Hoofdstuk 11.

160 18 13
                                    

•1 dag voor de begravenis•

Pov. Lisa
Ik lig op bed. Ik kijk om me heen, overal waar ik kijk liggen propjes papier met een mislukte speech erop... Wat moet ik zeggen morgen? Waarschijnlijk kan ik geen woord uit mn mond krijgen.. Sta ik daar, huilend aan zijn graf, wat heeft hij daar nou aan..
Ik begin weer te schrijven:
'Lieve papa, jij en mama waren een paar jaar geleden echt de beste ouders die ik me maar kon wensen, jullie waren altijd super lief voor mij.. Maar toen overleed mama, alles veranderde... We hadden het er beide heel erg moeilijk mee.. Ik heb het verlies van mama nog nieteens goed kunnen verwerken, je bent er niet meer, ik kan het nogsteeds niet bevatten, hoe moet ik nou verder leven..?'
Een traan valt op mijn papier, het inkt loopt uit..
Ik scheur het blaadje ruw van mijn notitie blok, ik schreeuw, scheld, het kan me allemaal niks meer schelen, ik maak een propje van het blaadje en wil het tegen de deur aan gooien maar dan gaat de deur open..

Pov. Kaj
Een propje valt tegen mijn buik.. Ik hoorde Lisa schelden en ben naar boven gegaan, ze zit op bed, huilend... Om haar heen liggen propjes papier, ik pak er eentje en lees wat er staat..
'Lieve papa, waarom heb je mij verlaten?'
Ik kijk over het papier naar Lisa, ze kijkt me strak aan, haar natte ogen doen me pijn, er loopt een traan over mn wang, ik loop naar haar bed toe en ga naast haar zitten. 'Kaj, het lukt me niet' 'lieverd, je hoeft niks te zeggen he, we snappen allemaal heel goed dat je het moeilijk hebt!' 'Ja maar, ik wil wat zeggen, ik moet papa laten zien dat ik ondanks alles wat we hebben meegemaakt, alsnog van hem hou!!' 'Maar Lies, dat weet hij toch!' 'Nee! Ik heb het nooit tegen hem gezegd omdat ik gewoon bang voor hem was!' 'Dat snapt hij heus wel!' 'Nee... Hij haatte me.. ' 'LISA! Stop met zo negatief te zijn! Hij haatte je niet! Hij wist gewoon niet hoe hij het verdriet van zijn vrouw, jouw moeder, moest verwerken dus sloeg hij het verdriet van zich af.. Hij kon zich vast geen betere dochter voorstellen' 'geen betere boksbal bedoel je?' 'Nee Lisa! ' 'wat dan?!' 'Ik weet het niet Lies! Ik weet niet wat hij van je vond, ik ken hem nieteens! maar IK hou van je, IK vind je geweldig, of maakt dat niks uit?! ' ze kijkt weg, ik pak haar kin 'lisa kijk me aan!' 'Wat wil je nou Kaj?' Snikt ze. 'Ik wil dat je inziet dat er heel veel mensen zijn die om je geven! We zijn er voor je!'

Alleen alleen..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu