True Love?

Lover Alarm!

“Emily!, Emily schiet nou eens op, Sophie staat al een kwartier op je te wachten!” roept mijn moeder en ik kijk nog voor de laatste keer in de spiegel en loop naar beneden. “Hehe, waar bleef je nou” vraagt Sophie als ik eindelijk beneden kom “ik kon weer eens niet beslissen wat ik aanmoest” zeg ik grinnikend en Sophie schut lachend haar hoofd “we gaan maar shoppen hoor” “weet ik maar toch wil ik er leuk uitzien”.  Ik loop nog even snel naar de keuken om mijn ouders gedag te zeggen “we gaan, tot vanavond mam en pap” zeg ik en mijn vader glimlacht “tot vanavond prinses” zegt hij en dan loop ik samen met Sophie de deur uit.  Mijn ouders en ik hebben een hele goede band en mijn vader geeft me alles wat ik wil. Ik ben zijn prinses en daarom moet ik ook zo behandeld worden zegt hij. Op mijn laatste verjaardag kreeg ik van hem een peperdure auto en ik heb echt een gigantische slaapkamer. Natuurlijk hoort daar een eigen badkamer en een inloopkast bij. Ik heb werkelijk alles wat ik wil, lieve ouders, een mooi huis, veel vrienden. Het enige wat ik nog niet heb is een vriendje. Vandaag ga ik samen met mijn beste vriendin shoppen en natuurlijk heeft mijn vader me genoeg geld gegeven. Ik werk nou wel als kapster en heb af en toe een modellenklus, maar eigenlijk heb ik het geld niet nodig. Sophie en ik stappen in mijn auto en rijden naar de stad. Daar trek ik haar gelijk een peperdure kledingwinkel in. “Em, dit kan ik toch nooit betalen?” zegt Sophie maar ik grijns alleen “mijn vader betaald” zeg ik en dan glimacht ze “oké, waarom ook niet” zegt ze en tien minuten later hebben we allebei een flinke stapel met kleding gepakt en lopen ermee naar de pashokjes. Als we alles hebben gepast zijn we het er over eens, alles staat ons gewoon geweldig. “Ik leg dit wel terug” zegt Sophie en ze wil weglopen met een jurkje “nee niets daar van, dat jurkje staat je perfect en mijn vader betaald toch”. Met tegenzin legt ze alles op de toonbank en ik reken af met mijn vaders creditcard. Nadat we een paar uur hebben gewinkeld ploffen we uitgeput neer bij de Starbucks. We zitten net een tijdje te kletsen als er nog wat vrienden binnen komen lopen. “Hi girls!” roept Olivia en ze geeft ons een knuffel en komt bij ons zitten. “Ik hoorde net van Jade dat je lover weer in de stad is” zegt ze en ik kijk haar vragend aan “wie dan?”. Dan begint ze te lachen “Justin Bieber natuurlijk” zegt ze en ik zucht “hij is mijn lover niet, dat mocht hij willen” zeg ik en we schieten in de lach “hij denkt maar dat hij alles is, alleen omdat hij rijk is en er wel redelijk goed uit ziet, oh en vergeet niet dat hij een sixpack heeft!” zegt Olivia. “Nou eerder een ribbenkast, komt natuurlijk door die drugs en by the way hij traint zijn benen niet dus het ziet er niet uit. Als je traint moet je ook alles trainen” zegt Sophie. “Nou nou dames, niet zo gemeen” zeg ik en ze lachen gewoon verder. “Ik vind het allemaal heel gezellig maar ik moet nu echt gaan” zeg ik en ik geef Olivia en Sophie allebei een knuffel. Dan pak ik al mijn tassen en loop naar mijn auto. Ik gooi alles in de kofferbak en stap dan in mijn auto. Onderweg naar huis wordt ik gebeld door nog een andere vriendin van me en daardoor let ik niet helemaal op het verkeer. Ondertussen kijk ik ook even in de spiegel naar mijn haar, iel, ik zie er niet uit, denk ik bij mezelf en ik zoek met een hand in mijn tas naar mijn mascara. “KIJK UIT!!!!!!!!!!” hoor ik iemand roepen en ik trap keihard op de rem. “VERDOMME KAN JE NIET UITKIJKEN SUKKEL!” roep ik en ik stap boos uit mijn auto “DAT KAN IK BETER AAN JOU VRAGEN!” roept een jongen en als ik hem zie val ik stil en kijk hem verstijft aan. “J-J Justin?”  