Chapter 22: The Ex is Back

2.9K 72 2
                                    

Annyeong, readers!!! Last 8 chapters nalang then epilogue na. Yey! Nakatapos din ako ng book. Naging posible ang lahat ng dahil sainyo. So sana, abangan niyo yung mga remaining chapters. Kamsahamnida!~

**

[Janine's POV]

"Oy, babae! Blooming ka ah. Iba ibig sabihin nyan."

"Loka loka! Anong blooming ka jan. Stress na stress na nga ako eh."

I'm with Jerinna. Nasa may lobby kami ng school, waiting for the bell to ring.

"Haliparot!! Ikaw ha. Di pa naman kayo mag-asawa ni papa Kurt, ang landi landi mo na kaagad." Hala. Oo nga pala, hindi pa nila alam na kasal na kami..

"Wag kang maingay, but I have to tell you something.."

"Sure. Ano yon, bff?" Lakas maka-bff.

Maybe most of you wondering bakit super close namin ni Je sa ngayon. The truth is.. Yeah, super close na kami. I don't understand pero nage-enjoy ako when I'm with her. Parang bestfriend type siya.

"Please, promise me na tayo lang ang makakaalam nito."

"...we're already married."

Her reaction be like,
O_____________O

"Ho--how does it happen?! Eh diba pag kasal, may honeymoon pa?"

"Remember nung last week, nag leave of absences ako for how many days?"

"Oh shocks!! It means, nung time na yon, dun kayo nagpakasal?"

I simply nod.

"My gulay! I'm so happy for the both of you! Ninang ako ha?"

Fuck? Ninang agad? Tch.

---

Whole day nanamang bugbog ang ulo ko sa lessons. Kelan ba ako titigil mag aral? Waaah.

T____T

I was walking along the corridor, pauwi na ko. Nyaaaa!! Miss ko na bebe ko.

Nakasakay na ako ng kotse, nagpasundo nalang ako kay manong driver dahil alam kong busy si loves.

"Manong, daan muna tayo ng mall. May bibilhin lang ako sandali." Kailangan kong isatisfy yung cravings ko sa cheesecake.

Nasa mall ako ng biglang may nahagip ang mga mata ko.

I saw......him with another girl. Happily eating, nagsusubuan pa. Tang*na, anong ibig sabihin nito?

The girl looks familiar. Parang nakita ko na siya before.

Nararamdaman ko na ang pagbagsak ng mga luha ko.. Mabilis akong naglakad pabalik ng parking lot.

"Ma'am, uki lang pu ba kayo?"

"Yes. Uuwi na tayo."

"Uki pu ma'am."

I closed the mini window of the car para hindi makita ni manong driver yung pag-iyak ko. I can't help it anymore. Sobrang sakit..

I know that I shouldn't conclude muna. Baka kung sino yung babae, like nung nakita ko last time, pinsan niya pala. Pero ang hirap lang talaga. Seeing your love ones with other girls.. It breaks my heart into pieces.

"Janine? Anak, napano ka?" Nasa bahay na ako, si manang ang nagtatanong sakin.

"Wa--wala ho, manang. Pakisabi po pag dating ni Wayne, ayokong paistorbo. At please lang po, wag na wag niyo pong ibibigay yung susi." Hindi ko na hinintay yung sagot niya, agad na akong umakyat sa taas.

**

[Kurt's POV]

Kakarating ko lang ng bahay, wala pa ba si Isabelle?

I saw manang sweeping the floor,

"Manang, nasan na po si Isabelle?"

"Ah.. Ayaw daw muna nyang paistorbo. Nasa kwarto siya ngayon, wag ka ng mag-alala."

Huh? What happen to her? Masakit pakiramdam nya? I need to see her..

"Ah.. Ahm, umiiyak siya kaninang dumating galing school. Tapos nagkulong na, naririnig ko siyang humahagulgol.. Nag-aalala ako, Kurt."

Shit. Anong nangyari sakanya?

"Ako na ang bahala, manang."

-----

[Janine's POV]

Naalimpungatan ako nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko,

"Isabelle!! Open the door!" Fuck. Si Wayne yon! I'm fucking mad at him.

"Love? Please... I know you're there. Alam ko din na gising ka. Please, may problema ba?"

Sabi ko naman kay manang, ayokong paistorbo eh.

"Tell me, baby. What happened? Let's talk." Baby mo mukha mo!!!

Yes, I already recognized the girl. Siya yung ex ni Wayne, yung nakita namin noon sa hotel.. He said she's Angela?

"Please lang, umalis kana muna Wayne!!!" I hate hearing his voice. Umasa akong totoo yung sinabi nya saking mahal nya daw ako. P*tangina. Ang hirap, masakit umasa.

"Why.. Why, babe? What happened? You can say it to me."

"Stop. I want to rest. I'm freaking tired with your drama! Leave me alone."

Para kaming tanga. Naguusap ng nakasara ang pinto. But I have to do this, baka kung anong magawa ko sakanya pag nakita ko siya.

I cried...again.

All I can do is to cry. Sobrang sakit. I need to fix myself first. </3

**

[A/N]: Please do read my other stories. Hehe. PS, sorry for the typos and incorrect grammars.

SHARE
VOTE
COMMENT

My Sixteen Years Old BrideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon