lütfen şu voteleri arttıralım sizden rica ediyorum. :)
Hayat Arkadaşım 5. Bölüm
"Anne..."
Genç kadın bu kelimeyi zar zor demişti. Bir insanın annesinin olmaması çok kötü bir durumdu ve Bade bir anne kokusunu almayalı uzun zaman olmuştu.
Anne demek el, kol demekti; yavrusunu koruyup kollamak demekti. Yıllarca özlemini çektiği annesi canlı kanlı karşısında duruyordu.
Bade çocukken annesi saçlarını okşardı. Küçük bir kız çocuğu iken annesinin dizine yatar ve saçlarını okşattırırdı. Hatta bazı kardeşler vardır ki ilk önce annesinin dizlerine yatmak için ufak kavgalar ederlerdi. Bade de Gül ile ilk önce yatmak için kavga ederlerdi ama Sevim Hanım iki kızını da dizerine yatırıp saçlarını okşardı.
Şimdi annesine koşsa, ona yeniden sarılsa. Yaptığı tüm hatalara rağmen yeniden affeder miydi yavrusunu?
Tabi ki de evet.
Sevim Hanım kollarını kızına açtığında Bade hemen annesinin kanatları altına sığınmıştı. Anne kız sıkı sıkıya birbirine sarılırken ikisinin de gözlerinden yaşlar akıyordu. Bir süre öylece durmuşlardı. Koltuğa oturduklarında ise Selda hala onları gülümseyerek izliyordu.
"Kızım iyi misin? Yüzün solmuş, kilo vermişsin."
"İyiyim annem. Sen yanımdasın ya daha iyi olacağım."
"Merak etme kızım bundan sonra hiç ayrılmayacağız. Seni evimize götürmeye geldim."
"A...ama babam..."
"Baban da seni affetti kızım."
Bade'nin duyduğu son cümle ile gözleri mutluluktan dolmuştu. Ne yani babası onu affetmiş miydi? Yoksa hayal mi görüyordu ya da rüyadaydı bilemiyordu. Ama duydukları en az annesinin yanında olması kadar gerçekti.
"Ama nasıl oldu da affetti beni?"
"Zaten yokluğuna alışamadık kızım. Bora'yla yaşadıklarını duyduk. Babana da dedim çok pişman olmuş diye. Baba yüreği iste "Gelsin elimi öpsün." Dedi."
Bade sevinçten havalara uçacaktı. Babası onu affetmişti. Bugün hayatında hiç olmadığı kadar mutluydu. Yeniden ailesiyle olacak ve onlarla yaşayacaktı. Annesi Bade'yi eşyalarını toplaması için odasına gönderdiğinde Selda aklındaki soruyu sormuştu.
"Nasıl oldu da Serhat amca Bade'yi affetti? Hani bir daha eve adımını atamayacaktı?"
"Sen beni arayıp Bade'nin boşandığını söylediğinden beri akla karayı seçtim. Sırf Bade'yi affetsin diye çok dil döktüm. Ama evlat sonuçta dayanamadı affetti. Asıl sebebi bu değil ama şimdi bunu sana söyleyemem zamanı geldiğinde herkesle beraber öğreneceksin."
Asıl sebep aklına geldiğinde Sevim Hanım o günü hatırlamıştı. Yüzünde acı bir gülümseme vardı.
"Ne olur sanki bir şans daha versen kızımıza."
"Sana daha kaç kere diyeceğim Sevim. Bade bizi yok sayıp o adamla gitmeden önce düşünecekti bunları. Şimdi çeksin cezasını."
"Peki sen dargın kalırsan ne olacak? Kızımız daha çok kahrolmayacak mı?. Her insan ikinci bir şansı hak eder. Ona hatalarını telafi etmesi için ikinci bir şans verebilirsin. Selda bana onunla evlendiği ve bizi dinlemediği için çok pişman olduğunu söyledi. Biz ona bir adım atsak o bize koşarak gelecek. Affet kızını gelsin de elini öpsün."
Serhat bey sıkıntıyla nefesini dışarı verdi. Eşi bu sert duvarlarını her zaman bir şekilde yıkmıştı ve şimdi de bunu başarmıştı. Bade onun ilk göz ağrısıydı. Maden pişmandı. O zaman ona ikinci bir şans vermekten bir zarar gelmezdi. Bu sefer kızının hayatını en baştan düzene sokacaktı. Zorla da olsa zorla yapacaktı. Kızının iyiliği içindi her şey. Bu sefer başka birisinin kızının canını yakmasına göz yummayacaktı.
