Pov. Lisa
Jessie durfde niet meer naar huis, ik heb haar aangeboden om hier te blijven slapen, papa's bed was nog niet weg dus daar kon ze slapen. Kaj slaapt thuis want hij moet morgen vroeg op om te trainen voor de tour. Ik lig in mijn bed, denk na... Over Jessie... Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
"Als ik er niet was geweest had Jessie het niet uit hoeven maken met Samuel en was ze dus ook niet verkracht...
Als ik er niet was geweest had Kaj een vriendin gehad die lol kon hebben... Iemand die er voor hem is... En die het niet te druk heeft met haar eigen problemen..."
Deze gedachte blijft maar terug komen... Ik lig te draaien op mijn bed, kan niet slapen. Wat als ik er niet meer ben? Dan is iedereen toch veel gelukkiger? Ik wil de pijn niet meer voelen die ik nu voel... Ik wil Kaj en Jessie hun geluk niet afnemen...
Ik draai me om, druk mijn wekker aan en kijk hoe laat het is: 04.56
Ik draai me weer om, kruip in elkaar, maak me zo klein mogelijk. Het is warm.. Ik ga weer normaal liggen.. Mijn hele lichaam is bezweet, mijn shirt plakt aan mijn buik. Ik ga rechtop zitten. Ik voel aan mijn hoofd, ik voel gebonk.. Het zweet loopt nu via mijn haar over mijn gezicht, ik duw de dekens van me af, blijf nog een tijdje rechtop zitten.
Ik stap uit bed, loop de trap af naar beneden. Ik loop naar de keuken en pak een glas water, en 1 paracetamol.. Ik gooi wat water in mijn gezicht en ga op de bank liggen.
Pov. Jessie
Het is midden in de nacht maar ik ben klaar wakker.. Ik loop naar beneden om wat water te pakken en zie dat Lisa op de bank ligt, ik loop naar haar toe, ze slaapt, ze is helemaal bezweet. Ik pak een doekje, maak het nat en maak haar hoofd wat koeler. Ik bedenk me net dat ik eigelijk heel vaak heb gezegd dat ik een rotleven heb en dat ik nooit geluk heb... Maar als ik kijk naar wat Lisa allemaal heeft moeten meemaken, is dat helemaal niks....