stotter ik en dan herkent hij mij ook “Emily? Ben jij dat?” vraagt hij en ik knik langzaam. “Oow, sorry, ik had beter uit moeten kijken, je fans willen je natuurlijk niet in het ziekenhuis” zeg ik en hij glimacht. “Het maakt niet uit, er is niets gebeurt. “Gelukkig maar” zeg ik en ik controleer ondertussen of mijn auto niet beschadigt is. “Deze keer heb je geluk Bieber” zeg ik als ik niets kan vinden. Justin zegt niets en kijkt me alleen maar aan en ik wordt er een beetje gek van “is er iets?” vraag ik geïrriteerd en dan kijkt hij verlegen naar de grond “zou ik misschien je nummer mogen?”. “Uhm ik weet het niet hoor, dan ga je me zeken inhuren voor één van die feestjes van je” zeg ik “nee, nee echt niet, ik dacht dan kunnen we eens wat afspreken” zegt hij en ik zucht “oké, geef me je iphone” zeg ik en hij haalt het uit zijn zak. Ik toets snel mijn nummer in en duw hem dan weer in zijn handen “hier” zeg ik en hij pakt zijn iphone met een glimlach aan “thanks, ik sms je straks wel!” zeg hij en hij gaat aan de kant zodat ik weer verder kan rijden. Ik knik en stap dan weer in mijn auto. Justin zwaait naar me en dan rijd ik weg. Eenmaal thuis loop ik naar mij kamer en gooi mij nieuwe kleren in mijn inloopkast. Daarna plof ik op mijn bed. “Lieverd, kom je eten?” roept mijn moeder na een tijdje van beneden en ik sta met een zucht op. Als ik de eetkamer binnen kom zitten mijn moeder en mijn broertje Dylan al aan tafel. “Waar is pappa?” vraag ik terwijl ik ga zitten. “Je vader is op zakenrijs naar New York lieverd” zegt mijn moeder en ik kijk haar sip aan “alweer? Hij was net thuis” zeg ik en mijn moeder zucht “ik weet dat je hem mist maar het is zijn werk en hij moet toch geld verdienen” . Ik eet langzaam mijn eten op “was het nog gezellig in de stad?” vraagt ze na een tijdje en ik zucht “jawel hoor, ik had alleen wat vertraging op de terugweg” zeg ik en mijn moeder en Dylan kijken me vragend aan “wat is er dan gebeurt?”. “Ik had Bieber bijna op mijn motorkap, hij had echt geluk dat mijn auto nog heel is!” zeg ik en mijn moeder zucht “nou misschien had jij wat beter moeten uitkijken lieverd” zegt mijn moeder en Dylan begint te lachen “of je had juist het gas nog extra in moeten trappen, dan waren we van die loser verlost!” zegt hij en we kijken hem boos aan. “Dylan, je zus is geen moordenaar en zo praat je trouwens niet over anderen!”. “Sorry mam” zegt hij en hij eet zijn eten verder op. “Hoe is het nu met Justin?” vraagt mijn moeder en ik haal mijn schouders op “best, hij had niets, alleen vroeg hij me wel gelijk om mijn nummer” zeg ik “dat is toch leuk, ik vind het wel een leuke jongen voor jou” zegt ze en ik verslik me gelijk “mam, dat meen je toch niet echt he, ik wil niet met hem gezien worden, dan lachen mijn vrienden me uit!”.  “Als je echt verliefd ben dan accepteren echte vrienden dat, anders zijn ze geen echte vrienden. “Mam, Bieber is een sukkel en ik wil niets met hem te maken hebben!” zeg ik en ik sta op en loop naar boven. Ik plof op mijn bed en zucht, hoe durft mij moeder te zeggen dat Justin een leuk vriendje voor mij is, hij is mijn type niet. Dan trilt mijn iphone en ik kijk gelijk  en zie dat ik een sms van een onbekend nummer heb:

Hi Emily, Justin hier, heb je zin om zaterdag wat te gaan doen?

Ik zucht en leg mijn iphone weg, ik heb zaterdag niets maar ik heb hier eigenlijk totaal geen zin in. Wat moet ik nu doen?