THE ROAD TO FOREVER

Chapter 1 - Welcome to my new Life

Jhey's POV

This is it PANCIT! Panibagong journey! Nakaka kaba naman itooooo. -.- Kaya ko ba talaga to? Huhuhuhuhu. Ano ba uunahin ko? Nakakatakot yung mukha ng mga manager na naka usap ko. Yung iba, mukhang manyak, yung iba naman mukhang pahihirapan ako ng todo. Nakuuu naman, nakaka iyak na.

"Just wait for the result of your exam, we'll call you right away for the schedule of your final interview. Thankyou for your interest in applying in our company." Manager..

"Thankyou Maam." Jhey..

"Alright. Have a good day." Manager..

Sa wakas! Natapos rin. It's been a veryyy looong daaay. Nakakapagod. Nakaka stress. Ang hirap hirap mag hanap ng trabaho! Kung san san ako napapadpad. Ang itim itim ko na! Sobrang babad sa init. Haaay. Ang sarap mag aral na lang ulit. Wala masyadong hassle. Chill lang ako lagi. May baon araw araw. Sino ba nagpa uso nitong trabaho trabaho na to? Sarap gilitan sa leeg. Dahil sa kanya, pagod na pagod ako ngayon. Pudpud na sapatos ko ah! Ang sakit sakit na ng mga paa ko. Bwisit na bwisit pa naman ako sa ayos ko, kelangan pormal na pormal, naka make up, with lipstick pa. Buhay nga naman oh. Sarap mag wala.

"Looove!". Jhin..

Yun oh! Boses pa lang ng mahal ko, humuhugis puso na yung mga mata ko. Wag ko ngang pansinin to, pag tripan lang ng konti.

"Love?". Jhin..

Pag uulit niya. Pero may halong inis na sa boses niya.

"Jhey namah ehh"..

SILENCE..

"Isaaaaaaaaaaa. KAPAG DI MO PA AKO PINANSIN.."

SILENCE.

"Ano ba naman Jhey!!!".

Ayun! Sumigaw na. Hahahaha.. Lumingon ako sa kanya, at naka ngising ala joker ang mukha.

"Hahahahahahahaha! Nang iinis ka na niyan?? Kung di ka lang cute, hay nakooo. Di ako mag titiis sa kakulitan mo". Jhin..

"Awwwchhhh naman! May hugot yung speech ah! May hinanakit te?". Jhey..

"Hahahahaha. Wala naman po! Looove! Pa hug nga! Hmmmmmmmm. Miss na miss na kitaaaa. Huhuhu. Wala ng sumusundo sa akin pagka tapos ng class ko. Wala na akong kasabay sa vacant hours ko. Ang boriiing kapag hindi kita kasama. Naiiyak nako everytime wala akong pasok at di ako nag si-spend ng free time ko with you. Looove. Ayoko ng ganitooo. Miss na miss na talaga kita. Hindi ako sanay. :'( "

Isang mahabang speech galing kay Jhin. Kawawa naman tong Love ko. Nag pout pa siya, ang cute talaga!

Nag buntong hininga muna ako. At niyakap na rin siya.

"Ang hirap. :(".. Jhin

"Love, nalulungkot din naman ako. Kung pwede lang ngang mag antay na lang ako lagi sayo araw araw eh. Okay na okay sakin yun. Di ako mag rereklamo. Gustong gusto ko pa nga eh. Pero alam kong alam mo na I need to get hired as soon as I can. Diba? Ang pangit kung sobrang tagal akong ma tetengga. At paano kita ididate kung wala akong pera? Paano kita maibibili ng mga gusto mo sa tuwing monthsary at anniversary natin, at kapag birthday mo? Diba?". Jhey..

Di ata ako papatalo sa speech niya. Magaling ata ako diyan, remember? Hehehe.

"Looove! Tama na nga kakabigay sakin ng kung ano ano. Basta kasama kita, mas solve na solve na solve ang araw ko.." Jhin..

"Di mo na ba gusto? :( ". Jhey..

"Siyempre gusto! Lahat ng binibigay mo sa akin, gustong gusto ko lahat yun. Pero, ang sinasabi ko lang naman, wag mo namang kalimutan yang sarili mo. Inuuna mo pa ako kesa sa mga kailangan mo eh. Love, antayin mo munang maka bawi ako sayo ha? Saka mo ulit ako bigyan ng kung ano anong maisipan mo. Hahahaha! Dami dami ko ng utang sayo eh."..Jhin...