He called me "Princess"

He called me " Princess "( thats the truth )

XIII.

Nakauwi na si Zindy ngunit tila naiwan ang kanyang pag-iisip sa ospital. Si Jerome parin ang kanyang inaalala , hindi nya kayang maupo nalang at maghintay samantalang si Jerome ay nahihirapan sa kundisyon nito.

Kinuha nya ang kanyang celLphoNe upang tawagan ang kaybigan. Umuwi narin kasi ito matapos malamang maaari na syang umuwi ..Ngunit nangako rin si Mitcel na dadalaw kay Jerome para sa kanya.

" helow , bhezty " punO parin nang kalungkuTan ang boses ni Zindy

" oh bhezty ? napatawag ka? nakapag pahinga kana ba ?"

" bhezty ,gusto koNg makita si Jerome " pagsusumamo nito

" kakauwi mo lang bhezty , pero dont worry kapag ok kana , pagpapaalam kita kila tita ,ako ng bahala. Basta bhezty magpahinga kana muna ngaun para bukas may lakas kana "

masaya nitong sambit gayong may pag aalala rin ang tinig

" bhezty gusto kona syang makita , hindi ko kayang maghintay pa ng ilang araw bhezty " mauTal utal na pagsumamo ni Zindy

" sige sige bukas pagpapaalam kita ,gagawa ako ng paraan " naguguluhang sagot ni Mitcel

" salamat bhezty ah" muli nanamang naluha si Zindy. Napaka laking bagay na nasa kanya ang loyalty at concern ng kaibigan kahit pa sa lahat ng bagay.

" ok lang yun nu kaba ,magpahinga kana muna huh?"

" salamat bhezty"

Mabilis na tUmakbo ang oras .Ito naman ang nais ni Zindy ang makita si Jerome ng araw na yaon. Alas nuebe palang ng umaga ay umalis na sila ni Mitcel. Naging madali naman para kay Mitcel ang ipagpaalam ito gayong tiwala narin ang mga magulang ni Zindy sa kanya.

" nandun ba ang mga magulang ni Jerome? " nag-aalalang tanung ni Zindy

" wag kang mag-alala . sinabi ko sa kanilang ako muna ang magbaBantay kay Jerome ,may aasikasuhin din kasi sila tita " Ngiti lang ang naging tugon ni Zindy sa sinabi ni Mitcel.

Nang makarating sila sa kwarto ni Jerome ,tanging nurse lang ang naroroon upang tingnan si Jerome.

Mabilis na hinagkan ni Zindy ang mga kamay ni Jerome.

" miss na miss na kita Jerome " malungkot nitong sambit kay Jerome

Iniwan muna pansamantala ni Mitcel at ng nurse ang dalawa..

Muli ,hindi na napigilan ni Zindy ang maluha.

" kaylan ka ba gigising Prince ko. Gumising kana dyan , miss na miss koNa ang boses mO .."

pahikbing sambit ni Zindy habang nakatitig kay Jerome.

" andaya mo naman ee , saBi mo , sabi mo hindi mo kayang mawala ako .

pe-pero pano naman ako ? hindi ko rin kaya pag wala ka prince e.. Wag naman ganito , andami mO ng utang saken..

miss na miss na kita Jerome"

mahigpit na yakap ang ginawad ni Zindy kay Jerome ,nagbabakasakaling maramdaman ni JeroMe na naroroon sya at magising ..

" mahal na mahal kita Jerome "

Isang pagbukas ng pinto ang nagpatayo kay Zindy. Si Mitcel kasama ang mommy ni Jerome. Pilit ang ngiti sa mga labi ni Mitcel at bakas ang pag-aalala sa maaring mangyari. Samantalang halata naman ang pagkagulat sa mukha ng Mommy ni Jerome.

" g-gusto ko lang pong --" pag sisimula sanang paliwanag ni Zindy ngunit hindi na sya pinatapos pa ng mommy ni Jerome

" ang lakas naman talaga ija ng loob mong pumarito pa ". halata ang iritasyon sa mukha nito

" tita , tita let me explain po " si Mitcel na pumagitna sa dalawa.

Lumapit pa ang mOmmy ni Jerome kay Zindy. Galit ang mukha nito.

" Sinabi koNa nuon pa na walang matinoNg kapupuntahan ang relasyoN nyo , pero ipinilit mo parin ! Dinadala mO lang ang anak ko sa kapahamakan !! " tila hindi na ito nakapag pigil at isang sampal ang ibinigay nito kay Zindy.

" tita !" awat ni Mitcel,

umiiyak naman sapo ni Zindy ang pisnging nasaktan.

" m-mahal ko po si Jerome, h-hindi po namin gusto ang nangyari ,pareho lang po kameng nasaktan " umiiyak na paliwanag ni Zindy.

" kung ganun bakit si JeroMe ang nasa ganyang kundisyon , ilang araw ng walang malay si Jerome, kung hindi mo sana sya binalikan! Kung hindi ka sana pumayag nung gabing iyoN .! kung hindi ka sana dumating sa buhay ng anak ko ,wala sya sa ganitong sitwasyoN ngayon! .. " galit na galit na sambit nito kay Zindy.

" tita tama na po " naiiyak naring awat ni Mitcel.

Hindi na kinaya pa ni Zindy ang mga naririnig, umalis sya ng kwarto ni Jerome ,puno ng hinanakit at pagsisisi.. Paninisi sa kanyang sarili ..

* Totoo ang lahat ng sinaBi ng MOmmy mo Jerome ,napakalaki koNg pahirap sayo. Hindi na sana tayo nag ayos pa , hindi na sana tayo nagpasya , hindi na sana tayo umasa ..

kung sana'y maibabalik pa ..*

<3 imfailed