***
-Merhaba Yuki-chan. Hastanenin kapısından el sallayan Lavi'nin yüzünde tatlı bir gülümseme vardı.
-Merhaba Lavi-san. Yuki de aynı sıcaklıkta bir gülümsemeyle karşılık vermişti.
-Bir sorun yoktur umarım, dedi yanına gelen Lavi'ye endişeyle bakarak. Lavi'nin üzerinde Exorcist forması vardı.
-Şey aslında ufak bir çizik ama dedem sardırmam konusunda ısrar etti, yüzünde mahçup bir gülümseme vardı.
-Bizim işimiz de bu değil mi zaten? Otur da yarana bakayım. Lavi Exorcist formasını çıkardı ve hemen yanlarındaki yatağa oturdu.Kolunu sıyırdı ve yarasını gösterdi.
-Lavi-san bu bir sıyrık değil ki hem de neredeyse dikişlik. Kızgın bir şekilde Lavi'ye baktı. Lavi umursamazca yaraya baktı.
-Öyle mi bana hiç öyle gelmemişti. Yuki önce yarayı ıslak bezle temizledi. Daha sonra da ilaç sürüp sarmaya başladı. Yarayı sararken o da yatağa oturmuştu.
-Görevden mi geliyorsunuz, dedi yatağın üstündeki cekete bakarak.
-Evet. Allen'la birlikte gitmiştik.
-Allen-san'ın hiç yarası yok muydu? Lavi birden şüpheci gözlerle bakmaya başladı.
-Neden soruyorsun? Yuki birden kızardı ve panikledi.
-Şey...yani...görevde d-dövüşüyorsunuz sonuçta ufak da olsa bir yara almaması t-tuhaf diye düşündüm s-sadece. Lavi biraz rahatladı.
-Aslında Anti Akuma silahına zarar vermişti. Gerçi o da sizin uzmanlık alanınıza girmiyor. Hahaha düşünüyorum da Allen şimdi saklanacak yer arıyordur.
-Ha neden ki?
-Anti Akuma silahlarını tamir etme işi Denetçi Komui'de ve o adam... pek insaflı değil diyelim, dedi Lavi yüzündeki zoraki gülümsemeyle.
-Hmmm. Sanırım parazit tip bir masumiyet taşımak zor olmalı.
-Evet, aslında bayağı zor. Parazit tip masumiyetler nadirdir ama aynı zamanda oldukça güçlüdür de. En kötü tarafı ise kullanıcının ömrünü kısaltması.
-NE?! Gerçekten korkunç. Yuki'nin yüzünde şaşkınlık ve endişeyle karışık bir ifade vardı.
-Evet. Çok talihsi...
Kafasına inen yumrukla konuşması yarım kaldı.
-Nerdesin aptal heryerde seni arıyorum, bu Bookman'ın kızgın sesiydi.
-Bir yerlere gittiğim yok burdayım.
-Şey Lavi-san'ın yarası vardı da onun için gelmişti.Hem bitti zaten. Yuki sarmayı bitirmişti ve ayağı kalktı.
-Sizin de yaranız varsa lütfen bakmama izin verin.
-Sağol kızım ben sadece bu aptalı almaya geldim.*Lavi'ye döndü* Sen de kız peşinde koşacağına biraz işini yap.
-Ayıp oluyor ama. Lavi bir Bookman'a bir Yuki'ye baktı.
-Hadi be ordan beceriksiz. Bir de benim varisim olacaksın. Yerimi doldurabilmen için kırk fırın ekmek yemen lazım daha. Lavi ayağa kalktı.
-Kono panda jiji. Merak etme yakında yerini kapaca... kafasına yediği ikinci yumrukla susmak zorunda kaldı.
-Ondan şüpeliyim. Neyse hadi çabuk ol. Sonra kapıya doğru yürümeye başladı. Lavi de tişörtünün kolunu indirdi ve ceketini aldı. Ayağa kalkıp hızla dedesine yetişmeye çalıştı.
