True Love?

"Wij gaan winnen!"

Na echt alles te hebben verteld aan de agent, loop ik weer terug door de gangen van het politie bureau. Onderweg naar de kantine kom ik Sophie en Ryan al tegen en ik kijk ze geschrokken aan. "Waar is Justin?" vraag ik en Ryan legt een hand op mijn schouder. "Sorry Em, hij moest terug naar zijn cel" zegt hij en ik bijt op mijn lip en kijk naar de grond. "Nee, nu heb ik hem geen gedag kunnen zeggen". "Kop op Em, je ziet hem vast snel weer" zegt Sophie en ik zucht. "Hoe is het net eigenlijk gegaan? En wat hebben ze je allemaal gevraagd?" vraagt Ryan en dan kijk ik weer op. "Het ging wel goed geloof ik, ik heb ze net precies vertelt hoe Olivia is en wat er allemaal precies is gebeurt". "Mooi zo, ze moeten jou gewoon geloven en dan kunnen ze Justin hier ook niet meer vast laten zitten" zegt Sophie en ik knik "ik hoop het zo, ik wil Justin gewoon bij me hebben thuis". "En dat gaat ook weer snel gebeuren Em, dat beloof ik je" zegt Sophie en dan sta ik maar weer op en lopen we richting de uitgang. Vlak voor dat we naar buiten lopen komt er weer een agent naar ons toe. "Mevrouw Hayes, kunt u alstublieft nog heel even wachten?" vraagt hij en ik zucht en rol met mijn ogen "wat is er nu weer?" vraag ik en Sophie port in mijn zij. "Ik zou maar wel aardig blijven Em" sist ze in mijn oor en ik knik. "Rustig maar, we hebben deze keer goed nieuws voor je, door wat jij allemaal verteld hebt, kunnen wij meneer Bieber voorlopig vrijlaten" zegt hij en ik geef hem in een keer een knuffel. "Omg heel erg bedankt!" roep ik en dan duwt hij mij van zich af. "Jaja, het is al goed" zegt hij en dan loopt hij weer weg.

We wachten nog even en na zo'n tien minuten zie ik Justin aan het einde van de gang en hij komt onze kant op lopen. "Omg schatje!" roep ik en ik ren op hem af en vlieg hem in zijn armen. Justin houd me stevig tegen zich aan. "Heel erg bedankt prinses, dankzij jou mag ik nu naar huis" zegt hij en ik geef hem een kus. "Ik beloof je dat je hier nooit meer hoeft te komen" zeg ik en ik knuffel Justin nog steeds helemaal dood. "Euhm, overmorgen moet ik samen met Olivia voor de rechter verschijnen, ik mag het alleen thuis afwachten en als ik straks verlies, dan moet ik misschien de cel weer in". "Nee dat gaat gewoon niet gebeuren! Dat mag niet en dat kunnen ze je niet aan doen! En ik kan ook niet zonder jou!" zeg ik Justin trekt zich een stukje terug uit de knuffel. "We gaan er maar vanuit dat ik hier niet meer terug hoef te komen maar ik wil wel dat je je op het ergste voorbereid"zegt Justin en hij kijkt mij recht in mijn ogen aan. "Oké" zucht ik en dan moeten we nog wat papieren tekenen en kunnen we eindelijk naar huis.

"Pfff eindelijk thuis!" zegt Justin als we mijn huis binnen komen en hij ploft op de bank. Ryan gaat naast hem zitten "fijn dat je er weer bent bro" zegt hij. "Je zal nu vast wel een beetje trek hebben, zal ik wat spaghetti voor je klaar maken?" vraag ik en Justin begint hevig te knikken. Ik schud lachent mijn hoofd en loop dan samen met Sophie naar de keuken. Ik begin met koken en ondertussen zetten we de radio aan. "Weet je Soph, ik heb nu echt het idee dat we Olivia overmorgen in de pan gaan hakken" zeg ik met een big smile op mijn gezicht. "Hahaha, laten we het hopen" zegt Sophie en we geven elkaar een high five. Als ik de spaghetti maak dekt Sophie ondertussen de tafel. Na ongeveer een kwartier is het klaar. Ik zet de pannen op tafel en dan loop ik de woonkamer in om de jongens te roepen. "Dinner is ready!" roep ik en Justin en Ryan springen gelijk op. Justin loopt naar mij toe en geeft me een knuffel. "Bedankt voor wat je allemaal voor me doet, ik ken niemand die zo is als jij en dat maakt jou perfect voor mij" zegt hij en hij geeft me een kus. "Ik hou van je" zeg ik en dan laat ik hem weer los en lopen we naar de keuken.

Het is laat in de avond en ik lig in Justin zijn armen in bed. "Dit moet wel een stuk beter liggen dan dat bed in die cel" zeg ik grinnikend. "Ja vooral omdat ik jou nu bij me heb" zegt Justin en dsn valt hij ineens stil. "Wat is er schatje?" vraag ik en hij zucht. " Ik maak me gewoon zorgen over die rechtzaak". "Aawh denk daar nu maar even niet aan. Het komt allemaal goed, dat weet ik zeker. We gaan nu gewoon even genieten van elkaar zeg ik en ik geef hem een kus." Oké prinses, zullen we nu maar gaan slapen? Ik ben dood moe na die nacht in de cel" zegt hij en dan geven we elkaar een nachtkusje en vallen we al snel in slaap....