Risks of love 《B.W.S.》

goodmorning.

P.o.v. Jonne.

De jongens leggen alles op de kast naast het bed en verlaten opnieuw de kamer. "Sorry van mijn vader. Ik snap niet hoe hij zo dom kan zijn." Zeg ik hoofdschuddend. "Heeyyy het geeft niet. Anders had ik je waarschijnlijk niet deze hele week bij me gehad." Lacht hij. "Brad, ga je slapen?" "Ga jij dan nu ook WEL slapen?" Ik begin te lachen. "Ja. Maar ik kon er niks aan doen? Ik kon niet slapen!" Grinnik ik. "Beloof dat je het probeert." "Beloofd." Lach ik. "Goed." Lacht hij. Ik lag dit keer mijn hoofd op zijn borst en luister naar het rustgevende gevoel van zijn hartslag. Ik val binnen no time in een wereld zonder zorgen. Een wereld waar eenhoorns en regenbogen elk moment te zien zijn....

××

Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Ik rek me uit en zie dat Bradley nog vredig ligt te slapen. Ik pak mijn telefoon en plug mijn oortjes in. Ik zet wat van arctic monkeys op en open dan een sms van Kian.

Kian: hoe de fak heb je dat voor elkaar gekregen?

Ik lach bijna onhoorbaar.

Ik: zeggen dat ie moet kappen zich met mij te bemoeien.

En daar is geen woord van gelogen. Ik leg mijn telefoon op mijn schoot en schrik me kapot als mijn oortjes uit mijn oren worden getrokken. "Wat luister je?" Lacht Bradley. "Jezus malloot! Ik schrik me dood!" Roep ik lachend. "Sorry... dat was niet de bedoeling." Grinnikt hij. Hij slaat zijn arm om me heen. "Wat was je aan het luisteren?" Vraagt hij zachtjes. "Arctic monkeys." Lach ik. Ik sta op en kijk waat voor kleding de jongens mee hebben genomen. Ja hoor, ze weten wel hoe ze setjes uit moeten zoeken voor meisjes. "Ben je fan?" Vraagt hij geïnteresseerd. Ik knik lachend als ik zie dat James waarschijnlijk mijn kleding heeft gepakt. Hij wilde een keer mijn kleding bekijken. Hij vond mijn zwarte jeans goed staan bij mijn grijze arctic monkeys shirt. Dat zijn ook precies de kleren die ingepakt zijn voor mij. Ik geef het andere tasje kleding aan Bradley en trek mijn t-shirt over mijn hoofd. Ik sta met mijn rug naar Bradley toe en trek mijn arctic monkeys shirt aan. Ik trek mijn jeans uit en verwissel deze voor mijn schone zwarte jeans. Ik trek mijn all stars weer aan en draai me om. Ik schiet in de lach als Bradley me aanstaart. "Nog nooit een meisje in bikini gezien? Dit was precies het zelfde." Grinnik ik. Ik stop de oude kleding in het tasje en kijk hem verbaasd aan als hij na een kijkje in het tasje in de lach schiet. "Wat?" Grinnik ik. Hij pakt een zwart shirt uit het tasje en gooit die naar mij. Ik snap het meteen. Ik kijk hem aan. "James..." Grinnik ik. Ik gooi zijn shirt terug naar hem en pak de laptop. De deur gaat open. "Ah, ik zie dat jullie al wakker zijn. Goeiemorgen. Mocht je behoefte hebben aan een douche, Brad, dan kun je de gang door, recht de eerste deur aan je linkerkant. Bezoek kun je pas rond een uur of 1 verwachten, vanmiddag om 12 uur word jullie lunch langs gebracht." "Bedankt dokter." Lacht Bradley. "Geen probleem, zorg wel dat je met een goeie 20 minuten terug bent en je infuusbuisje weer aan de naald doet, dat versneld het herstel omdat er sporen antibiotica in zitten." "Komt goed." glimlacht Brad.

De arts verlaat opnieuw de kamer. "Je hebt hem gehoord, douchen." "Blijf je wachten?" "Nee Bradley, als jij de hoek om bent ren ik weg en ga ik naar de jongens. Wat denk jij? Tuurlijk wacht ik op je!" Lach ik. Hij begint te lachen en verlaat de kamer met zijn kleding. Ik loop naar de wasbak en poets mijn tanden. Ik haal een borstel door mijn haar en zie dat er wel make-up in het tasje is gedaan. Mooi. Ik ga voor de spiegel staan en doe een naturel look aan make-up op. Als ik dat klaar is plof ik op het bed en doe ik mijn oortjes weer in. Opnieuw zet ik arctic monkeys op.

Na een kwartier gaat de deur open en staat Bradley weer in de kamer. Hij stopt zijn wasgoed terug in zijn tasje en borstelt ook snel zijn haar. Hij gaat voor de spiegel staan en concentreert zich hevig op zijn kapsel. Hij doet net of maakt hij er een kunstwerk van. "Je weet dat ik je kapsel toch weer ga verpesten?" Grap ik. Hij kijkt me aan en begint te lachen. Hij springt naast me op bed. Het idee dat qe hetzelfde shit dragen maakt me best wel aan het lachen. "Netflixen?" Vraag ik. Hij knikt lachend en ik pak de laptop van de kast terwijl hij zijn buisje weer bevestigd aan de naald. Ik zou dag niet zelf kunnen doen. Het idee alleen al. Gadverdamme. Ik start de laptop op en start meteen netflix op. Bradley pakt voorzichtig mijn hand vast. "Zoek jij maar een flim uit." Zeg ik als ik de laptop op zijn schoot zet. Ik pak mijn portemonnee. "En ondertussen haal ik wat te drinken. Wat wil je hebben?" Ik zie hem nadenken. "Thee." "Smaakje?" "Engels." "Ga ik voor je halen. Ik ben zo terug." Ik begin te lachen als hij mijn hand langzaam los laat. En we hebben niet eens iets samen! Al is hij wel heel erg leuk en lijkt het bijna wel zo. We hebben gewoon zo veel meegemaakt. Ik sluit de deur achter me en loop snel naar de lift. Een verdieping omlaag naar het 'cafetaria' en bestel Engelse thee en een warme chocolademelk voor mij. Ik wacht 5 minuten en dan staat het voor mijn neus. Ik reken af en loop terug naar de lift. Weer een verdieping omhoog en naar de juiste kamer. Ik doe de deur open en laat bijna het dienblad vallen. "Oeps." Lach ik als ik Nradley zie grinniken. Ik heb hem nog met kunnen houden. Ik sluit de deur weer en ga nieuwsgierig naast Brad zitten. "Wat gaan we kijken?" "The amazing spiderman." Grinnikt Brad. "Oeh die is leukk." Lach ik. Ik kruip tegen hem aan als hij de film start en hij slaat zijn arm om me heen.