vardı ve o da bu arabası gibi çok güzeldi. Walter' ın arabalarına hep hayranlıkla biniyordum.

Walter yanına benim oturmamı söylemişti. Arkamızda Marcus, Brandy ve Jessica oturuyordu.Onların arkasında ise Sara vardı. O hep en arkaya oturmayı tercih ederdi. Müzik dinler, uyurdu.

Yolun yarısını arkamızda bırakmıştık. Ve benim yine canım sıkılıyordu. ' Keşke kulaklığımı evde unutmasaydım, müzik dinlerdim ' diye düşündüm. Sara'dan istesem hayatta vermezdi. Walter'a radyoyu açmasını söylesem, açmazdı. Çünkü Walter müzik dinlemeyi hiç sevmiyordu. Sonunda dışarıyı izlemeye karar verdim.

Nihayet gökyüzünde 3-4 bulut göründü. Güneş ışınları yüzüme vuruyordu. Sıcaklığını hissedebiliyordum. Yüzümde bir gülümseme oluştu. Güneş bana özgürlüğü ve gücü ifade ediyordu. Bazen düşünüyorum da ben arkadaşlarımın yanında mutlu ve özgürdüm. Sonuçta onlar da benim ailem sayılırdı. Daha ne isteyim ki...

Ben düşüncelere daldığım sırada telefonum çalmıştı. Kayıtlı olmayan bir numara arıyordu.

" Alo ? "

" Madison ? Beni hatırladın mı ? " dedi. Kimdi bu sesin sahibi ? 

" Taylor. Ben Taylor. "

" Hm, hatırladım evet. "  Bankta numarasını veren çocuktu.

" Beni neden aramadın ? "

" Daha sonra konuşabilir miyiz ? Şu an meşgulüm de. Ayrıca sen benim numaramı nasıl buldun ? " diye sordum.

" Söyleyemem. Kızarsın. " 

" Peki. Arasam ne konuşacaktık ki. Konu bulamadım. O yüzden . " dedim çekinerek.

" Arasaydın ben bulurdum. Arayıp rahatsız etmek de istemedim ama sonunda aradım. "

" Belki akşam konuşuruz olur mu ? " 

" Tamam Madison. Görüşürüz. "

" Görüşürüz. " deyip, hızla telefonu kapatmaya çalıştım. Bir bu eksikti.

Walter yüzüme bakıyordu, konuştuğum süre boyunca da bakıp durmuştu zaten.

" Arayan kimdi ? " dedi soğukkanlılıkla.

"Bir arkadaş. " dedim.

"Madison senin bizden başka hiç arkadaşın yok." dedi omuz silkerek. Evet, haklıydı.

" Yeni tanıştım. " dedim pencereye bakıp.

" Erkek mi ? " dedi kaşlarını çatarak. Bunun üzerine sinirlenmiştim. Çünkü beni sorguya çekiyordu.

" Of ! Beni sorguya çekme ! " dedim kızgın bir şekilde.

" Sakın bana bağırma ! " dedi sesini yükselterek. İkimiz de gerilmiştik.

SEÇİLMİŞLER #Wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin