My Sixteen Years Old Bride

Chapter 2: Officially Fiancé

Hindi na ako nag pumilit pa kay papa at tito Xander tungkol dun sa kabaliwan na wedding kuno. Kahit na si Isabelle, wala naring ibang nasabi dahil alam naman niya na walang makakapigil sa balak ng mga parents namin. Bakit ba kasi may naisip pang ganun ang mga lolo namin eh. 

Ang masama pa jan, sa lahat ng babaeng pwede kong pakasalan, ito pang childhood friend ko. Buhay nga naman! Nakakabadtrip.

"KUYA KURT!!!" bigla nalang akong napabalikwas sa kama ng narinig ko ang boses ng nakababata kong kapatid. Parang si Isabelle din 'to eh. Ang lalaki ng bunganga.

"What's wrong? Ang ingay mo." ayoko pa naman sa lahat eh yung malakas ang boses. Nakakairita. 

"Nothing, why do you need to make sungit to me. Tch, if I know you really want it." ano bang pinagsasabi nitong kapatid kong 'to. What do I want?

"What are you talking about? Don't talk useless and nonsense things, kid." 

"You really want to marry ate Janine, kuya! Alam ko namang gusto mo siya since bata pa kayo." nanlaki yung mga mata ko sa sinabi ni Allen. Saan naman niya nakuha yung idea na gusto ko si Isabelle? Over my dead body.

"Tch. That's not true. Tutol ako sa kasal na sinasabi nila." hindi ko naman kasi talaga gusto si Isabelle eh. 

"Whatever you say, kuya. But time will come, malalaman din ng lahat." what the f*ck? Pagkatapos niyang sabihin yun, bigla nalang siyang umalis. Ano bang alam nitong mokong na 'to.

 [Allen's image] -------->

[Janine's POV] 

I'm nothing to do at home. Puro gadgets lang ang nagagamit ko dito sa bahay. Ayoko yung walang ginagawa eh, tuwing wala akong ginagawa, lagi lang pumapasok sa isip ko yung thought na IKAKASAL NA KAMI NI KUYA WAYNE.

Yup, hindi na kami nakalaban dahil mawawalan kami ng pamilya pag nagkataon. Naiisip ko din minsan na...Ang sarap siguro sa feeling na maging asawa at mahalin ni kuya Wayne.

Ah! Nagkaron ako ng idea kung anong dapat gawin. HAHAHAHA! *Evil grin*

Agad akong nagbihis ng maayos. After kong magbihis, dumiretso ako sa mirror at nag make up. Light lang naman ang make up na nilagay ko since maliwanag pa. 3:30 pm palang naman eh. 

Agad akong bumaba para ipatawag yung driver. 

"Where are you going, Janine? Parang may importante ka atang lakad." 

"Meron po, mommy. Pupuntahan ko yung bestfriend ko saglit." bwahaha. Kung alam niyo lang saan talaga ako pupunta. Gusto niyong malaman? Read and learn.

Maya maya lang, dumating na yung driver ng kotse. 

Tahimik lang ako habang nasa loob ng kotse papunta sa bahay ng bestfriend ko. Maraming pumapasok sa isip ko ng mga times na ganito,

Ano kayang ginagawa niya?

Ano kayang sasabihin ko para mapapayag siya?

Mahal niya din kaya ako?

Ah! What kind of thought is that? Erase, erase!!! Ano bang nasa isip ko. Tch.

Nang nandito na kami ni mang Joe, driver ko. Agad akong bumaba nang isasara ko na sana yung pinto ng sasakyan, "Miss Janine, hihintayin ko pa po ba kayo? O babalikan nalang?"

"Naku, wag na ho. Magpapahatid nalang ako sakanila pauwi. Salamat po, mang Joe." agad ko ng sinara yung pinto ng sasakyan.

Nagdoorbell ako at pinagbuksan na ako nung guard. 

"Nandiyan po si sir sa loob, ma'am." ngumiti ako at agad ng pumasok. 

Nasa loob na ako ng may marinig akong boses, "Ate Janine!!! You're looking for my kuya?"

"Allen! Oo sana eh. Nasaan ba siya?" yes, nandito ako sa Altamonte mansion. May plano ako eh, secret muna yon for now. Sabi ko naman sa inyo last muna yung secrets natin. SHHH!

"I knew it. Hm, nandoon siya sa kwarto niya. He's always busy doing something. Puntahan mo na, dali." he knew what? Mga bata talaga. 

"Ok. Thanks a lot Allen my loves!!"

Umakyat ako agad sa kwarto ni kuya Wayne. There, I saw him doing something. May mga inaayos na papers. Divorce papers ata namin 'to ah? Joke. Advance naman utak ko. HAHAHA! Feeling lang? Di ko pa nga alam kung papayag siya eh. 

Hindi ko na pinatagal yung pagsilip ko sa kung anong ginagawa niya. Lumapit na ako, "Kuya Wayne, are you busy?" 

Bigla siyang nagulat dahil sa presence ko. Hindi niya siguro expect na pupuntahan ko siya after nung nalaman namin about dun sa so called kasal na yun. 

Nang makabawi na siya sa shock, "What do you want?" balik pagtataray nanaman. Aba! Ako dapat nagtataray eh. Babae ako, ako dapat gumagawa nun. Tch. 

"Give me a date." walang paligoy-ligoy na sagot ko sakanya. Yan naman kasi talaga pinunta ko dito eh, hihingi ako ng date sakanya.

"What? Are you out of your mind, young lady? Nanghihingi ka ng kadate?" ay, may pagkashunga din 'to eh. Di niya ako gets!! 

"Slow mo. Ang ibig kong sabihin, bigyan mo ako ng date!! As in ikaw ang magyayayang makipagdate sakin." nanlaki yung mata niya dun sa sinabi ko. Bakit ba? Wala namang masama diba?

"Why should I do that?" 

"Tch! I'm your fiance kaya. Why do you need to make things so difficult?!" 

Hindi ka pwedeng umayaw, I'm your FIANCE and soon...you will be mine. Only mine. For now, I'm your official fiance.