Epilogue

3.7K 88 3
                                    


[Janine's POV]

"Mooooommy!!!" Umiiyak na sigaw ng baby ko.

"Mom, don't listen to her! It's all her fault." Sabi naman ng isa ko pang baby, oops, he'll get angry if I will call him baby. My boy, I mean.

Yup, nagkaroon kami ni King ng twins. Grabe pala ang paghihirap pag manganganak kana. You should have courage to bear them. It's been 4 years since the day we remarried. Si King? Siya na lahat ang humawak ng negosyo namin. I'm so proud of my husband. Kahit na busy siya, never siyang nagkulang ng atensyon samin ng mga kambal. I'm still thinking kung saan niya nga nakukuha ang energy niya.

"Mom, kuya said that I'm so ugly and no one will like me when I grow up."  Umiiyak na sabi ng anak kong si Isabella Kassandra, ang bunso ko.

"Julian Warren, bakit mo sinabi yon sa kapatid mo? You're the kuya so you should be the one to protect your sister." Hindi siya umiimik. Tinitignan ko silang dalawa, they are not identical twins. Kaya nga pag sinasabi namin sa ibang tao na kambal sila, hindi sila naniniwala.

"Isabella, don't believe your kuya. You're beautiful, maraming lalaki ang magkakagusto sayo pag laki mo. Believe me." Nakangiti kong sabi sakanya. Walang masyadong nakuha samin ang mga anak namin. I don't know why. Pero si Isabella, kaugaling kaugali ko. Si Julian naman, kaugali ni Wayne nung mga panahon na hindi pa siya nagsasabi ng feelings niya sakin. He's a cold little boy.

"Hi, kids! Daddy's home!" Napatingin kami ng mga bata sa may pintuan. Nakangiting nakatayo ang asawa ko.

"Daddy!!!" Sigaw ni Isabella at agad itong lumapit sakanya.

"My princess, here's my pasalubong for you." Tsaka inabot ni Wayne ang isang box ng doll set kay Bella.

Lumapit naman si Juls kay Wayne,

"Son, this is yours." At inabot ang toy gun. Ganito lagi si King, iniispoiled ang mga bata. That's why madalas kaming mag-away over petty things.

Lumapit naman si King sa akin at binigyan ako ng kiss sa cheeks. Ewan ko sakanya pero nahihiya siyang ipakita sa mga bata ang sweetness naming dalawa. Pero pag kasama ang ibang relatives, he's so possessive and proud.

"Loves, alam mo ba, nakasalubong ko si Angela kanina?" Sabi niya sa akin habang naka palupot ang braso niya sa likod at bewang ko.

"Angela?" Who's Angela? His ex?

"My ex, diba? Siya lang naman ang kilala mong Angela?" Ah. Yes, the reason why we fought.

"Ah, yes. So, what about her?" That's a good thing for me, hindi na ako yung sobrang selosa dati. Yung kahit may makabump or may kausap siyang babae, hindi ko na siya inaaway. Ngayon, kinakausap ko muna siya bago sermonan. Bakit ako magseselos kung alam ko ng akin na siya? Legally.

"Sabay pala kayong nanganak. She saw you noong nasa hospital tayo." Dagdag pa niya.

"Really? Oh, that's good. Sayang naman at hindi ko siya nakita." Maayos narin kami ni Angela. Since nung araw na kinasal kami ni King, nag sorry siya. She said that she don't love King anymore. And past is past nga daw. And I trust them.

"Lalaki ang anak niya. Kasama nga niya kanina eh." Tumango-tango na lamang ako.

Biglang lumapit sa amin si Juls,

"Mom, dad, when I grow up, I will marry Kassandra." Pareho kaming nagulat ni King sa sinabi ng anak namin at biglang sabay na tumawa.

"Don't laugh. I'm serious." Dagdag pa ni Juls.

Hay, kids nowadays. I thank God that I have a family like them. I love them so much, they are my treasured possession. And I can't ask for more.

I can proudly say that I'm not anymore his sixteen years old bride. But I'm now his wife, until the end.

**

END

My Sixteen Years Old BrideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon