My Sixteen Years Old Bride

Chapter 11: Talking About Marriage

It's already 4:30 pm. I promised that I will be the one who will fetch her in school. Hindi dapat pag hintayin ang isang binibini dahil pag nagkataon, mauuwi kami sa war.

"Oh sir! Aga yata nating lumabas ngayon ah?" tanong nung secretary ko na kasalukuyang nag-aayos ng schedule ko for tomorrow.

"Ah, oo. Nangako kasi ako sa girlfriend ko na ako ang magsusundo sakanya sa school."

"Wow. Sweet niyo naman po pala eh, sir. For sure, mahal na mahal kayo ng girlfriend niyo. Hehe."

Dug... dug.. samahan mo pa ng butterflies sa stomach. Parang teenager lang eh. Okay, stop na. Nagiging korni na tayo dito readers. Hahaha.

Hindi ko nalang sinagot yung secretary ko, dire-diretso nalang akong lumabas ng building at sumakay sa sasakyan ko.

Agad kong pinaandar yun at mabilis na umalis para sunduin ang naghihintay kong fiancé.

---

[Janine's POV]

Paksh*t naman! Kanina pa ako naghihintay ah. Mahigit na yatang 2 hours. Kung alam ko lang na matatagalan siya, nagpasundo nalang sana ako.

Paasang lalaki! T_____T

What if mag-abang nalang kaya ako ng taxi? Pero.. delikado na. Baka ma-rape ako o maholdapan, okaya naman patayin ako at ibenta ang lamang loob ko. Waaah!! Patay ka sakin pag nakita kita, Kurt Wayne!!!!!

Umupo muna ako sa bench at bigla akong may nakitang paparating na sasakyan, sasakyan ni Wayne.

Aba. May balak pa pala siyang sunduin ako. Ang tagal kong naghintay sakanya no. Namuti na yung mata ko bago siya dumating. Hindi ko talaga siya kakausapin.. I swear!

"Babe, kanina ka pa ba naghihintay?" Nyeta naman! Hindi ba halatang kanina pa ako naghihintay? Juice ko po, magdadalawang oras na yata akong naghihintay dito.

Pero hindi parin ako kumikibo, ayaw ko siyang kausapin.. Papakita ko talaga sakanyang nagtatampo ako.

"Hey, wag ka ng magalit oh? Bati na tayo please. Gusto pa naman ni mama at papa, diretso tayo sa bahay dahil nandun daw sila tita Vivian and tito Xander."

Huh? Anong meron? Pero wala, hindi ko parin siya kakausapin! Manigas siya jan, pero wala akong balak na kibuin siya. Mainit ang ulo ko.

---

[3rd Person POV]

Nasa sasakyan na si Janine at Kurt pero hindi parin sila nag-uusap. Hindi na alam ng binata kung anong gagawin niya para magkaayos sila ng kasintahan.

"Okay, if you don't want to talk to me, let me just kiss you." at agad niyang hininto ang kotse at sinunggaban agad ng halik si Janine.

She can't explain the feeling. Nung una, talagang galit siya at nagtatampo kay Kurt, but now.. now that he kissed her, parang lahat ng galit ay nawala.

Pagkatapos ng halik ni Kurt sakanya, kinausap niya ito, "Please don't be mad."

"Ge lang. Matitiis ba naman kita?" alam niya sa sarili niya na kahit anong gawin ni Kurt sakanya, hinding hindi niya kayang tiisin ito. Lalo na ngayong naglalambing sakanya.

---

Dumiretso nga sila sa mansyon ng mga Altamonte kung nasaan ang parents nilang dalawa.

Nung nakarating na sila, agad nilang pinuntahan ang mommy at daddy nila. Then the moment they saw them, nakita nilang may kausap ang mga magulang nila.

At first, hindi pa napansin nila Vivian at Cindy na dumating na ang mga anak nila. Kaya lumapit nalang silang dalawa.

"Ma, pa? Good evening." with matching beso-beso and mano.

"Oh! Iha, iho. Maupo muna kayo. We have something to settle." sabi naman ni Miggy.

"I want you to meet Margie Franco, she will the one who will plan for your upcoming wedding ceremony." pagpapakilala ni Xander sa kausap nila.

"Mind if I ask you? Kailan po ba ang naisip niyong date ng kasal?"

"Iha, we want it as much as possible. Ginigipit na kami ng mga investors. We have to do something by now."

Naiirita na si Janine sa mga sinasabi ng mga magulang nila. Ang pinaka kinaiinis niya ay kaya ng mga magulang nila na ipasaalang-alang ang kanilang kaligayahan para lamang sa kayamanan.

"Ma'am, sir I'll go ahead na po. Mag-gagabi narin naman at marami pa ho akong paghahandaan para bukas." pagpapaalam sakanila nung wedding planner.

Nag offer ang mag-asawang Cindy at Miggy na ipahatid na si Margie, ngunit nagpahatid na lamang ito sa mga katulong patungo sa gate.

"Ma, pa? Alam niyo naman po sigurong ang kasal ay magaganap sa ibang bansa." pagbibigay niya ng topic sakanila.

"Yes. Hindi pa kayo pwedeng makasal ng pari at ng judge. Hindi valid ang age niyo sa Pilipinas. Maghahanap muna kami ng bansa para sa kasal."

"No need po. Sa Germany na ang napag-desisyunan naming dalawa. Pwede naman pong sa judge nalang kami magpakasal pansamantala." paliwanag ni Kurt sa mga magulang.

"Oh, kayong bahala. Ang gusto ko pa naman sana eh, bongga ang kasal niyo." may pagkadismaya sa tono ng boses ni Vivian.

"That's okay, ma. Pag nag-eighteen na ako.. I'll promise na sa simbahan na ako magpapakasal. Yun eh kung hindi pa magsawa sa akin si Wayne. Hahaha."

Sa mga panahong kagaya ngayon, medyo naeexcite na siya. Alam niya na nalalapit na ang pagiging iisa nilang dalawa.

Isipin mo nga naman... dati mong crush, mapapangasawa mo na?

Iyan na lamang ang pumapasok sa isip ni Janine ng mga panahon na iyo...

[A/N]: Nakapag-update din. Sorry sa delay guys!!! May sumpong yung wattpad ko sa phone eh. Walanjo.

Wedding of Janine Isabelle and Kurt Wayne...

Soon! Abangan :)

*naks. parang sa television lang yung effect.*

Thank you for your unending love and support! Xoxo

-bivhynkynitan