Pov. Kaj
Ik wil wakker en draai me om naar Lisa. Huh? Waar is ze nou weer? Te moe om er verder over na te denken val ik in slaap.
Als ik na 1 uur weer wakker word is ze er nog steeds niet....
Ik begin me een beetje zorgen te maken maar word teleurgesteld door een wit papier op haar kussen. Net als de vorige keer. Toen was ze gewoon bij haar tante. Ik ga geeneens moeite doen om die brief te lezen. Ik ga alvast een ontbijtje voor haar klaar maken. Maar eerst douchen.
Pov. Lisa
1 stap naar voren en het is voorbij. Heb ik alles wat ik aan Kaj wilde vertellen in de brief gezet? Ligt de brief voor tante Jessica op de goeie plek? Ik zal iedereen achter me laten. Alle gebeurtenissen vergeten. Sterker nog.. Niks meer weten. Maar in ruil daarvoor zal ik geen pijn meer hebben. Het is het waard. Ik sluit mijn ogen en zet 1 grote stap naar voren....
Pov. Kaj
Het is al 13.00 uur. Ze is er nogsteeds niet. Mn telefoon gaat af en op het scherm verschijnt het nummer van tante Jessica. Ik neem op. 'Met Kaj' 'heey kaj' ze huilt. Waarom huilt ze. 'Kaj, weet jij waar Lisa zou kunnen zijn om...' Ik slik.... 'Ik dacht dat ze bij jou zou zijn...' 'Heb jij geen brief gekregen?' Ze huilt nu nog harder. 'jawel, maar die heb ik niet gelezen...' 'WAAROM NIET?!' Haar ademhaling verslechterd en ze stotterd een beetje. 'Ik dacht dat het hetzelfde als de vorige keer zou zijn...wat is er aan de hand dan? Heeft u een brief?! Wat staat erin?' 'Ja ik heb een brief, Kaj, het is een afscheidsbrief....' Ze hangt op. Ik sta voor me uit te staren, kan het niet beseffen. Afscheidsbrief? Het ging toch goed met Lisa? Dat zei ze. Het zweet breekt me uit als mijn blik op de brief valt. Ik pak het op en begin te lezen..
'Lieve Kaj.....'
