The Puerile Queen

Chapter 17: Inside his room

"Bakit naman nila ako pinapalayo kay Ryker?" Tanong ko kay Candice nang makapag-usap kami sa Skype.

"Duh, te, kitang-kita na siguro nila ang closeness niyo ni King. Threat ka sa career niya, alam mo yon?" Pabalang na sagot ni Candice.

Itinono ko ang gitara ko saka bumuntong hininga, "Magkaibigan lang naman kami. Masama ba yun?"

"Bribri, magkaiba ang magkaibigan sa magka-ibigan." Nakangisi niyang tugon. Sumimangot naman ako, "Ewan ko sa'yo."

"So, nakapili ka na ng kakantahin mo?" She asked. Umiling naman ako, "Mas mahirap palang magisip ng kakantahin kesa magsolve ng math problems. Huhu."

"Sige nga! If x is equals to 123, what is the sum of--"

"Stop!" Pagpigil ko sa kanya, "Mas mahirap talaga ang math problems."

Humagikgik naman siya saka nawala saglit sa screen nang makabalik siya ay may hawak-hawak na siyang pagkain. Nang-iinggit pa talaga siya. Ajuju

Pero nahihirapan talaga akong mamili ng kanta. Ang sabi ni Ryker, sundin ko daw kung anong nais sabihin ng puso ko. Eh pano kung gustong sabihin ng puso ko, may gusto ako kay Ryker? Este Ryder pala. Hehe

Nag-search na ako ng mga kantang pagpapahiwatig ng lihim na pagtingin (omg, deep), kaso walang maganda.

"Why don't you just compose a song? Diba, mas better yun?" Suhestiyon ni Candice.

"I've been working on one song but I don't think I have to sing it in public." I stated glancing at the piece of paper beside me.

"Talaga? Parinig." Candice beamed.

"Ayaw." I murmured, "Tulungan mo muna akong magisip ng magandang kanta?"

Mygods, bukas na kami magrerehearsals pero wala pa din akong napipiling kanta. #sadlyf

Pag ako, walang napiling matino. Maglelet it go ako para cool!

Tumawa lang si Candice at nagpaalam na dahil may gagawin pa daw siya. Napakabait talaga ng kaibigan kong iyon. Huhu

I was playing random songs on my guitar my phone vibrated. Kinuha ko ito at nakitang tumatawag si Ryker. I cleared my throat before answering his call, "Good morning, sir. This is McDonalds. What can I do for you?"

I heard him chuckled, "How's my Anna?"

"I'm fine, thank you." Natatawa kong sambit saka inilapag ang gitara at humiga sa kama.

"Ready for tomorrow?" He asked. I scowled, kailangan talagang ipaalala yung rehearsals bukas?

"Can I not participate in that portion of your show, Ryker?" Tanong ko.

"Why?"

"I still haven't picked any song. And that's smurfingly sucks." I said frowning. I heard him laugh before telling me to meet him at the music room, "You're not busy?"

"I'm never busy when it comes to you." He said cockily, pinamulahan naman ako ng pisngi sa sinabi niya. I heard him laughed from the other line and told me to immediately come there 'cause he dislikes waiting.

I sneaked out of my room at siniguradong walang makakakita sa akin papunta sa music room. Nang makita ako ni Ryker, he told me to follow him as we went inside another room.

"Welcome to my room." He said habang dahan-dahang napaawang ang bibig ko. He dragged me inside and lock the door behind me.

"Why did you let me inside your room?" I gasped saka tumalikod palabas, hinatak naman niya ako pabalik kaya sinimangutan ko siya, "If somebody caught us, I'll be disqualified for good."