Pov. Kaj
Ik pak een fles cola uit de koelkast en twee glazen en loop ermee naar de woonkamer waar Lisa stil op de bank zit te wachten. 'Lisa...' 'Ja..?' 'Wat is er eigelijk precies met je moeder gebeurt? Misschien is het goed om erover te praten..' Met betraande ogen kijkt ze me recht in mn ogen aan waardoor ik het zelf bijna niet droog kan houden. 'Lisa, ik wil je helpen' ik schuif naar haar toe en sla een arm om haar heen, haar hoofd leunt nu op mijn schouder, ze huilt..
'Op een dag gingen papa en mama naar een feest, ik moest bij tante Jessica blijven slapen.. Mama was al bijna 7 maanden zwanger en mocht dus niet drinken, papa wist dat hij terug moest rijden maar kon het niet laten om stiekem een aantal biertjes te nemen...' ze had even tijd nodig om weer op adem te komen maar ging na een tijdje weer door met haar verhaal. 'Toen ze rond 3 uur 's nachts terug naar huis wilden rijden was het heel erg glad op de weg. De vrouw in de auto die achter ze reed had na het ongeluk nog kunnen vertellen dat papa steeds op de verkeerde weghelft aan het rijden was.. Ze had nog een aantal keer getoeterd maar dat had niet veel geholpen..maar toen kwam er ineens een vrachtauto aan vanaf de andere kant, het vele toeteren hielp helemaal niks en papa reed recht op hem af, mama was helemaal in paniek geraakt en had een ruk aan het stuur gegeven waardoor de auto van de weg gleed tegen een boom..' Ze barste in huilen uit 'ahww schat kom hier' ik geef haar een knuffel en houd haar stevig vast! 'Papa kwam er met een lichte hersenschudding van af.. Maar mama was op slag dood' hoe kan ik haar troosten? Wat moet ik zeggen? Ik hou haar nog steviger vast. 'Wat verschrikkelijk! Ik ben er voor je Lies!! Onthoud dat!' 'Dat is lief van je, de vrouw die achter hun reed had meteen 112 gebeld, maar ze waren te laat.. Papa leefde, en mama en de baby waren dood'. Normaal ademen kon Lisa op dit moment niet. 'Haal even rustig adem, in door je neus, uit door je mond..'
Pov. Lisa
Het voelt zo fijn om het eindelijk met iemand te kunnen delen. Kaj is zo lief. 'Kaj...' 'Ja' 'ik hou van je' 'ik ook van jou Lisa' hij drukte z'n lippen op de mijne. Zo heb ik me in jaren niet gevoeld. Het liefst zou ik nooit meer naar huis gaan en voor altijd bij hem blijven, maar dat kan niet, papa heeft het al moeilijk genoeg, hij kan er niks aan doen dat hij me slaat, het gaat gewoon vanzelf.. Op de klok achter Kaj zie ik dat het al 5 voor 6 is... Om 6 uur moet ik thuis zijn. Fuck! Ik duw hem van me af 'sorry, ik moet naar huis, straks word papa boos'
Pov. Kaj
Ik laat Lisa uit, wat is ze mooi. Hoe kon ze dit al die tijd voor zichzelf houden zonder er ook maar met iemand over te praten?! Volgens mij is dit niet het enige wat haar dwars zit.. Er is iets met haar vader, waarom is ze zo gestresst als ze te laat komt, ik kom zovaak te laat!
Pov. Lisa
Als ik binnenkom ren in gelijk naar mijn kamer en doe de deur op slot.
Voetstappen klinken op de trap. 'LISA!!' Het is 10 over 6! Hij is vast boos dat ik te laat ben.
'Lisa doe verdomme die deur open!' 'Nee.. Papa asjeblieft! Ik was de tijd vergeten! Ik zal de volgende keer echt goed opletten!' Ik hoorde dat hij iets met de deur aan het doen was. Shit! Hij heeft het slot gebroken! 'Papa, het spijt me echt!!' Hij slaat me en ik val op de grond.. 'Papa stop!! Niet nog meer!' Hij slaat een aantal keer keihard met zijn vuist op mijn rug. 'PAPA! STOP! HELP!'
Ineens staat Kaj in de deuropening met een fles in zijn handen. Hij geeft papa een mep op zijn slaap. Hij pakt mn hand en sleurt me mee naar naar buiten..
Pov. Kaj
'Lisa! Waarom heb je nooit verteld dat je vader je slaat?' 'Ik kon het niet, hij heeft het al moeilijk genoeg, hij weet niet zo goed hoe hij het verlies van mama moet verwerken dus drinkt hij nog meer!, wat doe jij trouwens hier? Hoe weet je waar ik woon?!' 'Ik ben je een keer gevolgd naar huis want ik had al het gevoel dat het niet zo goed ging en je had je telefoon bij mij laten liggen dus ik dacht ik breng hem ff langs... Toen ik aanbelde werd er niet opengedaan dus ik ging via de achterdeur want die bleek open te zijn..toen ik binnen was hoorde ik jou ineens 'HELP' roepen, ik zag een paar lege flessen liggen dus ik pakte er eentje en rende zo snel als ik kon naar boven..' Ze omhelst me. Toen ik haar terug wilde knuffelen schreeuwde ze het uit van de pijn. 'Kom ik breng je naar het ziekenhuis!' 'Isgoed maar papa gaat mee! Straks is hij.. Ehh.. Dood, wacht ik bel 112 en tante Jessica of ze wil komen!'
