My Sixteen Years Old Bride

Chapter 24: Sick?

[Janine's POV]

Nagising ako ng maramdaman kong may tumutusok sa aking sentido. Uhg, my head is killing me.

Yan. Yan ang napapala pag buong magdamag kang umiiyak. You deserve it!

I remember our conversation last night. I never thought na ganon kadali nya akong pakakawalan..

F*cking tears.

Bumaba na ako ng makita ko si manang, "Ma'am, kumain na po kayo."

"Ah.. Nasan si--"

"Umalis na po kagabi, ma'am. Alagaan ko nalang daw po kayo." Sh*t. Nang gigilid nanaman yung mga luha sa mata ko.

"Ah. Don't worry, manang. Hindi niyo na po obligasyon yun. I can take care of myself." Agad akong umupo and still managed to smile. A bitter one.

I'm good at acting. Outside, I'm smiling but deep inside, I'm dying..

After kong kumain, bumalik na ako ng kwarto. Good thing, Saturday ngayon. Walang pasok. I'm lazy to do something productive today. Wala ako sa mood. All I want is to rest. Idagdag pa ang di magandang pakiramdam.

*phone beeps*

From: 0905*******

"I hope you're okay now. It's hard for me to do this but I think this would be the best decision for the both of us. Huwag na huwag mong iisipin na hindi kita mahal dahil iniwan kita. I left because I love you. Sobra pa sa sobra. Handa kong ibigay lahat para lang maging masaya ka. It's too hard for me to let you go. Pero temporary lang ito. I will find myself, you should find yourself as well. And when the time comes na magkita ulit tayo, I would never ever let you go again.. You will always be my Isabelle. Take good care of yourself while I'm not around. I love you more than you've ever imagined."

Sh*t. I can't describe the feeling. He really left.. He left me.

Tanga! Ikaw may gusto niyan diba? Panindigan mo. Wag kang umiyak.

But I can't hold the tears anymore. Sobrang sakit. Bakit kailangan naming maging ganito? I was eaten by my own insecurities.

So immature! Shame on yourself and grow up!!!

I just let my tears burst. Suddenly, I felt dizzy and not know that
Zzzzzzzzzzzz

I fell asleep.

--

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mata ko. Waaah. Another day without him.

What's the day today? I checked my phone,

O_________O Sh*t! Monday pala ngayon. May pasok!

Time check: 9:46 am. Holycow! Super late na ako.

Otteoke?! [Otteoke means what to do?]

I decided to stay at home. I'm not feeling well plus super late na ko.

Hay, ang hirap pag walang Wayne na gigising sayo tuwing umaga.

Kahit mag-alarm clock siguro ako, wala paring makakatalo sa way ng pag gising sakin ni Wayne. Pwede bang bumalik nalang ulit siya? I miss him so much. Sh*t. It's my fault kaya kailangan kong tanggapin tong katangahang ginawa ko.

Bumaba ako para kumain, I feel hungry.

"Manang, what do we have for today?" Naglilinis ng pinggan si manang.

"Nagluto po ako ng bacon, scrambled egg atsaka luncheon meat. Paborito niyo daw po kasi yan sabi ni sir kanina." Kanina? It means, galing siya dito?

"Nandito po si Wayne kanina?"

Tumango lang siya habang patuloy na naghuhugas ng plates.

I look at the food, masarap tignan pero parang may iba akong gustong kainin.

Hmmmm... I want 3 layered pancakes with ice cream toppings.

"Ahm.. Manang, may pancakes and ice cream po ba tayo dito sa ref?"

"Opo ma'am. Gusto niyo po bang ipagluto ko kayo ng pancake?"

I smiled. Yey! Pagluluto ako ni manang *_______^

After 10 minutes, gorang gora na ang pagkain ko. Grabe, ang sarap. I can eat this for the rest of my life!

Ang weird ko ata today? Kanina, emotional tapos ngayon nakakain lang ng new found food, sobrang saya na. Bipolar.

After kumain, umakyat nanaman ako ng kwarto. I'm such a lazy girl.

My phone ring..

*kriiiing!*

Sino kayang tumatawag?

Jna calling...

I answered it immediately.

[bespren!! Bakit hindi ka pumasok?]

"Masakit pakiramdam ko. Baka bukas papasok na ko."

[ah. Okay! I'm just worried about you, bespren. Hm. Anyway, nandito ang papabols mo kanina.]

Papabols?

"Sinong papabols?"

[sino pa ba?! Edi si Wayne baby mo! Naku, may iba kana ata huh?]

Ano namang gagawin ni Wayne sa school? Ts.

"Wag mong pansinin yon. Bahala siya sa buhay niya."

[sungit! Osige, aalis pa ako eh. Babye!]

I didn't bother to answer her. I just ended the call.

*sigh*

What a tough day without you, my love..

Bigla akong napabalikwas ng naramdaman kong nasusuka ako. Dumiretso agad ako sa CR para ilabas ang dapat ilabas. Kahit na pakiramdam ko ay susuka ako, wala paring lumalabas. Ang sakit sa sikmura, sh*t.

Nang mahimasmasan ako, agad akong bumaba at tinawag si manong driver. Kailangan ko sigurong pa-check up. Baka may nakain akong hindi maganda.

F*ck. Ang sakit talaga ng tiyan ko. What happen?

"Ma'am Janine, pinapatawag niyo raw ho ako?" Tanong ni manong driver.

"Ahmm.. Opo. Ipapatawag ko ho sana si Dra. Quebral. Kailangan kong magpacheck up. I'm really not feeling well."

"Okay po, ma'am." Pagkasabi noon ay tumalikod na ito.

Jusko, sana wala naman akong sakit. Walang Wayne na mag-aalaga sakin.

T___________T

--

"Doc, kamusta naman po ang lagay ko?" Nakangiti lang siya. Sira ulo ata 'to eh.

"You don't have any complications. But you should eat healthy foods, and never starve and stress yourself." Huh? Gulo mo, doc ah.

"Ano po ba ang findings?"

She smiled again. Pektusan ko kaya 'tong doctor na 'to, ano? Nakakaloko na eh.

"Congratulations, Mrs. Altamonte!! You are 3 weeks pregnant. Naku, this will be a big celebration. Your husband will be happy too."

P*ta. Buntis talaga ako? Yung totoo? Paksh*t. Holycow!

**

[A/N]: sorry for the late update.

Vote
Comment
Share