1. BÖLÜM

108 1 0
                                    

Defne

Hayat bazen insanı hiç beklemediği şeylerle karşı karşıya bırakıyor. Hemde herşey öyle çabuk gelişiyor ki sana da seyretme düşüyor. İşte benim hikayemde tam olarak böyle başladı...
Çoçukken bana ne olacaksın diye sorduklarında cevabım "Anne" olurdu. 17-18 yaşlarımda hep evleneceğim adamı hayal ederdim. Daha sonra yaşımın bana vermiş olduğu olgunluktan dolayı bu tür düşünceler yerini kariyer planlarına bıraktı şimdi evlilik olabildiğince uzak bana. Şuan uluslararası bir şirketde halk ve ilişkiler müdürü olarak çalışıyorum. Şimdi evlilikten uzak durdukça evlilik bana yaklaşıyor nasıl mı ?
"Defne artık yeter başını şu evraklardan kaldır da etrafına bak güzel kızım."
"Anne senide anlamış değilim okuyacaksın çalışıcaksın kendi ayaklarının üstünde durucaksın diyen sendin şimdi ne değişti."
"Ben sana okulunu bitir çalış dedim hiç evlenme demedim bak senin yaşındakiler hem çalışıp hemde evleniyolar."
Annemin ne söylemek istediğini o an anlamıştım yine laf dönüp dolaşıp evliliğe gelmişti annemin laflarını hissettirmeden kendinin istediği yöne çekip bağlamasına hep hayret etmişimdir.

"Yine lafı evirdin cevirdin evliliğe getirdin ya sana helal olsun."

"Kızım ben senin annenim senin kötülüğünü istermiyim yavrum babanla ben bugün varız yarın yokuz seninde kendine göre yuvan olsun gözüm acık mı gideyim ? " Ben annemi hayretle dinlerken annem devam ediyordu konuşmasına
"Hayır sevenin isteyenin var sayısını ben bile unuttum ama ısrarla istemiyorsun yanlızlıkta bir yere kadar demi ama bak, ben ne diyicem şu doktor çoçukla bir taniş, konuş eyer içine sinmezse söz bir daha bu konuyu açmayacağım." O an öyle masum görünüyordu ki nerdeyse tamam diyicektim. Allah'ın işi ya o an telefonum çaldı arayan en yakın arkadaşım Aslıydı hemen telefonu açtım. "Alo defne nasılsın sana bomba haberlerim var."
"İyim de hayırdır ne oldu, yine kim kiminle çıkıyormuş" Dedim Aslı biraz meraklı olduğu için sürekli böyle konuşmalarımız oluyordu. "Aşk olsun ben burda senin hayatını kurtarayım sen orda benle dalga geç, helal olsun sana." O an arkamı dönünce anemin beni dinlediğini gördüm tam fırsatıydı annemden kaçmak için "Ben onu tamamen unutmuştum tamam 1 saat sonra her zaman ki yerimiz de buluşalım." Dedikden sonra Aslı'nın birşey demesine fırsat vermeden telefonu kapattım. Böyle durumlarda Aslı beni anlar ve dediğim yerde olurdu, anneme tekrar dönüp "Anne benim acil çıkmam lazım Aslı ile bir işimiz vardı ben unutmuşum sonra konuşuruz." Diyip annemin yanaklarından öptükden sonra hazırlanmak için odama geçtim.

KALBİMDEKİ SAKLI KİŞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin