Sinan
Hazırlanıp Aslı ile buluşmak için evden çıktım. Bunaltıcı bir hava vardı öğle saatlerinde dışarda pek kimse bulunmazdı herkes bu sıcaklarda klimalı yerleri tercih ederlerdi. Erzurum'lu oldugum için bir türlü bu sıcaklıklara alışamamıştık, bizim buralarda eskiden 9 ay kış yaşanılırdı şimdi küresel ısınmadan dolayımı ne bilmem artık buralarda da bunaltıcı sıcaklar başlamıştı. Aslı ile aynı semtde oturduğumuz için sıkça buluştuğumuz bir cafe vardı artık orası bizim mekanımız olmuştu, çalışanlar bile bizi tanıyordu o derece sık gidiyorduk. İçeri girdiğimde Aslı klimalı bir yere oturmuşdu bunu görünce sevinerek yanına ilerledim "Çok sükür kızım sonunda gelebildin Allah'tan bir saat sonra bulusalım dedin saat kaç oldu..." Aslı hiç nefes bile vermeden konuşurken bir an annem karşımdaymış gibi zannetim. "Kızım bir nefes alda ilk hoşgeldin de, geldim işte söyle bakalım neymiş bu bomba haber olan ve benim hayatımı kurtaracak şey gerçi bir sorunum olduğunu da düşünmüyorum". O sırada garson gelip siparişlerimizi alip gitti buraya geldiğimizde mutlaka bu cafeye ait olan tatlıyı soğuk limonatayla yerdik bugün de aynısını istedik. Garson gider gitmez Aslı hemen lafa girdi "Eminmisin canım annenin seni sık boğaz ettiği şey neydi ? " Aslı merak ettiğimi görünce hemen lafa girmişti "Evlilik konusu mu? Yok canım daha neler bunla ilgili ne çözümün olabilir ki ?" İlk başta bekledi belli ki söyleyip söylememek de tereddüt ettiği beliydi Aslı'nın bu hali iyice beni meraklandırıyordu. "Artık anlatsan Aslı ne oldu." Aslı bir an düşüncelerden sıyrılıp " Anlatıcam ama lafımı kesmeden dinle senin için iyi olacağını düşündüm tabi biraz zor olacak ama sonunda bu baskılardan kurtulmuş olacaksın." Anlamadığım şekilde heycanlanmıştım sanki söylecekleri hayatımın dönüm noktası olacakmış gibi hissedip sadece başımla onayladım. "Bak dün ben Sinan'la konuştum." O sırada garson siparişleri getirdi. Ben öylece donup kaldım Sinan dediği tahmin ettiğim kişiydi.
Sinan benim ilk aşkımdı lise üçüncü sınıfda çıkmaya başlamıştık tabi o zamanlar çoçuktuk pek de büyük sayılmazdık. Annemden birşey saklamadığım için ona söylemiştim oda daha küçük olduğum için onaylamayıp ayrılmamı söylemişti çocuk olduğum için mi bilmem hemen ayrılmıştım ondan sonra aramızda tartışmalar geçtiği için bir daha konuşmadık. Aslı ile liseden belli çok yakın arkadaş olduğu için onlar konuşuyordu ama hiç bir zaman bana konusunu acmazdı bu yüzden şaşırmıştım "İyi de siz zaten konuşuyorsunuz ilk değil ki neden bana söylüyosun." Başnı kaldırıp gözlerimin içine odaklanarak konuşmaya başladı. "Evet konuşuyoduk ama bu konuşma biraz farklı oldu anlatayım. İlk başta şunu bil sen benim en yakın arkadaşımsın arkadaşı geçtim kardeşimsin senin kötü olmanı istemem." Öylece susup onu dinledim bu cümleyle konuşmaya başladığına göre demek ki gerçekten önemli birşey vardı.
