Kese Kağıdı

*5*

Seni uyurken izlemek vardı...

Yanaklarına öpücük kondurmak vardı...

Hayatın yüzünde bıraktığı izleri görmek vardı..

Sakallarını okşayıp sevmek vardı..

sessizce yanına yatıp nefesini hissetmek vardı...

Göğsüne başımı koyup kalbini dinlemek vardı...

Sadece sarılıp uyumak vardı.

Ama hepsi hayaldi ve yarım kaldı..

Eve geldiğimde elimi annemin azarlarını dinlememek için hırkamın cebine koyup direk odama geçtim. Annemin kendine dikkat etmiyorsun şeklindeki azarlarını dinleyecek kadar iyi hissetmiyordum kendimi.Sabahki baş ağrım gün içinde kendini pek belli etmemişti ama şuan ağrıyacak kadardı.

Üstümü çıkarıp yatağa geçtiğimde günün yorgunluğu üzerime çökmüştü.Dün yağmurda üşütmem bugün gün içindeki duygu geçişlerim ve elimi kesmem cidden beni yormuştu.Ve yarın etrafta zombi gibi dolaşmak istemiyorsam biran önce uyumam lazımdı ama gözlerimde en ufak bir uyku kırıntısı yoktu.Şuan için tek yapabileceğim uykumun gelmesini beklemekti .

İnsanların hakkımdaki düşüncelerini okumak isterdim.Özellikle de o çocuğun davranışları çok tutarsızdı .Aynı gün içinde aşağılayıcı sözler sarf edip yine aynı gün içinde özür dilemesi aklımı karıştırmıştı.

Akşam ki özür dileyişi gerçekten içten gibi duruyordu.Ama bir yanım sanki onların gerçek olmadığını biliyordu. Çünkü dediğim gibi bir insan sizden özür diliyorsa bu demek oluyor ki tekrardan kalbini kırmam için bana izin ver .bu yüzden ona inanmak konusunda teretdütlerim vardı.

Bu nedenle onun gerçek düşüncelerini gerçekten merak ediyordum .Hani bazı kişiler der ya başkasının sizin hakkınızda ne dediği önemli değil önemli olan sizsinizdir diye.Aslında bu teori doğruydu ama sadece teknik açıdan .devreye duygular girdiğinde bu teori aklın en ücra köşelerine yollanıyordu.

Ne kadar düşünmemeye çalışsak da başkalarının bizim hakkımızda düşündükleri bizim için önemli.Bizim hakkımızda söyledikleri yada söylemedikleri .Mesela o çocuğun düşündükleri şuan benim için önemliydi.

Mesela arkamdan bana çirkin dediklerini biliyorum ki bunu yüzüme de söylerler sağolsunlar(!).bazı insanlar çirkinliğe çok takılıyorsun bu çok sığ bir düşünce derler. Önemli olan kalbinin güzelliği aklının iyiliğiymiş .Dış görünüş önemli değilmiş.

İşte burada yanılıyorlar .Bu hayatta her şey ambalaj meselesidir.Örneğin elinizde iki bisküvi var ve siz ikisinden dışı en güzel olanı seçersiniz ki bende bunu yaparım herkes öyle yapar. İnsanlar konusu da yine aynı kanun uygulanır siz konuşmak için yada arkadaş olmak için gözünüze daha güzel geleni seçersiniz. Doğal olan budur .Benim katlanamadığım aynı kişinin gelipte dış görünüş önemli değil demesi.

Örneğin iki kız esas alalım biri diğerine göre yüksek ölçüde kilolu. Fakat yüzü de diğerine göre yüksek ölçüde güzel. Size hangisini seçersiniz desem %65 ki belkide daha fazla zayıf kızı seçer. İşte bakın bu bir ambalaj meselesidir.

Herkes böyle demiyorum ama inanın bana bu kişiler az rastlanacak kişiler. Belkide böyle düşünmem yıllardır benle dalga geçmelerinden kaynaklanıyordur.

İlk okulda kimse dalga geçmedi benimle çünkü o zaman çocuktuk masumduk. Bizim için önemli olan kendimize oyun arkadaşı olacak birilerini bulmaktı ama lisede işler değişti