C-4 [ Moving ]

7 0 0
                                    

Max decided to use the pick-up car,so I sat beside Max on the front seat.

Nauna yung mga truck sa amin kaya siguradong alam na nila ang pupuntahan.When we about to leave.I stare at the house for the last time. Nagsimula ko na rin marinig ang engine ng kotse dahilan para umandar ito palayo ng bahay. I still staring at the side mirror when I caught a sight of a guy wearing a whole black.I saw him staring at us habang papalayo kami.I Ignored him at hindi ko na lang din sinabi kay Max.I don't want things to keep stuck on my mind so I just let it wash away from my brain.

------

Hikab ako ng hikab halos di ko na makontrol ang pagbagsak ng talukap ko kaya ayun pumikit na lang ako.Masarap kasi ang hangin sa labas open air.Nakatulog na lang ako ng di inaasahan.

-------

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog isama pa ang paidlip-idlip kong tulog.I also heard Max talking with his Cellphone with someone."I am wit A.............."hindi ko na narinig ang buong convo nila dahil nakatulog ako ulit.

-------

"Jean wake up"while tapping me at my back.I opened my eyes at tumingin sa kanya."Look to your right"Istorbo sa tulog toh,sumilip ako sa window."It's beautiful right??"yaahh maganda nga ang view.Pinapakita lang naman niya sa akin yung malawakang bahagi ng taniman ng palay.

"You're hungry right? Let's eat sa KFC"sabi niya at nagstop-over kami sa KFC.Nakakatamad pakinggan ang mga"right"niyang words,paecho sa tenga.

-------

Nang pagdilat ko ng mata ko dahil nakatulog ako ulit nakita ko si Max naglalakad galing sa isang mansion na blue ang kulay.

"Jean!!"tawag niya sa akin sa malayo.Saan na ba kami!Naisipan pa niyang pumunta diyan.Lumabas ako ng pick-up at tumungo sa kinaroroonan niya.

"What are you doing here??"seryoso kong tanong sa kanya,pero imbes na magreact siya malaking ngiti ang ibinungad niya sa akin.What's wrong with him?nakapagtataka na siya.

"Don't you know ?? this is our new home"what did he say?this is our new home??.Sa lahat ng mga jokes niya sa akin ngayon lang ako naapektuhan.

Palabiro kasi siya nung bata ako,ginagawa niya iyon dahil palagi daw akong seryoso(which means totoo hanggang ngayon) di nagsasalita at dahil na din sa hindi ko siya kinakausap.

Nakita niya ata akong ngumiti saka nagsmirk.

"Wo-woah ngayon ka lang ata ngu-"pagputol ko.

"Nevermind it"

"Okay....but what's wrong don't you believe me??"Ok maniniwala na ako.Sino ba kasing lilipat at titira diyan?eh sobrang laki mas malaki pa sa dating bahay,tapos sasabihin niya yan yung bago naming tirahan? How true.

"Seriously? atin toh?"tanong ko sabay turo sa likod ko which is yung bahay.

"Yes of course.Why??Do I look like a liar??"parang ganon na nga.Sino ba kasi ang titira dito na dalawa lang ang tao? tapos tatlong palapag pa.

Hindi ko pala napansin na gabi na pala,yung mga ilaw lang sa labas at loob ang nagsisilbing liwanag.Kaya nagmukhang araw pa lang.

I walk toward the house.Nung pagkapasok ko.....maraming mga serbedora siguro mga anim at apat na security.

"Bakit may maids at guards? "tanong ko kay Max pagpasok niya na may kargang box.

"Para hindi na tayo mahirap-"hindi ko na siya pinatapos.

"No need to explain......I need to rest".Umakyat na ako ng stairs bitbit ang backpack ko to my left shoulder.

Okay this is new.What I meant are the maids and guards. It sounds crazy but I'm worried about their life pag nagkataon na susundan kami ng mga taong gustong kumitil ng buhay namin. As long as possible,ayokong madamay sila. Two is enough para madamay sa mga kalokohang ito.

At kung nagtataka kayo kung bakit hindi pa namin sinusumbong ang pangyayaring ito sa pulisya. We tried enough pero hindi pa rin namin natutukoy ang mga tao sa kabila ng gawaing ito. Wala kaming lead.

"Esmee, show Jean her own bedroom"sabi ni Max.

Sumabay siya sa akin pag-akyat ng hagdan.

"Ma'am di ko alam seryoso pala kayong tao kita sa mukha eh"sabi niya."By the way ma'am ako nga po pala si Esmee Santos"pagpatuloy niya.

Hindi ko siya sinasagot hindi dahil ayaw ko kundi ngayon lang ako makipag-usap sa mga taong di ko binibigyan ng pansin.Hindi ko nakasanayan yun only Max lang kasi ako nakikipag-usap araw-araw.

Dumating na kami sa second floor nang walang kibo,tumigil na din siya sa pagsasalita.

Ang dami pang pasikip-sikip na kwarto bago kami makarating sa kwarto ko.

"Ma'am dito na po ang kwarto niyo"sabi niya saka binuksan ang pinto at ilaw ng kwarto.Pumasok na ako at inilapag yung back pack ko sa may couch doon.Isasara ko na sana yung pinto nung makita ko andun pa pala si Esmee.

"You can leave now"sabi ko sa kanya ng mahinahon.

"Ye-ye-yes ma'am!"sabi niya saka ngumiti.Tatalikod na sana ako nung may nakalimutan pala akong sabihin sa kanya.

"Wait.....by the way "lumingon siya sa akin dahil aalis na sana."Don't call me ma'am anymore I want to hear something nicer.Just call me Jean".

"Yes ma'am"tiningnan ko siya non."Sorry Miss Jean"then sinarado ko na ang pinto at humiga sa kama.

OUR BRAVE PROTECTORSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon