The last chapter ♡

336 17 12
                                    

Gaat een beetje snel hier allemaal, het is het laatste hoofdstuk en anders is deze straks dik 10.000 woorden lang. Dan word het saai om te lezen en dat is ook niks. Dus ik kort het in, en dan sla ik delen van de dag over om dat te voorkomen, snappen jullie het nog? Veel leesplezier hihi xx

p.o.v. Jonne.

Ik begin te lachen en neem hem mee. Hij loopt voor mij de trap af waar hij vervolgens uitglijd over de net neergelegde stapel tijdschriften van mama. Oké, die was dus niet gepland. Hij ligt kreunend onderaan de trap en ik spring over hem heen. "Bradley gaat het wel?" Hij schud zijn hoofd en ik trek hem moeizaam omhoog. "Jezus man. Dit was niet gepland." Lacht hij moeizaam. "Nee, nee echt niet..." Fluister ik. Mama komt de gang in. "Wat is er gebeurd?" "Hij gleed uit over de tijdschriften op de trap." Zeg ik tegen Mama. Ik weet dat ze hem hier nu liever niet heeft, maar ze doet haar best. Ik denk dat Papa haar heeft verteld hoe brutaal ik was in het ziekenhuis. "Neem hem mee naar de bank. KIAN!! Haal een glas water voor die jongen." Mama raapt de tijdschriften van de vloer en legt ze terug. Die zou ze waarschijnlijk vanavond naar de overbuurvrouw brengen.

Ik laat Bradley los en hij valt kreunend op de bank. Hij brengt opnieuw zijn lippen naar mijn oor. "Die was wel gepland." Grinnikt hij zachtjes in mijn oor. "Je denkt toch niet serieus dat ik zo dom ben dat ik een gigantische stapel tijdschriften uitglijd." Lacht hij zachtjes. "Ja weet ik veel, kan iedereen gebeuren." Grinnik ik. "Zullen we je anders thuisbrengen? Dan kom je je auto later maar ophalen" "Oh, nee... Gaan we weer... Papa je wilde toch niet zeggen dat je hem zo naar huis wilt brengen? Dat kan gewoon niet. Hij vertelde boven nog dat hij brak en misselijk is. Laat hem een nachtje blijven, please... Anders ga ik met hem mee..." "Oh ja dat mag ook. Ik zal even kijken in de garage voor het luchtbed." Ik zucht. Hij mag toch wel bij mij in bed slapen? Whut?

Ik zie Kian sneaky terugkomen met een glas water in zijn ene hand en de nadere hand op zijn rug. Hij geeft Bradley het glas water. Dan komt hij naast ons staan. "Ja, daar zit dus een scheur in..." Zegt mijn vader chagrijnig vanuit de bijkeuken. Kian lacht ondeugend en laat een schaar zien. Ik begin te lachen en mijn lippen vormen geluidloos Thanks mate.

*******************
***************
*********

NEXT MORNING

********
**************
*****************

"Goedemorgen beauty." Fluistert Bradley terwijl hij zachtjes over mijn wang streelt. "Ik heb beneden ontbijt klaarstaan, ook voor je ouders maar ik denk ik maak jou eerst even wakker." Ik ruik iets. Een bloem ofzo. Ik kijk om me heen en zie op mijn nachtkastje een bos rode rozen staan. "Ahw..." Zeg ik met een brakke ochtendstem. Ik druk mijn lippen op de zijne. "Nou kom op slaapkopje, opstaan." Lacht hij. Ik sta op en pak de al klaargelegde stapel kleren op. Ik loop de badkamer in en hoor Bradley wat stommelen. Ik douche kort en kleed me aan. Mijn haar draai ik in een slordige hotbun en ik loop de badkamer weer uit.

"Allemaal opstaan!! Ontbijt staat op tafel!!" Roept Bradley. Timing.

Ik loop naar beneden en geef Bradley een knuffel. Ik ga zitten en Bradley neemt plaats op de stoel naast mij. "Ik heb voor vanavond half 8 gereserveerd voor de film. We gaan naar jurassic world, omdat we laatst jurassic parc keken en je die wel leuk leek te vinden." Glimlacht hij. "Gentleman." fluister ik en ik geef hem een kusje. Pas dan werp ik een blik op het perfect gebakken ei dat voor me licht. Een beker vers geperste sinaasappelsap. "Wauw... Een chefkok. Toe maar hoor." Grinnikt Kian als hij in pyjama de kamer in komt en plaats neemt. Papa en mama volgen niet veel later. "Smakelijk allemaal." Glimlacht Papa.

**

"Bradley doe niet zo vervelend en rijd zelf even ofzo." Zeur ik. Bradley geeft mij de autosleutels en begint te lachen. Ik gooi ze terug en kijk hem kwaad aan. "Waarom wil jij niet rijden dan?" "Omdat ik geen rijbewijs heb jij pipo!" "Nou oke dan..." Hij loopt naar de bestuurderskant en start de auto.

Als hij de auto parkeert zie ik dronken jongeren op straat, en dat al om kwart over 7...

"We kunnen vanavond om 10 uur nog terecht bij het best cafe hier in de buurt en daarna gaan we naar huis." "Ahw, dat is zo lief. Je hebt ook echt alles tot in de puntjes geregeld." "Tuurlijk, zo hoort dat als je wat met je meisje wilt gaan doen." "Bradley William Simpson... Ik houd van je..." Zeg ik met een glimlach. " "Ik ook van jou..." Lacht hij. Hij laat zijn hoofd dichter bij de mijne en als ik het niet meer kan weerstaan druk ik mijn lippen op de zijne. Ik voel hoe hij speels op mijn lip bijt en vervolgens voorzichtig om toestemming vraagt. Zijn handen vinden mijn middel en tillen me op. Beide lachen we even, maar hervatten de kus al snel weer. "Laat me niet meer gaan?"Zeg ik dan zachtjes. "Tuurlijk niet. Nooit meer." Lacht hij. Voorzichtig pakt hij mijn hand. Hij kijkt me nog een keer aan. Ik schenk hem de meest verliefde glimlach die ik te bieden heb en samen lopen we naar binnen. Een jongen... Die je niet zomaar tegen komt...

___________

Einde! Ik hoop dat jullie dit boek leuk vonden, zelf, heel eerlijk vind ik lovestory beter, maar ik zat hier vaak zonder inspiratie en vond dat ik toch eigenlijk weer een update moest doen. Sorry als jullie daardoor af en toe een hoofdstuk niks aan vonden ofzo, maar ik maak ook fouten. Laat allemaal een leuke comment achter en lees evt. ook mijn andere boekjes. Lof toe joe guyss


Risks of love 《B.W.S.》Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu