The Red Butterfly (My Lady Gangster 2) :Published under Lifebooks

Red 15

Fia's POV

Inabutan ako ni Renz na mag-isa lang sa hapag kainan. Kakagising niya lang, kaya naman sumabay na rin siya sa apgkain ko. Umalis kasi si Zach kaya wala akong kasama ngayon, natyempuhan tuloy ako ng magaling kong asawa.

Tahimik lang kami ng ilang minute hanggang sa magsalita siya.

"Fia, about what we talked about yesterday." He started.

"What about it?"

Napabuntong hininga siya saka ibinaba ang kubyertos, saka tumingin sa akin. "Naisip ko na kung mananatili tayong mag-asawa, mas maigi sigurong maging magkaibigan tayo. Hindi ba?"

I snorted on his suggestion.

"Are you fcking serious? Friendship between us is impossible, Renz! I can't go on a day without hating you."

Nakita kong nalungkot siya sa sinabi ko, pero ngumiti pa rin siya ng pilit.

"But we can try," he suggested.

"No,"

"Please, Fia."

"Fck, Renz! Why are you so persistent?" Napatayo na ako habang nagtatanong, kaya nakatingala na siya sa akin ngayon.

"I told you, I like you. That is why I want us to work." Sa sobrang inis ko sa sinagot niya ay hinila ko ang kwelyo ng uot niyang shirt.

"No, Renz! This marriage is just working because I have a hobby of what I hate is what I want. That is why I am keeping you. I am keeping you to hurt you. Do you fcking understand that?"

Hinwakan niya ang kamay ko sa kwelyo niya at inalis ito. "Kaya nga gusto kong baguhin ang nararamdaman mo, kaya gusto kong gustuhin mo rin ako bilang kaibigan. Para wala nang sakitan na maganap sa relasyon natin."

I laughed really hard. This idiot is insane! "Renz fckng De Vera! STOP! Okay? You're grossing me out! I hate you, end of the discussion! And if you change your mind, please sign the darn annulment! Tsk!"

Iyon na alng ang nasabi ko at tinalikdan na siya. Nababaliw na ang isang ito. I think he's beyond repair. Maybe because he was too in love with Zia before that he's broken enough to be this idiotic jerk. And because I hurt him again it made him broke even more.

Nakasakay na ako sa kotse ko at akamang aalis na, pero sumakay si Renz dito.

"Fia," he half whispered.

"What is it now?"

"I have a suggestion."

I sighed and stared at him. "What?"

"Let's hang out even just for days as friends and if it doesn't work, then I'll just accept us being civil. Aaminin ko rin na 'di ko mapiramahan ang annulment dahil rin sa Papa at Lolo mo. Kaya kapag 'di nagwork ang pagiging magkaibigan sa atin sa ilang araw na 'yon, ako na mismo ang makikiusap kina Papa at Lolo na payagan tayong mag-annul."

Napnganga naman ako sa pahayag niya. I knew what he told me is true. I knew Renz enough to tell whether he's lying or not. And right now he's not. And because what he said is true, all I have to do is to make him realize that we can never be friends.

"Fine."

Matapos kong pumunta sa isang minor na misyon ay tinawagan ako ni Renz para kumain ng dinner kasama niya. Dinala niya ako sa isang restaurant sa isang hotel.

"Do you like the food here?" He asked. Tumango lang ako, kaya kaagad niyang hinawakan ang kamay ko sa mesa.

"Hey, we had an agreement. We'll act like we're friends for days. Kaya ngiti naman d'yan."

Napairap tuloy ako sa kanya at napatawa ng pagak. " Renz, mahirap ang pinapagawa mo. Hindi pwedeng dahil sinabi mo ay kaagad akong magiging mabait sa'yo, lalo pa't kumukulo talaga ang dugo ko sa'yo ngayon."

Matapos kong sabihin iyon ay kaagad binitawan ni Renz ang kamay ko at nagpatuloy na alng sa pagkain na nakayuko ang ulo. Napapikit naman ako saglit. Hindi ko alam kung ba't ako biglang may naramdamang kakaibang kirot sa dibdib ko nang makita siyang gano'n.

Dahil ba magkasama kami parati no'ng mga nakaraang linggo, kaya ako naawa sa kanya? O natutunan ko na talaga siyang gustuhin bilang kaibigan talaga?

Napiling tuloy ako. This is fcking sick! There's something wrong with me. I hate Renz! That's for sure, but what the hell is up with me? I pity him right now and I don't fcking know why!

Biglang pabagsak kong ibinaba ang kubyertos ko, kaya napitingin siya sa akin.

"Fine, I'll be you friend for days. Pero kapag napatunayan natin na 'di tayo pwedeng magkaibigan, keep your promise."

Lumaki kaagad ang ngisi niya at tumango. "I promise!"

Nagpatuloy na lang ako sa pagkain, nagtanong na naman siyang muli.

"Nasaan pala ang butler mo?"

"Family matters,"

"Ohhh, kailan balik?" Napataas kaagad kialy ko sa tanong niya. I smirked a bit.

"Why?"

"Huh? Ano--- naalala ko lang na 'di ka nakakatulog na walang katabi o kasama sa pagtulog."

Nakurap ako saglit, pero ngumiti na naman ako.

"Problema ba 'yon? E 'di tatabi ulit ako sa'yo." Pagkasabi ko no'n ay nabilaukan siya, kaya napatawa ako nang napilitan siyang lagukin ang isang basong tubig.

"Fia, you knew I like you right now, right?"

I knew what he is meaning to say.

"I know, but I also know that you, Renz, is not the type to take advantage. Kung may nagtetake advantage sa ating dalawa, ako 'yon. Kaya 'wag kang mag-alala, gusto kong tuparin mo ang pangako mo. Kaya tatabi man ako sa pagtulog sa'yo, pero bilang kaibigan. Wala akong gagawing monkey business sa'yo."

Pagkasabi ko no'n ay napatawa ako, saka tumawa na rin siya. Totoo ang sinabi ko, ako naman kasi 'tong maloko! Tsk! I admit!