THE ROAD TO FOREVER

Chapter 25 - EVERYTHING IS JUST SO CONFUSING

"It's not working out. It will never work out."

Ara decided to take her distance from Jhin. "I tried my best not to look at her, not to talk to her, to give her no attention..................pero sobrang hirap gawin.".. 😞

Jhin is happy. Really happy with Jhey's come back to her life. And she eventually learn how to show no feeling of discomfort towards Ara's presence this time. She decided to act normally, and to give Ara a chance to be her friend. "I need this. I should fix this.... Magiging maayos din ang lahat."...

Jhin knows nothing about every FAIL surprises Ara did for her. While Ara, continue to have this confusing emotion on how she would handle her feelings for Jhin. Will this two ever have the chance to talk about the things they kept on holding all this time?

Ara's POV

Kung kelan ko naman gustong bigyan yung sarili ko ng time ma kapag isip isip muna, saka naman kami pinag lalapit ng tadhana. Shet nemen! Enjoy na enjoy talaga yung tadhanang pag laruan yung feelings ko.

Mag iisang linggo ko na ring iniiwasan si Jhin, hindi ko siya kinakausap at nilalapitan gaya ng dati. Pero may mga bagay na di ko maalis dahil nakasanayan na ring gawin. Lalo pa't nagiging araw araw na kaming mag kakasama dahil isa lang naman yung group of friends namin.

After Lit subject, gaya ng naka gawian na, diretso kami sa Canteen, dahil maraming students ngayon na di ko alam san silang lahat nang galing, nasa mas maliit na table kami naka pwesto ngayon, nagka taon naman na yung isang bakanteng upuan ay good for two na lang, at kami na lang ni Jhin yung naiwang naka tayo.

"Tara?".. Jhin.

"Ha?"..

"Tara naaa. Tutal naka tayo naman na tayong dalawa, sabay na tayong bumili ng mga kakainin ng mga to."..

"Yan naman talaga gusto ko sayo Jhin eh. Hihihi.".. Mika.

"Effort naman sa part mo Ye kung kaw pa sasama dito.".. Jhin..

"Thankyouuu bully!!!".. Mika..

"Hahaha. Okaaay. Vic? Tara na."..

"S-Sige"..

Habang nag lalakad kami papunta sa counter, nag sisimula na mag siksikan yung mga estudyante, nag tutulakan pa yung iba kaya mas nag didikit kaming dalawa ni Jhin. Na iilang ako, ane be nemen to. -_-

"Okay ka lang?".. Jhin.

"H-Ha? Ah. Ano.. Oo. Okay lang."..

Feeling ko, ako na manyak today. Chansing na bang ma tatawag ito? Imbes kasi itulak ko yung mga estudyanteng nag uunahan sa pila, nag papadala pa ko para mas lalong madikit kay Jhin, hinila ko siya sa harap ko tutal maliit naman siya kaya napapayakap ako sa kanya para di siya masyadong matabig ng mga estudyante sa gilid namin. Naramdaman kong naka kapit siya sa braso ko, hindi naman kami pwedeng umatras at bumalik na lang sa table namin dahil one way yung daan at kailangan talaga naming mag move forward. Feeling ko talaga, enjoy na enjoy ako dito. Parang may bumubulong sakin ng "Ara, it's your time to shine."..

"Lord, ano ba talagang gusto mong mangyari?".. -__-

Bulong ko sa sarili ko, pero mukhang narinig naman niya na nag sasalita ako.

"Anong sabi mo???"..

"Walaaa. Ano ba to. Ang sikip sikip."..

"Nag eenjoy ka naman ata eh."..

Hindi ko alam kung ma ngingiti ba ako o matatawa sa sinabi niya.

"Hoy. Sobra ka."..

"Vic, maluwang na po."..